Γυναίκες στην Ελλάδα ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ εκδίδονται ακόμη και για 2 ευρώ

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ Μηνιαίο τζίρο 200.000 ευρώ πραγματοποιούσε το διεθνές κύκλωμα τράφικινγκ που δρούσε σε γνωστό ξενοδοχείο-κολαστήριο στην Συγγρού κρατώντας φυλακισμένες τουλάχιστον 15 γυναίκες θύματα. Το κύκλωμα εξιχνιάστηκε τέλη Φεβρουαρίου από τις Αρχές.

Η σεξουαλική κακοποίηση, η βία, οι βιασμοί, η εκμετάλλευση και η ζωή κάτω από απάνθρωπες συνθήκες αποτελούν μόνο ορισμένα χαρακτηριστικά της καθημερινής ζωής των θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Η εμπορία ανθρώπων είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη εγκληματική βιομηχανία στον κόσμο με κέρδη που ξεπερνούν τα 120 δις δολάρια ετησίως ενώ αποτελεί τη δεύτερη πιο επικερδή βιομηχανία μετά το εμπόριο όπλων. Σταχυολογώντας το εν λόγω κρυφό έγκλημα στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ελλάδα, η Politic επικοινώνησε με την υπεύθυνη του Τμήματος Ταυτοποίησης Θυμάτων της Α21, κα Νίκη Ηλιού.

Σύμφωνα με την κα Ηλιού, στην Ελλάδα παρατηρούνται κυρίως δύο διαφορετικά προφίλ εμπορίας ανθρώπων. Από τη μία μεριά υπάρχει το «παραδοσιακό τράφικινγκ», που υφίσταται από τη δεκαετία του 90′ με γυναίκες θύματα κυρίως από χώρες της ανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων αλλά και την Ελλάδα. Ηλικιακά κινούνται γύρω από τα χρόνια της ενηλικίωσης και φτάνουν μέχρι τα 30 έτη, ενώ στην Ελλάδα καταφτάνουν μετά από κάποια υπόσχεση για εύρεση εργασίας. Για παράδειγμα, θα αποδεχτούν μία θέση εργασίας σε ξενοδοχείο, ή κάποιο εστιατόριο κατά βάση νόμιμα ή τουλάχιστον γνωρίζοντας πως το καθεστώς εργασίας δε θα είναι απολύτως νόμιμο.

Το κύκλωμα με τους διακινητές είναι αυτό που θα αναλάβει να δρομολογήσει όλα τα έγγραφα όπως τη Visa και τα εισιτήρια. Αφότου εισέλθουν στην Ελλάδα ξεκινάει η εισαγωγή στο τράφικινκγ. Το πρώτο βήμα είναι να τους «κρατήσουν» τα ταξιδιωτικά και πιστοποιητικά έγγραφα. Στη συνέχεια υπάρχει εγκλεισμός των ατόμων σε έναν χώρο απ’ όπου δεν επιτρέπεται να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο και φυσικά στις περισσότερες των περιπτώσεων τα θύματα δεν διαθέτουν κινητό τηλέφωνο.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι διακινητές αναγκάζουν τα θύματα να εκδίδονται παρά τη θέλησή τους είτε σε νόμιμους είτε σε παράνομους οίκους ανοχής, όπως επίσης και σε διαμερίσματα που λειτουργούν ως οίκοι ανοχής. Πέρα από αυτά τα μέρη, γυναίκες αναγκάζονται να εκδίδονται σε πεζοδρόμια, αυτοκίνητα, φορτηγά ή ακόμη και βαγόνια τρένων. Μάλιστα, η κα Ηλιού, περιέγραψε στην Politic ένα περιστατικό τράφικινγκ που διαδραματίστηκε σε προσφυγικό καταυλισμό, όπου ένας ομοεθνής του θύματος την εκπόρνευε με τη βία μέσα σε κοντέινερ.

Αναφορικά με την δεύτερη περίπτωση σεξουαλικής εμπορίας ανθρώπων, αυτή αφορά γυναίκες θύματα τράφικινγκ από χώρες κυρίως της Κεντρικής Αφρικής οι οποίες έχουν υποστεί βία, κακοποίηση, βασανιστήρια και έχουν εκδιωχθεί. Με άλλα λόγια, έχουν βιώσει την έμφυλη βία σε έντονο βαθμό στην χώρα καταγωγής τους και προκειμένου να ξεφύγουν από τον εφιάλτη που ζουν αναζητούν διέξοδο στην Ελλάδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα θύματα είναι μεγαλύτερης ηλικίας και εκδίδονται κυρίως στον δρόμο, ενώ στην πρώτη περίπτωση περιλαμβάνονται πιο συχνά γυναίκες ως συνοδοί πολυτελείας, πράγμα που σημαίνει καλύτερες συνθήκες υγιεινής και υψηλά μέτρα ασφάλειας.

