Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΝΤΑΜΠΟ: Η νέα live action ταινία της Disney, Ντάμπο, συστήνει τον Χολτ Φάριερ, ένα πρώην μεγάλο αστέρι του τσίρκου, που βρίσκει την ζωή του να διαλύεται όταν επιστρέφει από τον πόλεμο. Ο ιδιοκτήτης του τσίρκου Μαξ Μεντίσι προσλαμβάνει τον Χολτ για να φροντίζει ένα νεογέννητο ελέφαντα με υπερμεγέθη αυτιά που τον κάνουν περίγελο του τσίρκου. Αλλά όταν τα παιδιά του Χολτ ανακαλύπτουν πως ο Ντάμπο μπορεί να πετάξει, ο αδίστακτος επιχειρηματίας Βι Έι Βαντέβερ και μια ακροβάτης με το όνομα Κολέτ Μάρτσαντ επιδιώκουν να κάνουν τον Νταμπο, σταρ του τσίρκου.

Βασισμένη σε ένα παιδικό βιβλίο-παιχνίδι, η κλασική ταινία κινουμένων σχεδίων του 1941, διηγείται την ιστορία του μικρού ελέφαντα με τα υπερβολικά μεγάλα αυτιά για τα οποία οι ιδιοκτήτες του τον ονομάζουν προσβλητικά Dumbo (Χαζούλιακα) και αφορά τη σχέση του με τον ποντικό Τίμοθι, τον μοναδικό του φίλο, παίζοντας με την αντίθεση ελέφαντα-ποντικού, αλλά μιλώντας και για τη σκληρότητα των ανθρώπων απέναντι στα ζώα και οτιδήποτε διαφορετικό. Εδώ, σε σενάριο του Έρεν Κρούγκερ (Ο Ύποπτος της Οδού Άρλινγκτον), η ιστορία εξελίσσεται το 1919, αμέσως μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ζώα δεν ομιλούν και η κεντρική ιδέα βασίζεται στη σχέση ανθρώπων με τα άλλα πλάσματα, σε μια παραλλαγή μιας κινηματογραφικής μυθολογίας που ξεκινά από τον Κινγκ Κονγκ, περνά από τον ΕΤ και φτάνει μέχρι τη Okja, με τον απαράμιλλο τρόπο του Τιμ Μπάρτον, να βρίσκει και να αναδεικνύει μοναδικά, όλες εκείνες τις θεματικές που ταιριάζουν στη προσωπική μυθολογία του, η οποία παραμένει σταθερή, αρκετές δεκαετίες τώρα.

Ιnfo: Ντάμπο (Dumbo). Φαντασίας. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον. Παίζουν: Κόλιν Φάρελ, Έβα Γκριν, Λούσι ντε Βίτο, Μάικλ Κίτον, Ντάνι ντε Βίτο. Διανομή: Feelgood Entertainment.  


ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ: Ο Λάζαρο είναι ένας αφελής (για κάποιους) και αισιόδοξος νέος αγρότης. Όταν γνωρίζει τον Τανκρέντι, τον γιο της ιδιοκτήτριας της γης στην οποία ζει και δουλεύει, προκύπτει μια απρόβλεπτη φιλία που αποδεικνύεται σημαντική για την εφηβεία του. Οι δυο τους αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες μαζί, μέχρι που ο Τανκρέντι χάνεται κάπου στην μεγάλη πόλη και ο Λάζαρο ο οποίος έχει ένα ατύχημα και που ξυπνάει το ίδιο νέος μετά από πολλά χρόνια, επιχειρεί να βρει ξανά.

