Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΑΜΟΥ: Ένα ζευγάρι τριαντάρηδων καλλιτεχνών (εκείνος σκηνοθέτης κι εκείνη ηθοποιός μια μούσα του), αποφασίζει να χωρίσει μετά από 10 χρόνια έγγαμου βίου. Εκείνη πιστεύει πως για χάρη του άφησε πίσω της μια καριέρα στην οποία ευελπιστεί να επιστρέψει κι εκείνος διαμαρτύρεται πως αυτή σταμάτησε να τον αγαπά πρώτη. Έχοντας ένα μικρό γιο, θέλουν η διαδικασία του χωρισμού να είναι φιλική και συμβουλεύονται γι αυτό τον ψυχαναλυτή τους, όμως οι ασκήσεις στις οποίες θα τους υποβάλει και η απόφασή εκείνης να μετακομίσει με το μικρό από τη Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες που της έχει γίνει πρόταση για δουλειά, βγάζει από μέσα τους το χειρότερο εαυτό τους.

Ένα διεισδυτικό και συμπονετικό πορτρέτο για τη διάλυση ενός γάμου και μιας οικογένειας που θέλει να παραμείνει ενωμένη, από τον Νόα Μπάουμπαχ, σκηνοθέτη της Frances Ha και του Όσο Είμαστε Νέοι, στη καλύτερη στιγμή της καριέρας του.

Σε δικό του σενάριο, το φιλμ παρά το κοινότοπο θέμα του, μετουσιώνεται σε κάτι περισσότερο περίπλοκο, αυθεντικό και χειροπιαστό, χάρη στις εκπληκτικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών του, που δίνουν ψυχή, σάρκα και οστά, στους χαρακτήρες τους οποίους υποδύονται. Είναι συνταρακτικά δραματικό, χωρίς να παραβλέπει το χιούμορ ή το παράδοξο των καταστάσεων, αφοπλιστικό, καθώς μεταθέτει τη συμπάθεια του θεατή πότε με τη μία και πότε με την άλλη μεριά, γίνεται ταυτόχρονα συγκινητικό και βαθιά ανθρώπινο, σε περισσότερες από μία σκηνές ανθολογίας, σε μια σύγχρονη εκδοχή του Κράμερ Εναντίον Κράμερ.

Ταυτόχρονα ο σκηνοθέτης, ρίχνει μια οξυδερκή ματιά στη σύγχρονη αμερικάνικη βιομηχανία διαζυγίων και το πως ένα σύστημα μπορεί να επωφελείται οικονομικά από τη δυστυχία, την ατυχία, τη κακή κρίση, τις ιδιοτροπίες ή οτιδήποτε άλλο, οδηγεί δυο ανθρώπους στον επίσημο χωρισμό.

Καθώς είναι παραγωγή του Netflix, θα παιχτεί κι αυτό για μία εβδομάδα (για 8 μέρες πραγματικά), πριν να είναι διαθέσιμο από το συνδρομητικό κανάλι, από τις 6 Δεκεμβρίου και μετά. Όπως και ο Ιρλανδός της προηγούμενης εβδομάδας, προβλέπεται να παίξει στα επόμενα Βραβεία Όσκαρ, σε πολλές κατηγορίες.

Info: Ιστορία Γάμου (Marriage Story). Δραματική. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Νόα Μπάουμπαχ. Παίζουν: Σκάρλετ Γιόχανσον, Άνταμ Ντράιβερ, Λόρα Ντερν, Άλαν Άλντα, Ρέι Λιότα. Διανομή: Netflix. 


ΦΑΝΤΑΣΙΑ: Οκτώβριος 1993. Το ΠΑΣΟΚ έχει κερδίσει τις εκλογές, στην ελληνική τηλεόραση προβάλλεται το CiaoAntenna και στο πρόγραμμα του κατάμεστου Διογένης Παλλάς ακούγονται επιτυχίες όπως το είμαι πολύ φερέγγυος, μείνε μαζί μου έγκυος. Μια νεαρή τραγουδίστρια με μοναδική φωνή καταφθάνει στην Αθήνα από την επαρχία για να τραγουδήσει στο μαγαζί ενός βετεράνου μπουζουξή, τις Χάντρες. Ένας νεαρός λαϊκο-ποπ τραγουδιστής, ο Κόκκινος, θα συναντήσει και θα ερωτευτεί παράφορα την Φωτεινή. Η συνάντηση αυτή θα αλλάξει τις ζωές των τριών για πάντα.

