Η Νικαίτη Κοντούρη ενώνει μια ομάδα παθιασμένων καλλιτεχνών στο Κρυπτόγαμα, έναν μονόλογο που γράφτηκε από τον Μιχάλη Αλμπάτη για το Φεστιβάλ Αθηνών
«Ό μονόλογος είναι γραμμένος με αφοπλιστικά απλό τρόπο, και το αποτέλεσμα πολύ συγκινητικό. Κι αυτό χάρη σε έναν εξαιρετικό ηθοποιό, τον Μάκη Παπαδημητρίου που παίζει με ψυχή και δεν φοβάται να φτάσει στα άκρα του συναισθηματικού μας κόσμου» μας λέει η σκηνοθέτρια Νικαίτη Κοντούρη για το Κρυπτόγαμα, που παρουσιάζεται στο θέατρο Πειραιώς 260, μόνο για δύο διπλές παραστάσεις. Η παράσταση εστιάζει σ’ εκείνους που έχουν υπομείνει τον τρόμο του περιθωρίου και της δημόσιας κατακραυγής.ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΝΑ ΧΑΡΙΤΟΥ
12 Ιουνίου 2024
Έχοντας προκαλέσει μεγάλη αίσθηση με το μυθιστόρημά του. Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους που κυκλοφόρησε το 2022 (εκδ. Νήσος), ο συγγραφέας Μιχάλης Αλμπάτης γράφει τώρα για το Φεστιβάλ έναν θεατρικό μονόλογο, που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Κρήτης, αρχές της δεκαετίας του 1980.
«Από τις λέξεις κρυπτόν και γαμείν, όπως εξηγεί ο συγγραφέας, ο τίτλος Κρυπτόγαμα αναφέρεται στην κρυφή γονιμοποίηση. Έτσι ονόμασε ο Σουηδός βοτανολόγος Κάρολος Λινναίος τα φύκη, τους μύκητες, τα βρυόφυτα και τα πτεριδόφυτα, καθώς η απουσία ανθέων, καρπών και σπερμάτων, καθιστούσε τον τρόπο αναπαραγωγής τους γριφώδη. Υπάρχουν όμως και ανθρώπινα πλάσματα που αναδίδουνε τον ίδιο γρίφο, με κατάταξη ασαφή ανάμεσα στα γένη, με ρόλο ομιχλώδη στη ροή της εξέλιξης.
Οργανισμοί που για να επιβιώσουν μιμούνται τους όμορούς τους, στους τρόπους, στην αμφίεση, στη γλώσσα, αναγκασμένοι να ανθίζουνε μονάχα στο σκοτάδι, γεμίζοντας τα πνευμόνια τους με νύχτα. Έτσι ζούνε, κρατώντας την ανάσα τους για χρόνια, μα αν ο αέρας τους σωθεί κι αναγκαστούν να αναδυθούνε βίαια στο φως, η ανάφλεξη είναι αναπόφευκτη…»
Πρωταγωνιστούν «ένας χασάπης που δεν ήθελε χασάπης να γενεί, που σιχαίνεται τη μυρουδιά απ’ τα σπλάχνα και το αίμα, ένα δαχτυλίδι μαγικό, που μεταμορφώνει όποιον το φορεί σ’ ό,τι πιότερο ποθεί μα και φοβάται να ’ναι, ένα γλέντι αρραβώνων και μια δολοφονημένη τραβεστί που είχε για ίνδαλμά της την Αλίκη Βουγιουκλάκη, δίνοντας παραστάσεις με τα τραγούδια της στους δρόμους και στα ταβερνεία, κάτω από κοροϊδίες και γιουχαΐσματα».
Το κείμενο εστιάζει στην αγριότητα της ελληνικής επαρχίας του 1980, ενώ η παράσταση σ’ εκείνους που έχουν υπομείνει τον τρόμο του περιθωρίου, του λάθους, της δημόσιας κατακραυγής.
Η σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη ενώνει μια ομάδα παθιασμένων καλλιτεχνών, με στόχο την αποκάλυψη του εκρηκτικού μηχανισμού που βρίσκεται κάτω από τις λέξεις ενός τόσο ανθρώπινου κειμένου, και το άνοιγμα ενός ακόμα φωτεινού μονοπατιού αποδοχής του διαφορετικού. Εξάλλου, όπως σημειώνει «η Φύση είναι πάντα πιο δυνατή και βρίσκει διέξοδο ακόμα και με πολύ επώδυνους τρόπους. Ας την αφουγκραστούμε!»
Κείμενο: Μιχάλης Αλμπάτης
Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Βοηθός σκηνοθέτιδας: Δανάη Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεύει: ο Μάκης Παπαδημητρίου
Κρυπτόγαμα: Πειραιώς 260, Δευτέρα 17 Ιουνίου (στις 20:00 και στις 22:00) και 18 Ιουνίου (στις 20:00 και στις 22:00).
Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Fb για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν
Διαβάστε επίσης:
Μαρία Cyber: «Η ασθένεια σε αλλάζει πολύ αν θες»
Τα 8 ωραιότερα μουσικά γεγονότα του Ιουνίου
Γιατί 'ναι μαύρα τα βουνά '24: Οι μουσικές κουλτούρες των Νοτίων Βαλκανίων
εμφάνιση σχολίων