Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ MUDBOUND: ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΟN ΜΙΣΙΣΙΠΗ: Η οικογένεια ΜακΆλαν έχει μόλις αφήσει την ήρεμη, πολιτισμένη ατμόσφαιρα του Μέμφις και βρίσκεται εντελώς απροετοίμαστη απέναντι στις σκληρές απαιτήσεις της αγροτικής ζωής στο δέλτα του Μισισιπή. Παρά τα μεγαλεπήβολα όνειρα του Χένρι ΜακΆλαν, η γυναίκα του Λόρα παλεύει να διατηρήσει την πίστη της στο μάταιο εγχείρημα του συζύγου της και να μεγαλώσει τις δύο κόρες της. Εν τω μεταξύ, ο Χαπ και η Φλόρενς Τζάκσον, οι μαύροι μισθωτοί καλλιεργητές τους, που έχουν δουλέψει τη γη για χρόνια, παλεύουν να πετύχουν το δικό τους μικρό όνειρο παρά τους αμείλικτους κοινωνικούς περιορισμούς. Ο πόλεμος ανατρέπει τα σχέδια των δύο οικογενειών με την επιστροφή των αγαπημένων τους από εκεί: του αδερφού του Χένρι, Τζέιμι και του μεγάλου γιου των Τζάκσον, Ρονζέλ, Η δυνατή φιλία που συνδέει τους δύο νεαρούς άνδρες, προκαλεί την ανοχή της ρατσιστικής κοινωνίας στην οποία ζουν.

Η σκηνοθέτης της ταινίας Ντι Ρις, είναι μαζί με την Άμα Ασάντε (Ένα Ενωμένο Βασίλειο, Belle) και την Άβα ντι Βερνέ (Selma), μία από τις 3 πιο γνωστές μαύρες σκηνοθέτες του κινηματογράφου σήμερα. Έγινε γνωστή το 2011 με το Pariah, ταινία που δεν έφτασε ποτέ στη χώρα μας. Το ευνοϊκό για τους Αφροαμερικάνους ρεύμα στο σινεμά των ΗΠΑ των τελευταίων χρόνων, της δίνει την ευκαιρία, σε παραγωγή του Netflix μάλιστα, να μεταφέρει στον κινηματογράφο, αυτό το μυθιστόρημα της Χίλαρι Τζόρνταν, οπού η παράλληλη ιστορία των δύο οικογενειών, περιγράφεται σε πρώτο πρόσωπο από 6 διαφορετικούς χαρακτήρες: την Λόρα, τον Χένρι, τον Τζέιμι (ΜακΆλεν), τον Χαπ, την Φλόρενς και τον Ρονζέλ (Τζάκσον).

Σε αντίθεση με τον Τζέιμς Άιβορι και τον Λούκα Γκουαντανίνο, που στο δικό τους σενάριο για το, Να Με Φωνάζεις Με Τ' Όνομά Σου, εξαφάνισαν την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Έλιο, η Ρις και ο συνσεναριογράφος της, Βέρτζιλ Γουίλιαμς, αποφασίζουν να κρατήσουν και τις 6 (!), πράγμα που αποτελεί και το μοναδικό μειονέκτημα της εξαιρετικής αυτής ταινίας. Μειονέκτημα γιατί ένας από τους βασικούς κινηματογραφικούς κανόνες ζητά εικόνες αντί για μονολόγους σε off αφήγηση (εκτός κι αν είσαι ο Γούντι Άλλεν, ο Τέρενς Μάλικ ή ντετέκτιβ σε φιλμ νουάρ).

Το να μας εξηγούν κάθε τόσο οι πρωταγωνιστές το πως αισθάνονται, περιορίζει τη φαντασία μας, αλλά ευτυχώς αυτό δεν στέκεται ικανό να αποδυναμώσει τη δραματική δύναμη της ιστορίας, η οποία παίρνει το επάνω χέρι στο δεύτερο μέρος, μετά την επιστροφή των δύο νεαρών ανδρών από τον πόλεμο. Θα παραβιάσουν τον κανόνα που θέλει λευκούς και μαύρους να ζουν μαζί αλλά χωριστά κι η μικρή τους κοινωνία θα τους τιμωρήσει με τον πιο βάναυσο τρόπο.

