Ένα διαχρονικό απόσπασμα από την φιλόσοφο για την οποία ο Αλμπέρ Καμύ είπε: «Μου είναι αδύνατον να φανταστώ μιαν αναγέννηση για την Ευρώπη που να μην έχει υπ' υπόψη τα αιτήματα αυτά, όπως τα προσδιόρισε η Σιμόν Βέιλ»
Μια βαριά, θολή και ασφυκτική ατμόσφαιρα έχει παγιωθεί στη χώρα, οι άνθρωποι είναι καταθλιπτικοί και δυσαρεστημένοι και ωστόσο είναι διατεθειμένοι να υφίστανται οτιδήποτε χωρίς να διαμαρτύρονται και χωρίς να εκπλήσσονται.DOCTV.GR | UNSPLASH
22 Νοεμβρίου 2022
Αυτή είναι η χαρακτηριστική κατάσταση των περιόδων της τυραννίας. Η γενική δυσαρέσκεια, την οποία οι επιφανειακοί παρατηρητές θεωρούν ως ένδειξη ευθραυστότητας της εξουσίας, στην πραγματικότητα σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Μια κωφή και διαδεδομένη δυσαρέσκεια είναι συμβατή με μία σχεδόν απεριόριστη υποταγή για δεκάδες χρόνια.
Όταν το αίσθημα της συμφοράς και της δυστυχίας ενώνεται, όπως συμβαίνει σήμερα, με την απουσία ελπίδων, οι άνθρωποι υπακούουν έως ότου ο αναπάντεχος κραδασμός μιας εξωτερικής αντίδρασης τους ξαναδώσει την ελπίδα.
Η Σιμόν Βέιλ (Simone Weil, Παρίσι, 3 Φεβρουαρίου 1909 – Άσφορντ, Αγγλία, 24 Αυγούστου 1943) ήταν Γαλλίδα φιλόσοφος και πολιτική ακτιβίστρια. Ο Αλμπέρ Καμύ την χαρακτήρισε ως «το μοναδικό μεγάλο πνεύμα της εποχής μας. Μου είναι αδύνατον να φανταστώ μιαν αναγέννηση για την Ευρώπη που να μην έχει υπ' υπόψη τα αιτήματα αυτά, όπως τα προσδιόρισε η Σιμόν Βέιλ». Μετά την αποφοίτησή της από το πανεπιστήμιο, έγινε καθηγήτρια. Δίδαξε καθ' όλη την δεκαετία του 1930, με αρκετά διαλείμματα εξαιτίας προβλημάτων υγείας, για να αφιερωθεί κατόπιν στο συνδικαλιστικό κίνημα. Τάχθηκε υπέρ των αναρχικών στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο και για περισσότερο από ένα χρόνο δούλεψε ως εργάτρια, κυρίως σε εργοστάσια αυτοκινήτων, ώστε να κατανοήσει καλύτερα την εργατική τάξη. Η Βέιλ έγραφε βιβλία σε όλη την ζωή της, αν και τα περισσότερα από τα γραπτά της έγιναν γνωστά μόνο μετά τον θάνατό της, στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Η σκέψη της συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο εκτεταμένης μελέτης σε ευρύ φάσμα τομέων. Μια μελέτη απέδειξε ότι μεταξύ του 1995 και του 2012 είχαν δημοσιευτεί πάνω από 2.500 επιστημονικά έργα για αυτήν.
Διαβάστε επίσης:
Σίλβια Πλαθ: Γράμμα το Νοέμβριο
Ελυάρ: «Το στόμα μου χώρισε απ' το στόμα σου»
Καστοριάδης: «Ψευδο-δημοκρατία»
εμφάνιση σχολίων