Επίπλαστο χρέος πολλών χιλιάδων ευρώ… Σε κάθε περίπτωση, οι διακινητές συνηθίζουν να «φυλακίζουν» τα θύματα με τη δημιουργία ενός επίπλαστου χρέους, το οποίο έχει προκύψει, όπως λένε, από τα έξοδα μεταφοράς των θυμάτων στην Ελλάδα ή από τη διαμονή τους εδώ. Φυσικά, πρόκειται για τεράστια ποσά πολλών χιλιάδων ευρώ που δεν αντιστοιχούν με τα πραγματικά κόστη και που η αποπληρωμή τους είναι ανέφικτη. Με αυτόν τον τρόπο εξωθούν τα θύματα στην σεξεργασία προκειμένου να μπορέσουν να εξοφλήσουν το ποσό και να τις επιστρέψουν τα έγγραφά τους και άρα την ελευθερία τους. Να σημειωθεί κάπου εδώ πως ο προτιμώμενος στόχος θυμάτων είναι γυναίκες από φτωχές οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Η οικονομική ανέχεια σε συνδυασμό με την έλλειψη εμπειριών και γνώσεων καθιστά αυτές τις γυναίκες ευκόλως χειραγωγούμενες στα χέρια των διακινητών.

Θύματα τράφικινγκ και πολλές Ελληνίδες. Αν και κυριαρχεί η αντίληψη πως τα θύματα εμπορίας ανθρώπων είναι κυρίως αλλοδαπά, ωστόσο, σύμφωνα με την κα Ηλιού δεν είναι λίγες και οι Ελληνίδες, ακόμη και φοιτήτριες που πέφτουν θύματα τράφικινγκ.

Ποιο είναι το μοτίβο προσέγγισης; Συνήθως το κύκλωμα προσεγγίσει νεαρές κοπέλες προσφέροντάς τους μια φαινομενικά αθώα θέση εργασίας. «Για παράδειγμα μπορεί ο διακινητής να προσεγγίσει μία εμφανίσιμη κοπέλα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να της προτείνει να εργαστεί σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί ως Υπεύθυνη Υποδοχής. Στη συνέχεια ενδέχεται να της προτείνουν να κάνει μία αισθησιακή φωτογράφηση και σε επόμενο στάδιο αν της προτείνουν αν θέλει να εξυπηρετήσει κάποιον πελάτη κανονίζοντας μόνη της τα ραντεβού της. Ωστόσο, όταν γυναίκα φτάσει σε ένα σημείο στο οποίο θα θέλει να σταματήσει και δε θα της επιτρέπεται, τότε αρχίζουμε να μιλάμε για εμπορία ανθρώπων.

«Έχουμε φτάσει σε σημείο να πωλούνται γυναίκες για 2 ή 3 ευρώ στην Ελλάδα! Αυτό είναι ενδεικτικό της αυξημένης προσφοράς που υπάρχει» τονίζει η κα. Ηλιού.

Σύμφωνα με την κα Ηλιού, «η αστυνομία αναφέρει ότι πολλές φορές τα θύματα αναγκάζονται να εκδίδονται ακόμη και για το ποσό των 5 ευρώ, των 3 ή ακόμη και των 2 ευρώ. Αυτό φυσικά αναδεικνύει το μέγεθος της προσφοράς που υπάρχει, και επομένως πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των θυμάτων».

Μάλιστα, μιλώντας για τον τζίρο που κάνει το τράφικινγκ στην Ελλάδα, η κα Ηλιού ανέφερε χαρακτηριστικά την υπόθεση εξιχνίασης κυκλώματος σε γνωστό ξενοδοχείο στη Συγγρού στα τέλη Φεβρουαρίου όπου ο μηνιαίως τζίρος ήταν 200.000 ευρώ από την σεξουαλική εκμετάλλευση 15 γυναικών.

Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα η εμπορία ανθρώπων αποτελεί κρυφό έγκλημα πράγμα που σημαίνει πως η άμεση παρέμβαση των πολιτών καθίσταται καίρια για την απελευθέρωση των θυμάτων. Για αυτόν τον σκοπό έχει δημιουργηθεί η τηλεφωνική γραμμή 1109 στην οποία μπορεί να απευθυνθεί κάποιος όταν έχει υποψίες εμπορίας ανθρώπων.

 
To ρεπορτάζ της Β. Γιαννακούδη δημοσιεύθηκε στο Politic

εμφάνιση σχολίων