Τοποθετημένη στις αρχές της δεκαετίας του ’90, μιας δεκαετίας που σημαδεύτηκε από την ελπίδα και την επίπλαστη ευημερία της χώρας μας και με τον συμβολικό τίτλο Φαντασία, η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Αλέξη Καρδαρά (Γκίνες, Η Ληστεία), είναι ένας ύμνος στον έρωτα, αλλά και ένας φόρος τιμής στην εποχή και στο κόσμο του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού (την εποχή λίγο πριν αυτό αλλάξει μορφή εισάγοντας ποπ και ανατολίτικα στοιχεία, που απενοχοποίησαν τη λεγόμενη κουλτούρα του σκυλάδικου η οποία πέρασε στο maistream και που δυστυχώς, δεν έφυγε ποτέ), από μέσα, δηλαδή κοιτάζοντας τον κόσμο και την εποχή, πάνω από το πάλκο και όχι αντίστροφα.

Μέσα από την ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου, με μουσική γραμμένη από τον Μίνωα Μάτσα (Edward, Το Νησί), αλλά και επανεκτελέσεις τραγουδιών των: Χιώτη, Μητσάκη και Μανίσαλη, διεύθυνση φωτογραφίας από τον Σίμο Σαρκετζή, μοντάζ της Ιωάννας Σπηλιοπούλου και κουστούμια του Βασίλη Μπαρμπαρίγου, ο Καρδαράς που υπογράφει και το σενάριο, θέλει να μιλήσει για τη συλλογική φαντασίωση της χώρας μας πως ήταν κάτι άλλο, πιο σπουδαίο και πιο μεγάλο, αρκετά χρόνια πριν την οικονομική κατάρρευση, με ένα στόρι και με εικόνες στις οποίες έχουμε εξοικειωθεί από τα παιδικάτα μας, μέσω από τις μουσικές σεκάνς στα μπουζούκια των παλιών ελληνικών ταινιών, αλλά και από Το Χάραμα (1995), ενός άλλου Αλέξη, του Αλέξη Μπίστικα.

Info: Φαντασία. Δραματική, Μουσική, Αισθηματική. Ελλάδα 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Αλέξης Καρδαράς. Παίζουν: Ρένα Μόρφη, Στέλιος Μάινας, Γιάννης Στάνκογλου, Βίκυ Παπαδοπούλου, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιάννης Νταλιάνης, Καλλιρρόη Μυριαγκού, Ανδρέας Νάτσιος, Κώστας Ανταλόπουλος, Αντίνοος Αλμπάνης, Βασίλης Βασιλάκης, Μαριάννα Δημητρίου, Γιώργος Καφετζόπουλος, Μαρία Αποστολακέα. Διανομή: Feelgood Entertainment.


ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ: Νέα Υόρκη, 1957. Ο Λάιονελ Έσρογκ, ένας μοναχικός ιδιωτικός ντετέκτιβ με σύνδρομο Τουρέτ, αναλαμβάνει να διαλευκάνει τον φόνο του μέντορα και μοναδικού φίλου του, Φρανκ Μίνα. Έχοντας λιγοστά στοιχεία και ένα ψυχαναγκαστικό μυαλό στη διάθεση του, ο Λάιονελ ανακαλύπτει τα καλά φυλαγμένα μυστικά που κρατούν σε ισορροπία τη μοίρα ολόκληρης της πόλης. Σε μία μυστηριώδη διαδρομή από τα ποτισμένα με τζιν τζαζ κλαμπ του Χάρλεμ ως τις σκληρές φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν και τα πολυτελή σαλόνια των εμπόρων εξουσίας, ο Λάιονελ έρχεται αντιμέτωπος με κακοποιούς, διαφθορά και τον πιο επικίνδυνο άνδρα της πόλης για να τιμήσει τη μνήμη του φίλου του και να σώσει τη γυναίκα που μπορεί να αποδειχτεί σωτήρας του.

