Λα Ροσφουκώ: Ποτέ Α' ΠΡΟΣΩΠΟ δεν είμαστε τόσο δυστυχισμένοι όσο νομίζουμε

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Δεν έχουμε το σθένος ν' ακολουθήσουμε τη λογική μας ως τις έσχατες συνέπειές της

Ποτέ δεν είμαστε τόσο ευτυχισμένοι όσο φανταζόμαστε- ποτέ δεν είμαστε τόσο δυστυχισμένοι όσο νομίζουμε.

Όσο μεγάλα πλεονεκτήματα και να χαρίζει, δεν είναι η Φύση από μόνη της, αλλά η Φύση και η Τύχη μαζί που κάνουνε τους ήρωες.

Ο έρωτας ο αληθινός σαν τα φαντάσματα είναι. Όλοι μιλούν γι' αυτόν, λίγοι τον έχουν δει. Δεν βρέθηκε μεταμφίεση ικανή να κρατήσει για πολύ τον έρωτα κρυφό όταν υπάρχει, και ούτε τέχνημα ικανό να τον προσποιηθεί όταν δεν υπάρχει.

Αυτό που οι άνθρωποι «φιλία» ονόμασαν είναι απλώς αμοιβαιότητα συμφερόντων, ανταλλαγή καλών υπηρεσιών τίποτ' άλλο τελικά, παρά ένας εμπορικός διακανονισμός μέσω του οποίου πάντα η φιλαυτία κάτι θα αποκομίσει.

Η φιλαυτία μεγεθύνει ή σμικρύνει στα μάτια μας τις καλές ιδιότητες των φίλων μας ανάλογα με την ικανοποίηση που μας προσφέρουν κρίνουμε την αξία τους από το πώς τα πάνε μαζί μας.

Η κοινωνική ζωή δεν θα βαστούσε για καιρό αν ο ένας δεν ήτανε, κατά καιρούς, του άλλου κορόιδο.

Δεν προσφέρουμε τίποτα πιο απλόχερα, όσο τις συμβουλές μας.

Αν, καμιά φορά, αντιστεκόμαστε στα πάθη μας, συμβαίνει επειδή αυτά δεν είναι τόσο δυνατά, και όχι επειδή είμαστε δυνατοί εμείς.

Η τύχη από πολλά μας θεραπεύει ελαττώματα που η λογική δεν θα μπορούσε ποτέ να θεραπεύσει.

Η ελπίδα όσο και αν μια ψεύτρα ξελογιάστρα είναι, στο τέρμα της ζωής από ένα μονοπάτι ευχάριστο μας οδηγεί.

Είναι καλύτερα να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας προκειμένου να υπομένουμε τις αναποδιές που μας τυχαίνουν παρά προκειμένου να προβλέπουμε εκείνες που ενδέχεται να μας συναντήσουν.

Οι δήθεν κύριοι είναι άνθρωποι που τα ελαττώματά τους, τόσο από τους άλλους όσο κι από τον εαυτό τους, κρύβουν.Οι αληθινοί κύριοι είναι όσοι τα ξέρουν στην εντέλεια και τα αναγνωρίζουν.

Η αρετή δεν θα πήγαινε τόσο μακριά αν δεν της έκανε παρέα στο δρόμο της η ματαιοδοξία.

Υπάρχουν άνθρωποι που τα ελαττώματα τους πάνε, κι άλλοι που λιγότερο χαριτωμένους οι αρετές τους κάνουν.

Η αγάπη για τη φήμη, ο φόβος της ατίμωσης, τα σχέδια πλουτισμού, ο πόθος να κάνεις τη ζωή σου άνετη και απολαυστική, καθώς και η παρόρμηση τους άλλους να ταπεινώνεις, είναι συχνά οι αιτίες της ανδρείας, της τόσο φημισμένης στους ανθρώπους.

Η τέλεια ανδρεία συνίσταται στο να κάνεις δίχως μάρτυρες, αυτό που θα ‘σουν ικανός να κάνεις μπροστά στον κόσμο όλο.

Τίποτα δεν είναι τόσο μεταδοτικό όσο το παράδειγμα, και δεν κάνουμε κάποιο μεγάλο καλό ή κάποιο μεγάλο κακό, δίχως να εμπνεύσουμε και το παρόμοια.

Τις καλές πράξεις από άμιλλα μιμούμαστε και τις κακές λόγω της έμφυτης μνησικακίας μας, που η αιδώς αιχμάλωτη κρατούσε ενώ τώρα το παράδειγμα την ελευθερώνει.

Αυτό που γενναιοδωρία αποκαλούμε είναι, το πιο συχνά, η ματαιοδοξία του προσφέρειν, που μας αρέσει πιο πολύ από εκείνα που προσφέρουμε.

Η λύπηση είναι συχνά η αίσθηση των δικών μας δεινών μες στα δεινά των άλλων- μια επιδέξια προνοητικότητα είναι απέναντι στις αναποδιές που μπορούνε να μας τύχουν. Δίνουμε στους άλλους τη βοήθειά μας ώστε κι αυτοί να μας βοηθήσουν σε παρόμοιες περιστάσεις, και οι υπηρεσίες αυτές που τους παρέχουμε δεν είναι παρά δώρα που προκαταβολικά στον εαυτό μας δίνουμε.

Η νιότη είναι μια μέθη αδιάκοπη είναι ο πυρετός της λογικής.

Η χάρη του καινούργιου στον έρωτα είναι ό, τι και η στιλπνότητα της φρεσκάδας στα φρούτα, δίνει μια γυαλάδα που σβήνει εύκολα και που δεν επανέρχεται ποτέ

Στον έρωτα η απουσία μειώνει τα μέτρια πάθη και εντείνει τα μεγάλα, όπως ο άνεμος που σβήνει το κερί αλλά φουντώνει τη φωτιά.
 
 
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Λα Ροσφουκώ, Αξιώματα, Εκδ. Διόπτρα. Ο Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ (François VI, duc de La Rochefoucauld, 15 Σεπτεμβρίου 1613 – 17 Μαρτίου 1680) ήταν Γάλλος συγγραφέας περίφημος για τα Αποφθέγματά του. Ο Λα Ροσφουκώ πιστεύει ότι το συμφέρον και η φιλαυτία είναι τα μόνα κίνητρα των ανθρωπίνων ενεργειών και ότι η αρετή κρύβει πάντοτε ταπεινά και εγωιστικά ελατήρια. Ο οξύς σαρκασμός του, το πνεύμα του, η λακωνικότητα και η δύναμη της έκφρασης σ’ αυτό το βιβλίο του, τον ανέδειξαν σε έξοχο λογοτέχνη και διανοητή, που επηρέασε μεταξύ άλλων τον Τσέστερφηλντ, τον Νίτσε, τον Τόμας Χάρντυ, τον Σαιντ-Μπεβ και τον Αντρέ Ζιντ.
 

Διαβάστε επίσης:
Η Βιρτζίνια Γουλφ είπε
«Είμαστε περισσότερο τα ελαττώματά μας παρά τα προσόντα μας»
Ο Κοκτώ είπε

εμφάνιση σχολίων