Μία από τις ωραιότερες ταινίες του 2018, βγαίνει καθυστερημένα στη χώρα μας, προφανώς γιατί η καλή εταιρεία που τη διανέμει στην Ελλάδα, δεν πίστεψε ιδιαίτερα στις εμπορικές ικανότητές της. Κι όμως, η καινούργια ταινία της σκηνοθέτη των Θαυμάτων Αλίτσε Ρορβάχερ, είναι ένα feelgood αν και μελαγχολικό παραμύθι για ενήλικες, που φέρνει στο νου το χειροποίητο σινεμά του Παζολίνι, όπου ο ρεαλισμός και η υπέρβασή του, μπορούν να βαδίζουν χέρι χέρι και να μας διηγούνται υπέροχες ιστορίες. Ο Λάζαρο είναι μια προσωποποίηση του απόλυτου Καλού με τη παζολινικά χριστιανική εκδοχή του. Δεν λέει όχι σε κανέναν, ακόμα κι όταν εκείνος που του ζητάει κάτι, εκμεταλλεύεται την καλοσύνη και την αθωότητά του. Όταν ο Λάζαρο πέσει από ένα γκρεμό θα κοιμηθεί και θα ξυπνήσει αρκετά χρόνια αργότερα, χάρη σε έναν λύκο που δεν τον κατασπαράζει επειδή μυρίζει καλοσύνη. Στη μεγάλη πόλη, θα βρεθεί σε έναν ακατανόητο γι αυτόν κόσμο. Θα βρει τους συντρόφους του μεγαλύτερους και αλλαγμένους και τον φίλο του Τανκρέντι γερασμένο και πάμπτωχο. Σαν Άγιος που είναι θα προσπαθήσει ξανά να βοηθήσει τους πάντες, μονάχα που η εποχή μας δεν πιστεύει, ούτε σε θαύματα, ούτε σε Αγίους.

Είναι όντως ένα θαύμα, το πόση ποίηση και πόσα πολλά διαφορετικά συναισθήματα μπορούν να χωρέσουν σε μια τόσο παράδοξη αφήγηση, που μιλάει - εκτός όλων των άλλων που έχουν να κάνουν με τη παράδοση της γείτονος χώρας - αλληγορικά, για την απώλεια και την εκμετάλλευση του ιδεαλισμού, της αγιοσύνης και της αθωότητας από την κοινωνία των ανθρώπων. Γυρισμένη σε φιλμ 16mm, η εικόνα έχει μια ακατέργαστη γοητεία και μια αίσθηση νοσταλγίας για ένα παρελθόν, όχι απαραίτητα καλύτερο, αλλά τουλάχιστον με περισσότερες υποσχέσεις ευτυχίας, ζεστασιάς και αυθεντικών σχέσεων και συναισθημάτων. Ίσως η καλύτερη ταινία της σεζόν για τον γράφοντα.

Ιnfo: Ευτυχισμένος Λάζαρος (Lazzaro Felice/Happy as Lazzaro). Δραματική Κομεντί. Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Αλίτσε Ρορβάχερ. Παίζουν: Αντριάνο Ταρντιόλο, Τομάζο Ράνιο, Σερζί Λόπεζ, Νικολέτα Μπράσι, Άλμπα Ρορβάχερ, Ντέιβιντ Μπένετ. Διανομή: Seven Films.


MEKTOUB, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ: Καλοκαίρι, 1994: Ένας νεαρός επίδοξος σεναριογράφος, ο Αμίν, μετά από ένα χρόνο διαμονής του στο Παρίσι, επιστρέφει στη γενέτειρά του, μια παραλιακή πόλη της Γαλλίας, για να δει συγγενείς και φίλους. Εκεί παρέα με τον ξάδερφό του, τον Τόνι και την παιδική του φίλη Οφελί, ο Αμίν περνάει τον χρόνο του μεταξύ του τυνησιακού εστιατορίου των γονιών του, των διαφόρων μπαρ και βέβαια της παραλίας. Κι ενώ αρχικά, μένει παρατηρητής της νεανικής, καλοκαιρινής, ανεμελιάς, όταν έρχεται η ώρα να ερωτευτεί, μονάχα το πεπρωμένο μπορεί να καθορίσει την πορεία της ζωής του...