Πριν από δύο δεκαετίες, ο ηθοποιός Έντουαρτ Νόρτον (American History X, Fight Club), διάβασε το ευρηματικό, βιβλίο του Τζόναθαν Λέθεμ και αγάπησε τον γεμάτο ενέργεια, αλλόκοτο αφηγητή του που πάσχει από το σύνδρομο που κάνει μερικούς ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται σε ψυχολογική ένταση να βγάζουν αλλόκοτους ήχους ή να βρίζουν χωρίς πραγματικά να το θέλουν (κάτι σαν το γέλιο του Τζόκερ δηλαδή). Μπορεί να είναι ενός είδους φρικιό, αλλά ο Νόρτον διέκρινε μέσα του την πανανθρώπινη ανάγκη του καθένα από εμάς, να βρει τον εαυτό του και να αναδυθεί, αν όχι απλά να επιβιώσει, σε έναν χαοτικό κόσμο. Αποφάσισε να μεταφέρει τη πλοκή του μυθιστορήματος από το 1999 στο 1957 και να του δώσει ένα νεο-νουάρ ύφος, που παραπέμπει στις κλασικές ταινίες του είδους, ανατρέποντας μοναχά εν μέρη, την εικόνα του ντετέκτιβ, αλλά και της μοιραίας γυναίκας, που μπορεί να είχε κάποιος στο μυαλό του. Κρατάει την off αφήγηση, την έμμεση κοινωνική κριτική (η ιστορία αφορά τη μετακίνηση των φτωχών μαύρων από τις γειτονιές του Μπρούκλιν, προς χάριν των επενδύσεων και του ξεπουλήματος των οικοπέδων φιλέτων), που αφορά τη κοινωνική εκμετάλλευση και το ρατσισμό, τη μελαγχολία και την αμφίρροπη και πιθανότατα προσωρινή νίκη του Καλού.

Στη δεύτερη μόλις απόπειρά του να σκηνοθετήσει 19 ολόκληρα χρόνια μετά το, Πιστά Ερωτευμένοι (Keeping the Faith), με τη βοήθεια του Βρετανού διευθυντή φωτογραφίας των ταινιών του Μάικλ Λι, Ντικ Πόουπ και του επίσης Βρετανού συνθέτη, Ντάνιελ Πέμπερτον (Steve Jobbs, Black Mirror, Yesterday, Spider-Man:Μέσα στο Αραχνο-Σύμπαν) που υπογράφει το εκπληκτικό jazzy μουσικό σκορ, καταφέρνει, παρά τις όποιες επιμέρους αστοχίες (την άνεση με την οποία κινείται ο ήρωας σε απαγορευμένους χώρους, το όχι ιδιαίτερα πειστικό love story, κάποιες υποπλοκές που δεν ολοκληρώνονται, κάποιους σχηματικούς χαρακτήρες που εξαφανίζονται μόλις συμβάλουν στην εξέλιξη της ιστορίας και το ακατάπαυστο μουσικό χαλί που στιγμές σκεπάζει τους διαλόγους), να στήσει μια ενδιαφέρουσα και ατμοσφαιρική ταινία μυστηρίου, με τον αέρα μιας άλλης, πιο αθώας και πιο ενδιαφέρουσας κινηματογραφικά, εποχής.

Info: Οι Σκιές του Μπρούκλιν (Motherless Brooklyn). Δραματική Μυστηρίου. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Έντουαρντ Νόρτον. Παίζουν: Έντουαρντ Νόρτον, Γκούγκου Μπάθα-Ρο, Γουίλεμ Νταφόε, Άλαν Μπάλντουιν, Μπρους Γουίλις. Διανομή: Tanweer.


ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΓΑΝΤΙ: Αμβούργο, δεκαετία του ‘70. Με μια πρώτη ματιά, ο Φρις (Φίτε) Χόνκα είναι ένα αξιολύπητο, χαμένο κορμί όπως τόσοι άλλοι γύρω του. Ο άνδρας με το παραμορφωμένο πρόσωπο περνάει τις νύχτες του μεθώντας στο μπαρ,Το Χρυσό Γάντι, κυνηγώντας μοναχικές γυναίκες για λίγη συντροφιά. Κανείς από τους θαμώνες δεν μπορεί να υποψιαστεί ότι ο φαινομενικά άκακος Φίτε είναι στην πραγματικότητα ένα τέρας.

Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, ο Φατίχ Ακίν (Μαζί Ποτέ, Η Άκρη τ' Ουρανού, Ο Ήχος της Πόλης, Βερολίνο Αντίο, Μαζί ή Τίποτα), αφηγείται την ιστορία του Φρις Χόνκα, ενός άνδρα που δολοφόνησε και διαμέλισε πολλές γυναίκες, με φόντο το αγαπημένο του μπαρ, όπου οι αλκοολικοί θαμώνες συγκινούνται με γλυκανάλατα γερμανικά τραγούδια, καθώς το ποτό μετατρέπεται σε πρόσκαιρο γιατρικό ενάντια στον πόνο, τη λαχτάρα και τον καημό.

Αναβιώνοντας το πνεύμα του σπουδαίου, σκοτεινού αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας του ‘70, το οποίο μιλούσε θαρραλέα για κοινωνίες και ανθρώπους που νοσούν, ο τουρκικής καταγωγής, αγαπημένος στη χώρα μας Γερμανός σκηνοθέτης, σκηνοθετεί με ωμό ρεαλισμό την εποχή, με ιδιαίτερα περιγραφική βία, η οποία ενόχλησε θεατές και κριτικούς, ίσως επειδή δεν απεικονίζεται με τον προβοκατόρικο τρόπο με τον οποίο την παρουσιάζουν σκηνοθέτες τύπου Γκασπάρ Νοέ ή Λαρς φον Τρίερ.

