Ο Ταξιτζής, Martin Scorsese: «Αυτή η καθηλωτική ταινία του 1976 είναι ταυτόχρονα θρίλερ, ψυχολογική μελέτη, εξερεύνηση του ερωτισμού της βίας, πολιτικός σχολιασμός και ένα δράμα τρόμου της Νέας Υόρκης. Αποτελεί επίσης σημείο ανοδικής καμπής στην καριέρα των βασικών δημιουργών του: σκηνοθέτης ο Martin Scorsese. σεναριογράφος ο Paul Schrader, πρωταγωνιστής ο Robert De Niro και μια πολύ νέα αλλά σχεδόν βετεράνος Jodie Foster. Η συνεργασία Σκορσέζε-Ντε Νίρο είναι ίσως μια από τις πιο σημαντικές σχέσεις σκηνοθέτη-ηθοποιού του σύγχρονου αμερικανικού κινηματογράφου, και συνέχισε να αποδίδει καρπούς σε ταινίες όπως το Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη και το Οργισμένο είδωλο. Εξαιρετικό δείγμα του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας του 70. Tο όραμα για μια παράλογη αστική αμερικανική κόλαση στο χείλος της βίαιης αποκάλυψης είναι επίκαιρο.». Σημείωμα από την κορυφαία σινεφιλική βιβλιοθήκη του Criterion.
Virgin Suicides, Sofia Coppola : Με αυτό το χαρακτηριστικό ντεμπούτο, η Coppola παρουσίασε το μοναδικό της όραμα, εξερευνώντας την αισθητική της θηλυκότητας και την εσωτερική ζωή των νεαρών γυναικών. Μια μεταφορά του εξαιρετικού και αναγνωρισμένου πρώτου μυθιστορήματος του Jeffrey Eugenides, The Virgin Suicides, που φέρνει στο νου την μελαγχολία της εφηβικής λαχτάρας με την ιστορία των αυτοκτονιών πέντε αδελφών, πνιγμένες από τους κανόνες των υπερπροστατευτικών θρησκευόμενων γονέων τους. Ανακαλώντας το σκηνικό των προαστίων της δεκαετίας του 1970 μέσα από την αιθέρια κινηματογράφηση του Ed Lachman και την ατμοσφαιρική παρτιτούρα του Air, και με τη μαγνητική ερμηνεία της Kirsten Dunst, η ταινία εξασφάλισε μια θέση για την Coppola στο τοπίο του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου.
Inception, Christopher Nolan: Με αδιαμφισβήτητη υποστήριξη από τη Warner Bros και ένα υπέροχο καστ (Leonardo DiCaprio, Joseph Gordon-Levitt, Ellen Page, Marion Cotillard, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς) καθώς και με τακτικούς συνεργάτες του Nolan, όπως ο συνθέτης Hans Zimmer και ο κινηματογραφιστής Wally Pfister. Η ταινία δεν είναι χτισμένη ως ένα αφηγηματικό παιχνίδι με εντυπωσιακές ανατροπές, όσο μια εξερεύνηση του τρόπου με τον οποίο κυνηγάμε συχνά τις απατηλές εκδοχές στη ζωή μας» έγραφε ο Guardian όταν βγήκε στις αιθουσες πριν 14 χρόνια.
Αστακός, Γιώργος Λάνθιμος: Σε ένα δυστοπικό εγγύς μέλλον, σύμφωνα με τους νόμους της Πόλης, οι άγαμοι άνθρωποι οδηγούνται στο ξενοδοχείο, όπου είναι υποχρεωμένοι να βρουν έναν ρομαντικό σύντροφο σε 45 ημέρες. Αν αποτύχουν, μεταμορφώνονται σε ζώο που επιλέγουν και αφήνονται ελεύθεροι στο δάσος. Ένας απελπισμένος άντρας το σκάει από το ξενοδοχείο και χάνεται στο δάσος. Εκεί θα ερωτευτεί, ενάντια στους κανόνες και τις υποδείξεις της κοινωνίας και των αρχών. Πολυβραβευμένη, με το σενάριο να υπογράφει ο Ευθύμης Φιλίππου και ο Γιώργος Λάνθιμος (με το χαρακτηριστικό του στυλ ο ένας και με την ιδιαίτερη γραφή του ο άλλος, επέβαλλαν την παρουσία τους στη συνείδηση των σινεφίλ και χρίστηκαν από τους ξένους κριτικούς κινηματογράφου ως οι Πάπες του λεγόμενου ελληνικού weird wave). Με τους Κόλιν Φάρελ και Ρέιτσελ Βάις.
L'important c'est d'aimer, Αντρέι Ζουλάφσκι: Η πρώην σταρ Ναντίν Σεβαλιέ (Ρόμι Σνάιντερ) έχει υποβιβαστεί σε b ταινίες με την «βοήθεια» του συζύγου της. Όταν ο φωτογράφος Servais Mont (Fabio Testi) την συναντά στα γυρίσματα μιας ταινίας, αισθάνεται υποχρεωμένος να τη σώσει. Χρηματοδοτεί μια παραγωγή του Ριχάρδου του Γ ελπίζοντας να ξαναρχίσει την καριέρα της. Μπορεί η αγάπη τους να υψωθεί πάνω από έναν φτηνό κόσμο. Γαλλικό ανεξάρτητο σινεμά της δεκαετίας του70, όχι της σεξουαλικής απελευθέρωσης αλλά του έρωτα.