Οι ανισότητες στην κατανομή του πλούτου σ' αυτό το μέρος του κόσμου είναι τεράστιες. Περίπου
1 στους 5 κατοίκους, οι οποίοι αγγίζουν τα 7 εκατομμύρια, ζει στη φτώχεια -κι αυτό σύμφωνα με τα νούμερα που δίνει η κυβέρνηση της Κίνας. Για τους ηλικιωμένους τα ποσοστά είναι υψηλότερα, καθώς 1 στους 3 ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Σ' αυτή την «κοινότητα» θαμώνων των McDonald's τα χαμόγελα κρύβουν θλιβερές ιστορίες προσωπικής δυστυχίας και απόγνωσης. Ακήρυχτος αρχηγός, ο Ah Chan, 54 ετών, πρώην αστυνομικός, εξηγεί στη δημοσιογράφο σε πολύ καλά αγγλικά ότι προτιμά να περνά χρόνο εκεί παρά στο μικροσκοπικό του διαμέρισμα, όπου ζει μόνος, καθώς εκεί βρίσκει φίλους.
«Οι περισσότεροι από αυτούς που βρίσκονται εδώ δεν έχουν σπίτι. Δεν έχουν πού αλλού να πάνε».
Σε πρόσφατο συνέδριο, οι φορείς δήλωσαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια είναι η ενίσχυση της οικονομίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας. Σας θυμίζει κάτι;
Ο κύριος Chan πάντως δεν πιστεύει ότι μπορεί αυτό να τον βοηθήσει και μέχρι τότε κάνει περιστασιακές δουλειές, ντύνεται με ρούχα από δωρεές και τρέφεται σε συσσίτια.
Ένας άλλος σταθερός επισκέπτης, ο David Ho, 66 ετών, λέει: «Θα νομίζεις ότι είμαι τεμπέλης. Αλλά δεν είμαι.
Θέλω να δουλέψω αλλά δεν μπορώ να βρω δουλειά στην ηλικία μου. Γι' αυτό παίρνω λεφτά από την κυβέρνηση». Ο κ. Ho παίρνει επίδομα πρόνοιας και δωρεάν τα φάρμακα που χρειάζεται καθημερινά. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να έχει δικό του σπίτι και περνάει κάποια βράδια σε κέντρα υποδοχής.
Ο Ινδός φωτογράφος Suraj Katra ξεκίνησε να φωτογραφίζει το συγκεκριμένο εστιατόριο στο Χονγκ Κονγκ το 2013, αποτυπώνοντας αυτό που αποκαλεί «κοινωνικό φαινόμενο». Όπως λέει ο ίδιος: «Ως φωτογράφος το βρήκα τόσο ειρωνικό να έχεις ένα τόσο πολύχρωμο σκηνικό και από την άλλη τα πρόσωπα που βρίσκονται σ' αυτό να είναι ηλικιωμένοι, άστεγοι, φτωχοί. Αρχικά πήρα κάποιες φωτογραφίες με το κινητό μου. Πάντα πίστευα ότι τα McDonald's αποκτούν αξία σε ένα μέρος όπως το Χονγκ Κονγκ. Έχουν φτηνό φαγητό, καλό φωτισμό, καλό κλιματισμό και καλή εξυπηρέτηση, και ήθελα να καταγράψω τους ανθρώπους που κάνουν την καλύτερη χρήση σε αυτά».
Σε ανακοίνωσή τους τα McDonalds δήλωσαν ότι «κάθε διαδρομή ζωής είναι καλοδεχούμενη στα εστιατόριά τους» και εξέφρασαν τη λύπη τους για τον θάνατο της γυναίκας.
Όσο η ώρα περνάει, ένας σταθερός αριθμός ανθρώπων συνεχίζει να καταφθάνει, μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες, επισημαίνει η δημοσιογράφος. Στον διπλανό πάγκο δύο ηλικιωμένοι ήδη ροχαλίζουν. Τα φώτα του δεύτερου ορόφου χαμηλώνουν και μετά από λίγο σχεδόν όλοι έχουν πέσει σε βαθύ ύπνο.