Αν και ένα μέρος της βίας αυτής, το πιο απεχθές, συμβαίνει εκτός κάδρου, όσα δείχνει - θέλοντας προφανώς να της αφαιρέσει το γκλάμουρ, αλά Χάνεκε και Funny Games (γι αυτό το λόγο άλλωστε δεν αναφέρει τίποτα για το δύσκολο παρελθόν του Χόνκα, προς αποφυγή του να τον κάνει συμπαθή για τους λάθος λόγους) - είναι αρκετά για να σφίξουν το στομάχι των πιο ευαίσθητων θεατών. Για τη στήλη, το πρόβλημα της ταινίας δεν είναι τόσο η περιγραφική βία, αλλά η περιγραφική προσέγγιση των γεγονότων, η οποία δεν τολμά να μπει σε βάθος, σε όλα όσα αφορούν την εποχή, τη γερμανική κοινωνία και την ανάγκη του να υπάρχουν μπαρ σαν κι αυτό και κακόφημες περιοχές όπως η Reeperbahn στο St. Pauli του Αμβούργου, το οποίο στις μέρες μας έχει γίνει τουριστικός προορισμός για ενήλικη διασκέδαση, πάντα με επίκεντρο το σεξ. Μονάχα στη σκηνή του νεαρού αγοριού και του απόστρατου αξιωματικού των SS, στις τουαλέτες λίγο πριν το φινάλε, υπάρχουν κάποια ψήγματα βαθύτερης παρατήρησης.

Σαν ταινία είναι εξαιρετικά σκηνοθετημένη, ενώ οι απίστευτες ερμηνείες των γυναικών θυμάτων, επισκιάζουν κι αυτή του 23χρονου Γιόνας Ντάσλερ που υποδύεται τον κατά πολύ μεγαλύτερό του, Χόνκα, με βαρύ μακιγιάζ. Το σάουντρακ έχει από το, Κορίτσι από το Πειραιά (τη γερμανική εκδοχή από Τα Παιδιά του Πειραιά) και άλλες γερμανικές διασκευές δημοφιλών τραγουδιών της εποχής, μέχρι αυθεντικά, κομμάτια της λεγόμενης ελαφριάς γερμανικής μουσικής που αντισταθμίζουν (όταν δεν εντείνουν), το νοσηρό κλίμα της ταινίας, από την οποία δεν λείπουν οι Έλληνες γείτονες του Χόνκα, ούτε ο Αδάμ Μπουσδούκος (Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ, Μαζί ή Τίποτα, Soul Kitchen), προσωπικός φίλος και ηθοποιός φετίχ του Ακίν. Δεν είναι τόσο κακή όσο τη θέλει η φήμη της, όμως της λείπει το πάθος, η ψυχή και ο ανατολίτικος σεβντάς που χαρακτήριζε τις πρώτες και πιο αγαπημένες δουλειές του φιλέλληνα σκηνοθέτη.

Info: Το Χρυσό Γάντι (Der Goldene Handschuh/The Golden Glove). Δραματική Βιογραφία. Γερμανία, Γαλλία 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν. Παίζουν: Γιόνας Ντάσλερ, Μαργκαρέτε Τίσελ, Κάτια Σταντ, Αδάμ Μπουσδούκος. Διανομή: Rosebud 21. & Seven Films.


Η ΑΝΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΝΤΑ: Η Ανιές Βαρντά, φωτογράφος, installation artist και πρωτοπόρος της nouvelle vague, αποτελεί θεσμό για το γαλλικό και το παγκόσμιο κινηματογράφο. Μετά το αριστουργηματικό κατά τη γνώμη της στήλης, Πρόσωπα και Ιστορίες και λίγο πριν το θάνατο της, κάθισε στην καρέκλα του σκηνοθέτη και χρησιμοποιώντας φωτογραφίες κι αποσπάσματα από τις ταινίες της, μίλησε η ίδια σε διάφορες εκδηλώσεις προς τιμή της, για το ανορθόδοξο έργο της.