Χωρίς να της στερεί μικρές νότες μελοδραματισμού αλλά κι αισιοδοξίας, η Ρις κλιμακώνει θαυμαστά την αφήγηση, σκορπώντας ρίγη συγκίνησης, δάκρυα πόνου, αλλά και χαράς. Σύμμαχός της, ολόκληρο το επιτελείο των ηθοποιών. Η Μέρι Τζέι Μπλάιτζ ήταν υποψήφια για τον Β' Γυναικείο Ρόλο σχεδόν σε όλες απονομές όπως και στα επερχόμενα Όσκαρ. Σε μια ταινία χωρίς Α' Ρόλους, όλοι τους θα μπορούσαν και θα άξιζαν να είναι υποψήφιοι. Η ταινία φέρνει για πρώτη φορά στην ιστορία, μαύρη γυναίκα διευθυντή φωτογραφίας, την Ρέιτσελ Μόρισον, για την ομολογουμένως υπέροχη δουλειά της, στις ανάλογες υποψηφιότητες των Όσκαρ. Είναι ακόμη υποψήφια για Τραγούδι (Mighty River) και τη Σεναριακή της Διασκευή (;).

Ιnfo: Mudbound: Δάκρυα στον Μισισιπή (Mudbound). Κοινωνική, Δραματική. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Ντι Ρις. Παίζουν: Μέρι Τζέι Μπλάιτζ, Κάρεϊ Μάλιγκαν, Γκάρετ Χέντλαντ, Τζέισον Κλαρκ. Διανομή: Feelgood Entertainment. 


ΜΑΖΙ Ή ΤΙΠΟΤΑ: Από το πουθενά, η ζωή της Κάτια καταρρέει όταν ο κουρδικής καταγωγής σύζυγός της, Νούρι και ο μικρός τους γιος, Ρόκο, σκοτώνονται σε μια βομβιστική επίθεση. Με τη βοήθεια φίλων και συγγενών, η Κάτια καταφέρνει να αντέξει το σοκ και προσπαθεί να σταθεί και πάλι στα πόδια της.

Όμως, η αναζήτηση των ενόχων και η διαλεύκανση των κινήτρων πίσω από τη δίχως νόημα τραγωδία περιπλέκει το πένθος της Κάτια και κρατά ανοιχτές τις πληγές της. Ο Ντανίλο, δικηγόρος και καλύτερος φίλος του Νούρι, εκπροσωπεί την Κάτια στη μετέπειτα δίκη ενάντια σε δύο υπόπτους: ένα νεαρό ζευγάρι που κινούνταν σε νεοναζί κύκλους. Η απόφαση του δικαστηρίου φέρνει την Κάτια στα άκρα, καθώς εκείνη απαιτεί δικαιοσύνη.

Εμπνευσμένος από μια σειρά δολοφονιών από νεοναζί με θύματα οκτώ Τούρκους, έναν Έλληνα και μια Γερμανίδα αστυνομικό, ο Φατίχ Ακίν στήνει δεξιοτεχνικά ένα δραματικό θρίλερ που αφορά μια γυναίκα που χάνει την οικογένειά της σε μια τυφλή τρομοκρατική επίθεση και ξεκινά ένα σκοτεινό ταξίδι μέσα από τη θλίψη, την οργή και τη δίψα της για δικαιοσύνη. Οι διασυνδέσεις των Γερμανών νεοναζί με την δική μας Χρυσή Αυγή, οδηγεί την ταινία και στην Ελλάδα, όπου βλέπουμε μάλιστα και τον σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη σε έναν καίριο, μικρό ρόλο.

Άνιση, σε σχέση με την δυναμική των παλιότερων ταινιών του, όπως το Μαζί Ποτέ ή το, Στην Άκρη Τ' Ουρανού, αλλά σαφώς ανώτερη από την Μαχαιριά, η καινούργια ταινία του αγαπημένου στην Ελλάδα Γερμανοτούρκου σκηνοθέτη, ξεκινάει δυναμικά για να συνεχίσει κατόπιν σε πιο βατά και mainstream μονοπάτια, χωρίς να εκπληρώνει πλήρως τις αρχικές υποσχέσεις της. Δεν είναι καθόλου αδιάφορη όμως, καθώς εστιάζει πάνω στην αύξηση των εγκλημάτων μίσους και την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη (απ' το πουθενά, όπως είναι και ο αυθεντικός, ειρωνικός τίτλος της), δίνοντας στην Νταϊάν Κρούγκερ την ευκαιρία να παίξει έναν σπουδαίο ρόλο στην μητρική της γλώσσα. Ρόλο που της χάρισε το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στις Κάννες τον περασμένο Μάιο, αλλά και στον ίδιο τον Ακίν, την Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας, έναν μήνα μόλις πιο πριν.

Info: Μαζί ή Τίποτα (Aus dem Nichts/In the Fade). Κοινωνική, Δραματική. Γερμανία, Γαλλία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν. Παίζουν: Νταϊάν Κρούγκερ, Ντένις Μοσκίτο, Νουμάρ Ακάρ. Διανομή: Seven Films & Rosebud21 


ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΜΟΥ: Τοποθετημένη στο 1892, η ταινία αφηγείται την ιστορία του θρυλικού λοχαγού Τζόζεφ Τζ. Μπλόκερ που, κόντρα στις σθεναρές αντιστάσεις του, συμφωνεί να συνοδέψει το Κίτρινο Γεράκι – έναν ετοιμοθάνατο πολέμαρχο των Ινδιάνων Τσεγιέν – και την οικογένειά του πίσω στη γη τους.