Η τελευταία ταινία του Αμπντελατίφ Κεσίς (Η Ζωή της Αντέλ), βασίζεται χαλαρά σε ένα βιβλίο του 2011, γραμμένο από τον Φρανσουά Μπεγκοτό (Ανάμεσα στους Τοίχους) και είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας με κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία καθώς η δράση μεταφέρεται από τα παράλια της Δυτικής Γαλλίας και το Saint-Michel-en-l'Herm, στη μεσογειακή παραθαλάσσια Sète, πόλη με μεγάλο πληθυσμό από Τυνήσιους στην οποία γύρισε και το αριστουργηματικό Κους Κους και Φρέσκο Ψάρι (2007), ενώ ο ήρωάς της, ο Αμίν, μόλις έχει παρατήσει τις σπουδές του για να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ο νεαρός φοιτητής, παρατηρεί τις περιπέτειες του ερωτύλου ξαδέρφου του Τόνι με την δεσμευμένη παιδική τους φίλη Οφελί (ο μνηστήρας της υπηρετεί στο Στρατό), αλλά και με άλλα κορίτσια που έρχονται εκεί για τις διακοπές τους, στα κλαμπ, στα μπαρ, στα τυνησιακά εστιατόρια των γονιών τους και στη παραλία, αλλά μοιάζει να μη συμμετέχει στα καλοκαιρινά φλερτ των κοριτσιών που τον θέλουν. Εκείνος ασχολείται με την Οφελί, με τα συναισθήματά της και τις δουλειές της με τα ζώα στη φάρμα του πατέρα της, μια γυμνή φωτογράφιση που θέλει να της κάνει, αλλά και με την Σαρλότ, μια τουρίστρια την οποία προσπαθεί να παρηγορήσει, όταν εκείνη ερωτεύεται τον Τόνι ο οποίος δεν βλέπει τη σχέση τους σοβαρά.

Με τον γνωστό τρόπο των μεγάλων σεκάνς όπου οι ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν έχοντας κάποιες βασικές οδηγίες, ο Κεσίς κάνει και πάλι το κινηματογραφικό θαύμα του, επί τρεις ολόκληρες ώρες, ακόμη κι όταν στη πραγματικότητα, δεν συμβαίνει επί της οθόνης, τίποτα το σημαντικό. Αγόρια και κορίτσια φλερτάρουν, κάνουν μπάνιο, παίζουν και χορεύουν στα κλαμπ. Το βλέμμα είναι ηδονιστικό και σεξιστικό αναλογικά, αν και οι γυναικείοι χαρακτήρες υπερτερούν και είναι θετικότεροι και πιο ενεργητικοί, από τους ανδρικούς. Άλλωστε, πολλοί μοιάζουν να ξεχνούν πως ο Κεσίς είναι και ο σκηνοθέτης του η Μαύρη Αφροδίτη (2010). Οι φήμες για αυταρχική συμπεριφορά στα γυρίσματα της Αντέλ και η μη επιβεβαιωμένη κατηγορία από Γαλλίδα ηθοποιό για σεξουαλική παρενόχληση από μέρους του, έχουν δυσκολέψει τη πορεία του και ίσως να είναι και ο λόγος της αργοπορημένης εξόδου του Mektoub στη παγκόσμια διανομή. Το Mektoub, My Love: Intermezzo πάντως βρίσκεται σε post production φάση. Ας περιμένουμε να δούμε λοιπόν, αν όλο αυτό το πανηγύρι της σάρκας οδηγεί κάπου κι αν ο Αμίν αποκτήσει κάποιου είδους υπόσταση, πέρα από αυτή του παρατηρητή.

Ιnfo: Mektoub, Αγάπη Μου (Mektoub, My Love: Canto Uno). Κοινωνική Αισθηματική. Γαλλία, Ιταλία, Μονακό 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Αμπντελατίφ Κεσίς. Παίζουν: Σαίν Μπουμεντίν, Οφελί Μπο, Σαλίμ Κεσίς, Λου Λουτιό, Αλεξιά Σαρντάρ, Χαφσιά Χερζί. Διανομή: Weird Wave.


Ο ΑΓΓΕΛΟΣ: Μπουένος Άιρες, 1971. O Κάρλος είναι ένας νεαρός που μοιάζει με αστέρα του σινεμά: γλυκό πρόσωπο, ξανθές μπούκλες και απαράμιλλο στυλ. Από μικρός ζήλευε τα πράγματα που είχαν οι άλλοι, στην εφηβεία του όμως φανερώνει την πραγματική του φύση, το να είναι κλέφτης. Όταν συναντά στο σχολείο του τον Ραμόν, ο Κάρλος γοητεύεται και κάνει ό,τι μπορεί για να του τραβήξει την προσοχή. Μαζί θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι παρανομίας, έρωτα και καταστροφής. Οι δολοφονίες μοιάζουν σαν φυσική κατάληξη της πορείας του.