Ξεκινώντας από την αναφορά στην ελληνική καταγωγή της (ο πατέρας της Ευγένιος Βαρδάς ήταν Έλληνας πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία, η μητέρα της Γαλλίδα και γεννήθηκε το 1928 στο Βέλγιο, ως Αριέτ, όνομα που άλλαξε στα 18 της), μέσω του ντοκιμαντέρ της για το ζωγράφο ξάδερφό της Γιάνκο (1968) που ζούσε στο Σαν Φρανσίσκο, η Βαρντά που έφυγε από τη ζωή μόλις το περασμένο Μάρτιο στα 91 της, κάνει ένα μακρύ απολογισμό της ζωής και του έργου της, σαν να ήξερε πως αυτή θα ήταν και η τελευταία της δουλειά που αριθμεί πάνω από 50 τίτλους από ντοκιμαντέρ και ταινίες μικρού μήκους, ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, τηλεοπτικές παραγωγές και σειρές όπως το Agnes Varda: From Here to There (2011) και όπως το παρόν ντοκιμαντέρ 2 επεισοδίων το οποίο βγήκε και στους κινηματογράφους, τιμής ένεκεν, μετά το θάνατό της.

Πρόσωπα και ανέκδοτες ιστορίες από τη βιογραφία και τη φιλμογραφία της (μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι αφιερωμένο στο φωτογραφικό έργο και τις πολυμορφικές installations της, με εικόνες και αποσπάσματα από τις δημιουργίες της να περιγράφονται από την ίδια τη Βαρντά με χιούμορ, ενθουσιασμό μικρού παιδιού και συγκίνηση, φέρνει το μυημένο αλλά και τον αμύητο στη δουλειά της θεατή, σε άμεση επαφή με το ξεχωριστό έργο της, αναφέροντας τις επιρροές που κατεύθυναν τη πορεία της (όπως το φεμινισμό τον οποίο γνώρισε στην Αμερική κοντά στους Μαύρους Πάνθηρες το 1968, όταν γύριζε γι αυτούς το ομώνυμο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους), τις σχέσεις της με τους άλλους ανθρώπους, καλλιτέχνες και μη, και ιδιαίτερα με τον σύζυγό της σκηνοθέτη, Ζακ Ντεμί (Οι Ομπρέλες του Χεβρούργου, Οι Δεσποινίδες του Ροσφόρ), ή τη κατάσταση της υγείας της τα τελευταία χρόνια, όταν η όρασή της άρχισε να την εγκαταλείπει.

Δεν είναι ένα ρέκβιεμ όπως θα φανταζόταν κανείς, αλλά μια feelgood ματιά προς τα έσω και προς τα έξω μιας ξεχωριστής μορφής του παγκόσμιου σινεμά, αλλά και μια συγκινητική αποτίμηση του πολύτιμου έργου της από την ίδια.

Info: Η Ανιές με τα Λόγια της Βαρντά (Varda par Agnès/Varda by Agnès). Ντοκιμαντέρ. Γαλλία 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Νοεμβρίου. Με τους: Ανιές Βαρντα, Σαντρίν Μπονέρ, Ερβέ Σαντέ. Διανομή: Seven Films.


IUNENTA: Μέσα από μια εκστρατεία crowdfunding μια ομάδα νέων αγοράζει ένα σκάφος, το luventa, και τον Ιούλιο του 2016 ξεκινά το πρόγραμμα έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο. Μετά από ένα χρόνο λειτουργίας (στην οποία περισσότεροι από 14.000 άνθρωποι έχουν διασωθεί), το πλοίο έχει κατασχεθεί από τις ιταλικές αρχές στην Lampedusa και η ΜΚΟ βρίσκεται υπό διερεύνηση. Το ντοκιμαντέρ luventa ακολουθεί τη ζωή των πρωταγωνιστών από την πρώτη αποστολή του σκάφους για περισσότερο από ένα χρόνο, μέχρι το ουτοπικό και ανθρωπιστικό τους όνειρο να συγκρουστεί με την πραγματικότητα

To luventa αφηγείται τα γεγονότα ενός κρίσιμου έτους στη ζωή μιας ομάδας νέων Ευρωπαίων, με διαφορετικούς ρόλους που συμμετέχουν στο ανθρωπιστικό έργο της ΜΚΟ Jugend Rettet: από το πρώτο ταξίδι του πλοίου luventa στη Μεσόγειο μέχρι τις βαριές κατηγορίες που οδήγησαν ένα χρόνο μετά την προληπτική κατάσχεση του πλοίου στο πλαίσιο έρευνας σχετικά με την παράνομη μετανάστευση. Ο στόχος της ΜΚΟ από τη σύστασή της ήταν πάντα να αποδείξει ότι ένα πρόγραμμα διάσωσης στη Μεσόγειο δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά και ηθικό καθήκον της Ευρώπης: οι νέοι του Jugend Rettet δεν σκέφτηκαν ποτέ να αντιπροσωπεύουν τίποτα περισσότερο από μια προσωρινή λύση στο κενό που άφησε η Ευρώπη μετά το κλείσιμο του Mare Nostrum.