Κατά το εξαντλητικό και επικίνδυνο ταξίδι τους, οι μέχρι πρότινος εχθροί συναντούν μια νεαρή χήρα της οποίας η οικογένεια δολοφονήθηκε άγρια από μια συμμορία ινδιάνων. Οι τρεις τους και οι συνοδοί τους, πρέπει να βάλουν τα δυνατά τους για να καταφέρουν να ξεπεράσουν μια σειρά από προκαταλήψεις και κινδύνους: το δύσβατο και κακοτράχαλο τοπίο και τους ερυθρόδερμους και λευκούς εχθρούς που θα συναντήσουν στον δρόμο τους.

Ο Σκοτ Κούπερ του Σκουριασμένη Πόλη αφήνει τα σύγχρονα γουέστερν για να γυρίσει ένα αυθεντικό, στην δική του φυσικά εκδοχή. Η ταινία ξεκινά με μια φράση του Ντ. Χ. Λόρενς που είχε γράψει πως: η ουσία της Αμερικάνικης Ψυχής είναι σκληρή, μοναχική, στωική και δολοφόνος, απαράλλαχτη μέχρι σήμερα - κάτι που μας θύμισε λίγες μέρες μόλις πριν, η δολοφονία των 17 ατόμων στην Φλόριντα.

Στην πρώτη σκηνή, μια συμμορία ινδιάνων δολοφονεί εν ψυχρώ μια οικογένεια λευκών αποίκων σε μια απομονωμένη εξοχική περιοχή. Στην επόμενη, λευκοί και μαύροι στρατιώτες, εξευτελίζουν έναν ινδιάνο κρατούμενο μπροστά στην έντρομη οικογένειά του. Ο Κούπερ κάνει σαφείς τις προθέσεις του από την αρχή και πάνω σε αυτόν τον καμβά, κινείται ολόκληρη η Οδύσσεια του Μπλόκερ και της ομάδας του, από το ένα άκρο του χάρτη στο άλλο. Καλοί και κακοί ινδιάνοι, δολοφονικοί, άπληστοι, υπερόπτες, ρατσιστές, αλλά και φιλελεύθεροι λευκοί, παρελαύνουν από μπροστά τους, επιδρώντας στις μεταξύ τους σχέσεις, οι οποίες από ένα σημείο και μετά, γίνονται αρκετά προβλέψιμες.

Όπως και στη Σκουριασμένη Πόλη, οι ρυθμοί είναι τελετουργικοί και η σοβαροφάνεια περισσεύει. Αν και απολογητική πάνω στο κακό που προξένησαν οι Πιονιέροι στους αυτόχθονες, αλλά και οι έποικοι  που άρπαξαν με το έτσι θέλω την ινδιάνικη γη, η ταινία -ενώ είναι προσεκτική στο να μην προσβάλει κάποια φυλετική ομάδα- δικαιολογεί για άλλη μια φορά την χρήση της βίας ως μέσον εφαρμογής του νόμου, επιβεβαιώνοντας έτσι το μότο του Ντ. Χ. Λόρενς της αρχής. Η γρήγορη μεταστροφή του ινδιανοφάγου Μπλόκερ δεν πείθει απόλυτα, αν και υποτίθεται ότι αρχικά και περισσότερο στο τέλος, λειτουργεί απλά σαν ένας πιστός στρατιώτης που εκτελεί τις εντολές των ανωτέρων του ή του ίδιου του Προέδρου.

Από την άλλη, δεν λείπει ο διδακτισμός, το μελό, αλλά ούτε και η αυθεντική συγκίνηση. Ο Κρίστιαν Μπέιλ, ως βασανισμένος Μπλόκερ, δίνει άλλο ένα ρεσιτάλ αισθαντικής ερμηνείας. Τα κάδρα του Κούπερ και η φωτογραφία του Μασανόμπου Τακαϊανάγκι, ξεχειλίζουν από λυρισμό, ενώ ο Μαξ Ρίχτερ υπογράφει, ένα από τα ωραιότερα σάουντρακ του 2017. Σε έναν μικρό, ασήμαντο ρόλο, ενός γαλλόφωνου, νεαρού εθελοντή στρατιώτη κι ο πολύς, κι αγαπημένος πλέον, Τιμοτέ(ι) Σαλαμέ, του Να με Φωνάζεις Με Τ' Όνομά Σου.