Η αγγελική του μορφή τραβά την προσοχή του τύπου και της κοινής γνώμης. Το προσωνύμιο που του δίνεται είναι Άγγελος του Θανάτου, με τη φήμη του να εκτοξεύεται στα ύψη αμέσως μετά τη σύλληψη του. Του αποδίδονται πάνω από σαράντα ληστείες και έντεκα δολοφονίες. Σήμερα μετά από 45 χρόνια εγκλεισμού, είναι ο εγκληματίας με τα περισσότερα χρόνια κράτησης στην ιστορία της Αργεντινής. Σε παραγωγή των αδερφών Αλμοδόβαρ, ο Αργεντινός Λούις Ορτέγκα, σκηνοθετεί τη πραγματική ιστορία του νεαρού εγκληματία, εν ήδη amoral παραμυθιού. Σε αυτό φυσικά βοηθάει και η μη επικριτική σκηνοθετική ματιά και η ρετρό οπτική της καλλιτεχνικής διεύθυνσης (φωτογραφία, σετ, κοστούμια, μουσική επένδυση), που μεταφέρει τον θεατή ονειρικά, πίσω στις αρχές της δεκαετίας του '70. Ταυτόχρονα, κάνει ένα σχόλιο πάνω στην ακαθόριστη φύση και στη γοητεία του Κακού, αλλά και στις καταστροφικές συνέπειες ενός ανομολόγητου έρωτα. Η κατάληξη μάλιστα αυτού του τελευταίου, είναι και το πιο όμορφο και σκοτεινά ρομαντικό στοιχείο της ταινίας, το οποίο και της δίνει μια αναπάντεχα σκληρή ποιητική διάσταση που την απογειώνει και τη κάνει να στέκεται επάξια δίπλα σε άλλα εγκληματικά ρομάντζα όπως το Μπόνι και Κλάιντ και το Badlands. Η φυσικότητα με την οποία ο Κάρλος, ένας θεωρητικά αντιπαθητικός χαρακτήρας κερδίζει σταδιακά την απόλυτη συμπάθια του θεατή, είναι και το μεγάλο κερδισμένο στοίχημα από τη μεριά των δημιουργών της. Εξαιρετικός ο Λορέντζο Φέρο (γιος του ηθοποιού Ραφέλ Φέρο) στο ρόλο του Κάρλος. Πολύ καλός δίπλα του και ο γιος ενός άλλου ηθοποιού, ο Τσίνο Νταρίν, γιος του Ρικάρντο Νταρίν, του γνωστότερου Αργεντινού ηθοποιού σήμερα στον κόσμο. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη και πολύ σημαντική δουλειά που αξίζει να εξερευνήσει κανείς χωρίς σινεφίλ ή άλλες παρωπίδες.

Ιnfo: Ο Άγγελος (El Angel). Δραματική Βιογραφία. Αργεντινή, Ισπανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Λουίς Ορτέγκα. Παίζουν: Λορέντζο Φέρο, Τσίνο Νταρίν, Σεσίλια Ροθ, Μερσέντες Μοράν, Ντανιέλ Φενέγκο. Διανομή: StraDa Films.


ΚΩΔΙΚΟΣ ΚΟΛΙΜΠΡΙ: Δύο ξαδέρφια από τη Νέα Υόρκη, ο Βίνσεντ και ο Άντον, δραστηριοποιούνται στις διεθνείς αγορές και στις Συναλλαγές Υψηλής Συχνότητας, όπου το κέρδος βγαίνει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το όνειρό τους; Να φτιάξουν μια οπτική ίνα από το Κάνσας μέχρι το Νιου Τζέρσι που θα τους προσφέρει εκατομμύρια. Σε αυτό θα τους εμποδίσει η Εύα Τόρες, μια παρανοϊκή επενδύτρια και πρώην εργοδότριά τους, η οποία βρίσκεται συνεχώς πίσω τους και δεν θα σταματήσει μέχρι να τους δει να καταστρέφονται. Ο Βίνσεντ και ο Άντον όμως είναι αποφασισμένοι να διασχίσουν την Αμερική για να βρουν τη λύτρωση, όχι μέσω χρημάτων, αλλά μέσω της οικογένειας και της επανασύνδεσής τους με τη γη.