Η αφήγηση της ταινίας ξεκινά από την πρώτη αποστολή του luventa: από την αναχώρηση από το λιμάνι της Μάλτας, μέχρι την επιστροφή του πλοίου στο λιμάνι της Βαλέτας μετά από 15 ημέρες στη θάλασσα, στην οποία σώθηκαν πάνω από 2000 άνθρωποι. Μετά την πρώτη αποστολή η ταινία μας οδηγεί στο Βερολίνο και την Ιταλία, όπου αμφισβητείται το μέλλον του Jugend Rettet. Λόγω της νεαρής ηλικίας των πρωταγωνιστών, η ταινία είναι ένα είδος εκπαιδευτικής ιστορίας: είναι μπροστά στη φρίκη της τραγωδίας που συμβαίνει καθημερινά στη Μεσόγειο και η σταδιακή συνειδητοποίηση της πολυπλοκότητας των κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων που συνδέονται με το μεγάλο θέμα της μετανάστευσης. Κάτι που οδηγεί τους νέους πρωταγωνιστές ν’ αναθεωρήσουν πολλά από όσα αρχικά πίστευαν , σε μία πορεία απώλειας της αθωότητας. Την 1η Αυγούστου 2016, 118 άνθρωποι διασώθηκαν από μια σχεδία στη Μεσόγειο, 40 χιλιόμετρα από τις ακτές της Λιβύης. Άλλη μία από τις εκατοντάδες των πλοιαρίων που έχουν διασωθεί σε αυτήν τη μεταναστευτική διαδρομή τα τελευταία χρόνια.

Μόνο το 2016, υπερβαίνοντας τα ιστορικά αρχεία, διασώθηκαν 181.436 μετανάστες, ενώ 4.576 έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα. Ποιος κρύβεται πίσω από αυτούς τους αριθμούς; Ποια είναι η ταυτότητα των θυμάτων και των επιζώντων αυτών των ταξιδιών ελπίδας; Σε μια προσπάθεια να δοθεί ένα πρόσωπο και ένα όνομα σε αυτήν την πραγματικότητα, να εξανθρωπιστεί αυτή η τραγωδία, δημιουργήθηκε ένα έργο τεκμηρίωσης αποτελούμενο από 118 πορτρέτα όλων των ανθρώπων που ταξίδευαν με την ίδια σχεδία. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν λίγα λεπτά μετά τη διάσωση, μόλις επιβιβάστηκαν στο σκάφος διάσωσης του luventa της ομάδας ONG Jugend Rettet. Τα πρόσωπά τους, τα βλέμματά τους, τα σημάδια στο δέρμα τους, τα κουρελιασμένα ρούχα τους, δείχνουν την ψυχολογική και φυσική τους κατάσταση και τις στιγμές που έχουν στιγματίσει και θα σηματοδοτήσουν για πάντα τη ζωή τους. Αυτά είναι μερικά από τα πρόσωπα των επιβατών της διάσωσης που πραγματοποιήθηκε την 1η Αυγούστου 2016 στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Info: Iunenta. Ντοκιμαντέρ. Ιταλία, Γερμανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Μικέλε Τσίνκουε. Διανομή: New Star.


ΨΥΧΡΑ ΚΙ ΑΝΑΠΟΔΑ ΙΙ: Γιατί η Έλσα γεννήθηκε με μαγικές δυνάμεις; Μαζί με την Άννα, τον Κρίστοφ, τον Όλαφ και τον Σβεν, θα ξεκινήσει ένα επικίνδυνο και συναρπαστικό ταξίδι για να βρει την καταγωγή της και να σώσει για μία ακόμα φορά το βασίλειό της. Η Έλσα έχει το χάρισμα να φτιάχνει πάγο και χιόνι. Πολύ πρόσφατα έμαθε να ελέγχει τη μαγική της δύναμη και αποκάλυψε τις δυνάμεις της στο βασίλειο μετά από χρόνια. Η σύνδεση της με τη φύση ήταν εκεί από πάντα. Αλλά δεν ξέρει το γιατί. Οπότε, όσο χαρούμενη και να μοιάζει, η Έλσα νιώθει αναστατωμένη. Ακούει μια φωνή που την καλεί και κανείς άλλος δεν την ακούει. Προσπαθεί να την μπλοκάρει, αλλά δεν σταματάει. Της δείχνει κομμάτια από το παρελθόν. Της υπόσχεται απαντήσεις για τους λόγους που είναι όπως είναι. Η φωνή είναι επική και μυστηριώδης. Πρέπει να τη βρει.Οι απαντήσεις που υπόσχεται αυτό το κάλεσμα απειλούν το βασίλειο. Οπότε, ξεκινάει ένα επικίνδυνο ταξίδι στο άγνωστο σε μαγεμένα δάση και σκοτεινές θάλασσες πέρα από την Αρεντέλα. Η Άννα είναι αποφασισμένη να πάει μαζί της, να είναι δίπλα της και να τη βοηθήσει να λύσει το μυστήριο, μαζί με τον Κρίστοφ, τον  χιονάνθρωπο Όλαφ και τον τάρανδο Σβεν.