Info: Ταξιδεύοντας με τον Εχθρό μου (Hostiles). Δραματική, Γουέστερν. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Σκοτ Κούπερ, Παίζουν: Κρίστιαν Μπέιλ, Ουές Στάντι, Ρόζαμουντ Πάικ, Τζέσε Πλέμονς, Σκοτ Σέπερντ, Μπεν Φόστερ, Τιμοτέι Σαλαμέ. Διανομή: Odeon.


ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ: Η ιστορία της Ριάνον, ενός 16χρονου κοριτσιού που ερωτεύεται μια μυστηριώδη ύπαρξη με το όνομα Α, η οποία κατοικεί σε διαφορετικό σώμα κάθε μέρα, για εκείνη τη μέρα και μόνο. Αισθανόμενοι μια ακατανίκητη έλξη, ο Α και η Ριάνον συνεργάζονται κάθε μέρα για να βρουν ο ένας τον άλλον, χωρίς να γνωρίζουν ποιόν ή τί θα τους φέρει η επόμενη μέρα. Όσο περισσότερο ερωτεύονται, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούν τις δυσκολίες του να αγαπάς κάποιον που αλλάζει μορφή κάθε 24 ώρες, κι έτσι η Ριάνον και ο Α έρχονται τελικά αντιμέτωποι με την πιο σκληρή απόφαση που έχουν πάρει ποτέ τους.

Βασισμένη σε ένα μπεστ σέλερ του Ντέιβιντ Λεβάιθαν,γνωστού και βραβευμένου συγγραφέα νεανικής ΛΟΑΤΚΙ λογοτεχνίας, με σκηνοθέτη τον Μάικλ Σάκσι του Έρωτας Από την Αρχή (2012), το Κάθε Μέρα Άλλη Μέρα, που σηματοδοτεί την αναγέννηση της κινηματογραφικής εταιρείας των 80's, Orion Pictures, πέρα από το προφανές της παραβολής του μύθου της για την οικουμενικότητα του Έρωτα, μας συστήνει και μια σειρά από νεαρές και νεαρούς ηθοποιούς, που σίγουρα θα μας απασχολήσουν στο μέλλον.

Ιnfo: Κάθε Μέρα 'Αλλη Μέρα (Every Day). Αισθηματική, Δραματική, Φαντασίας. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Μάικλ Σάκσι. Παίζουν: Τζάστις Σμιθ, Μαρία Μπέλο, Ανγκούρι Ράις, Ντέμπι Ράιαν, Κόλιν Φορντ. Διανομή: Odeon. 


ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΙΣΙ 15:17: Στις 21 Αυγούστου του 2015, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε καθηλωμένος την είδηση ότι μια τρομοκρατική επίθεση σε τραίνο με προορισμό το Παρίσι, είχε αποτραπεί  χάρη σε τρεις θαρραλέους νεαρούς Αμερικάνους που ταξίδευαν στην Ευρώπη. Όλη η πορεία της κοινής τους ζωής, από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, και πολλά απίθανα περιστατικά τους οδήγησαν σ’ αυτή τη στιγμή ηρωισμού.  Μέσα από αυτή την τρομαχτική δοκιμασία, η φιλία τους αποδείχτηκε το μεγαλύτερο όπλο, που τους επέτρεψε να σώσουν τις ζωές παραπάνω από 500 ανθρώπων.

Στην γραμμή των ιστοριών του για τους καθημερινούς Αμερικανούς ήρωες που ξεκίνησε με τον Ελεύθερο Σκοπευτή (2014) και συνεχίστηκε με το Sully (2016), ο Κλιντ Ίστγουντ αναπαριστά μια πραγματική ιστορία ηρωισμού, έχοντας για πρωταγωνιστές τους ίδιους τους πραγματικούς τρεις νεαρούς που την πραγματοποίησαν. Το πρώτο μέρος με την προϊστορία τους, είναι εξοργιστική αμερικανιά. Στο δεύτερο μέρος, όταν ανάβουν τα αίματα, ο Ίστγουντ αποδεικνύει ότι διαθέτει ακόμη πολύ σκηνοθετικό τσαγανό. Τι να το κάνεις όμως, όταν με την συντηρητική, καθαρά ρεπουμπλικάνικη στροφή που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια, ο γράφων την στήλη αυτή, έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για το έργο του και αδυνατεί να διατηρήσει μια πραγματικά αντικειμενική στάση απέναντί του.

Ιnfo: Αναχώριση για Παρίσι 15:17 (The 15:17 to Paris). Βιογραφική, Δραματική, Περιπέτεια. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ. Παίζουν: Άλεκ Σκαρλάτος, Αντονι Σάντλερ, Σπένσερ Στόουν. Διανομή: Tanweer. 

εμφάνιση σχολίων