6 χρόνια μετά, οι ήρωες της πρώτης ταινίας επιστρέφουν με καινούργιες περιπέτειες και καινούργια τραγούδια. Θέλοντας να μην αφήσουν πίσω τους τα εκατομμύρια μικρών θεατών που έχουν μεγαλώσει λίγο περισσότερο από το 2013 μέχρι σήμερα, οι δημιουργοί της μεγάλης επιτυχίας της Ντίσνεϊ που έγινε μέχρι και μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, Κρις Μπακ και Τζένιφερ Λι, αυτή τη φορά παρουσιάζουν μια αρκετά πιο περίπλοκη και σκοτεινή ιστορία που αφορά το παρελθόν του βασιλείου της Αραντέλα, τη καταγωγή των κοριτσιών και τους λόγους για τους οποίους η Έλσα απέκτησε τις μαγικές της δυνάμεις. Δυνάμεις που θα πρέπει να χρησιμοποιήσει σωστά, αφού μπορέσει πρώτα να λύσει το μυστήριο της φωνής που τη καλεί στο Μαγεμένο Δάσος. Όπως και στη πρώτη ταινία, ο πιο καταλυτικός ρόλος θα είναι αυτός της ανυπόμονης Άννα, που χωρίς να διαθέτει τις δυνάμεις της αδερφής της και χάρη στο θαρραλέο, στα όρια της άγνοιας του κινδύνου, χαρακτήρα της, θα συμβάλει περισσότερο από όλους, στη σωτηρία, της αδερφής της, του βασιλείου και της ίδιας της ταινίας, καθώς αποτελεί και τον πιο ολοκληρωμένο και παράτολμο χαρακτήρα της.

Θέαμα, χιούμορ, συγκίνηση, καινούργιοι χαρακτήρες και σαφείς αναφορές στους αυτόχθονες και το αμαρτωλό αποικιοκρατικό παρελθόν των ΗΠΑ σε σχέση με την εξολόθρευση των ιθαγενών Ινδιάνων, σινεφίλ αναφορές σε ταινίες φαντασίας, από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών μέχρι την Ομίχλη του Κάρπεντερ και καινούργια, λιγότερο πιασάρικα, αλλά πάντα ενδιαφέροντα τραγούδια (και πάλι από το ζεύγος Ρόμπερτ και Κρίστεν-Άντερσον Λοπέζ), συνθέτουν ένα συνολικό αποτέλεσμα, που μοιάζει ακόμη καλύτερο και από εκείνο της πρώτης ταινίας. Ευτυχώς, για όσους ενδιαφέρονται, η ταινία θα προβληθεί και στη πρωτότυπη γλώσσα της.

Info: Ψυχρά κι Ανάποδα ΙΙ (Frozen II). Κινούμενα σχέδια. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Κρις Μπακ & Τζένιφερ Λι. Με τις φωνές των: Κρίστεν Μπελ, Ιντίνα Μενζέλ, Τζος Γκαντ, Τζόναθαν Γκροφ (Αγγλικά) & Θανάση Κουρλαμπά, Πέτρου Δαμουλή, Τάμτα, Σίας Κοσκινά, Βάσιας Ζαχαροπούλου (Ελληνικά). Διανομή: Feelgood Entertainment.


ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΣ: Οι καλοκαιρινές διακοπές του 10χρονου Σαμ σε ένα ολλανδικό νησί είναι σκέτη απογοήτευση. Ενώ ο αδερφός του σπάει το πόδι του και η μητέρα του υποφέρει από συνεχείς ημικρανίες, ο Σαμ ξεκινάει μια εξάσκηση μοναξιάς: προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο όλοι οι αγαπημένοι του άνθρωποι να πεθάνουν πριν απ' αυτόν. Όμως όλα αλλάζουν όταν εμφανίζεται η Τες, ένας μικρός σίφουνας με ξανθά μαλλιά και πολλά μυστικά. Μαζί, θα ανακαλύψουν τη σημασίας της απώλειας, της οικογένειας και της φιλίας.

Ερχόμενο από το τμήμα Generation KPlus του περασμένου φεστιβάλ Βερολίνου, Το Καλοκαίρι μου με την Τες που βασίζεται σε ένα προεφηβικό μπεστ σέλερ, αποτυπώνει μέσα από την ιστορία ενός πρώτου παιδικού έρωτα, το γλυκόπικρο πέρασμα από τη παιδική ηλικία, στην εφηβεία και τις δικές της, διαφορετικές ανησυχίες, σε σχέση με την αντιμετώπιση της απώλειας και την επανεκτίμηση των φιλικών και των οικογενειακών σχέσεων. Το καλοκαιρινό νησιώτικο σκηνικό, με τους αμμόλοφους, τις παραλίες και τη μαγεία της θάλασσας, δίνει μια παραμυθένια και νοσταλγική -για τους μεγαλύτερους- διάσταση.

Η ταινία που είναι κατάλληλη για παιδιά άνω των 9 χρόνων και θα παιχτεί τη Κυριακή 1η του Δεκέμβρη στις 16,00 στον Δαναό.

Το Σάββατο 30/11, το CineDoc Kids που διανέμει τη ταινία, θα προβάλει στις 19.30, στο Αχίλλειον Δημοτικό Κινηματοθέατρο Βόλου, το, Βασίλισσα Χωρίς Βασίλειο.

Info: Το Καλοκαίρι μου με την Τες (My Extraordinary Summer With Tess). Οικογενειακή. Ολλανδία, Γερμανία 2019. Τη Κυριακή 1η Δεκεμβρίου στις 16.00 στο κινηματογράφο Δαναό. Σκηνοθεσία: Στίβεν Βούτερλουντ. Παίζουν: Σόνι Κουπς Φαν Ούτερεν, Ζοζεφίν Άρεντσεν. Διανομή: CineDoc Kids.


ΡΟΖ: Ο Βασίλης Γκάλης φοβάται να μεγαλώσει. Η Σνεζάνα Τκατσένκο φοβάται να καταλάβει. Ο Σάκης, ο Σταρ, φοβάται να νιώσει. Η Έμιλυ, η Ιρλανδέζα, φοβάται να ξαναρχίσει. Η Λωρέν, η Σύζυγος, φοβάται να παραδεχτεί. Η Αγνή, η Δασκάλα, φοβάται να ζήσει... και ο Πατέρας φοβάται να μιλήσει. Η Μητέρα φοβάται να γυρίσει...

Η πιο προσωπική, δεύτερη ταινία του Αλέξανδρου Βούργαρη, είναι το πιο παραγνωρισμένο κινηματογραφικό διαμάντι, της πρόσφατης ελληνικής παραγωγής. Διηγείται την ιστορία ενός νεαρού κινηματογραφιστή που γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τα νεανικά μουσικά γκρουπ παιδιών από οικογένειες μεταναστών, στην Αθήνα του 2006. Σε ένα γύρισμα θα γνωρίσει τη μικρή Σινεζάνα η οποία θα θελήσει να συναντήσει τη μικρή σκυλίτσα του νεαρού άντρα, τη Ροζ. Μια αναπάντεχη φιλία θα γεννηθεί ανάμεσά τους, μια σχέση που θα τους κάνει να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις τους με τον κόσμο, με τον εαυτό τους και με την πορεία τους.

Ευαισθησία, χιούμορ, μελαγχολία και τρυφερότητα χαρακτηρίζουν ένα εξομολογητικό και νοσταλγικό πλέον φιλμ ενηλικίωσης, που συγκινεί αυθεντικά την ίδια στιγμή που κινείται παιχνιδιάρικα μέσα σε διαφορετικές μορφές γραφής, από τη μυθοπλασία, το cinéma vérité και το animation. Η προβολή θα γίνει από φιλμ 35mm, το Σάββατο 30 Νοεμβρίου, στα πλαίσια του Midnight Express, στον κινηματογράφο Ααβόρα της οδού Ιπποκράτους 180, στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα, παρουσία των συντελεστών της.

Info: Ροζ. Δραματική Κομεντί. Ελλάδα 2006. Ειδική Μεταμεσονύχτια Προβολή το Σάββατο 30 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Βούλγαρης. Παίζουν: Αλέξανδρος Βούλγαρης, Ρομάνα Λόμπατς, Αργύρης Θανάσουλας, Δημήτρης Βεάνος, Τερέζα Κουρούκλη, Χριστίνα Μαθέα, Ναταλία Βασίλιεβα, Τατιάνα Ρόμπερτσον, Ιωάννα Παππά, Πέπη Οικονομοπούλου.

εμφάνιση σχολίων