Διασκεδαστικό caper θρίλερ το οποίο, δεν βασίζεται σε πραγματική ιστορία (για πόσες ταινίες που δεν είναι ταινίες τρόμου ή φαντασίας μπορεί να το πει αυτό κανείς πλέον;), αν και όλη η μελέτη και η κατασκευή του εν λόγω δικτύου που βλέπει κάποιος στη ταινία, όχι μόνο έγινε από πραγματική εταιρεία του χώρου, αλλά λειτούργησε κιόλας! Ο κωμικός τόνος βοηθάει τη ροή της ταινίας που είναι υπόδειγμα στο είδος της χωρίς να στοχεύει σε κάτι περισσότερο από αυτό που είναι. Γεμάτο ενέργεια, παραμένει συναρπαστικό ακόμη και όταν γίνεται σχηματικό και προβλέψιμο.

Ιnfo: Κωδικός Κολίμπρι (The Hummingbird Project). Θρίλερ. Καναδάς, Βέλγιο 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Κιμ Νγκουγέν. Παίζουν: Σάλμα Χάγιεκ, Τζέσι Άιζενμπεργκ, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ. Διανομή: Odeon.


ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ: Η Ίρις, καθηγήτρια στη Σχολή Καλών Τεχνών, δίνει στους οκτώ φοιτητές της μια άσκηση με ελεύθερο θέμα με σκοπό την ωρίμανσή τους σε μια περίοδο αμφισβήτησης των κοινωνικών αξιών. Η ομάδα ενθουσιάζεται με την ιδέα της ελεύθερης επιλογής και δημιουργεί ένα Εργαστήριο Φαντασίας χωρίς όρια.

Μετά τα Ημερολόγια Αμνησίας, η Στέλλα Θεοδωράκη επιστρέφει με μια ταινία την οποία εμπνεύστηκε βλέποντας τη πρόσφατη στροφή των σύγχρονων ευρωπαϊκών κοινωνιών προς το συντηρητισμό. Έχοντας σαν στόχο τη συνύπαρξη φόρμας, περιεχομένου και καλλιτεχνικής ελευθερίας, ενέταξε στη ταινία τους μαθητές της στη σχολή Καλών Τεχνών, αφού αυτοί ήταν που την είχαν εντυπωσιάσει με τις απόψεις τους. Φυσικά, καθώς στη ταινία υπάρχει επινοημένη μυθοπλασία, οι χαρακτήρες και τα θέματα δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τα δικά τους, έχει όμως να κάνει η ατμόσφαιρα και η αισθητική προσέγγιση των εργασιών. Η αντισυμβατική τους διάθεση όταν έπρεπε να χειριστούν την ελευθερία και η αμηχανία τους απέναντι στην άρση των κανόνων, έχει παραμείνει θεματικά ανεξίτηλη. Η αθωότητα, η αφέλεια ίσως πολλές φορές, ανακατεμένη με τη διάθεση για έρευνα, οι επιρροές από την ιστορία της τέχνης και η ευθύτητα απέναντι στις ιστορίες που τους ενοχλούσαν και τους προβλημάτιζαν, είναι παρούσες. Παρούσα και η πίστη τους πως η τέχνη μπορεί να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων.

Ιnfo: Ελεύθερο Πνεύμα. Κοινωνική Δραματική. Ελλάδα, Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Στέλλα Θεοδωράκη. Παίζουν: Θεοδώρα Τζίμου, Δημήτρης Κίτσος, Αντώνης Καρυστινός, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Σοφία Σεϊρλή, Γιώργος Συμεωνίδης, Ορνέλα Καπετάνι. Διανομή: One From the Heart.


ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΗ: Ο Λεωνίδας, ένας 33χρονος πάνκης με παραπληγία και η παρέα του, θέλουν να ανέβουν στη ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Τελικά για ποιον θα είναι πιο δύσκολο; Το συγκινητικό, αν μη τι άλλο, ντοκιμαντέρ του Στρατή Χατζηελενούδα, βγαίνει μια εβδομάδα μετά το Free Solo, για να δείξει μια άλλη διάσταση του μαγικού κόσμου της αναρρίχησης. Έχουμε κι εμείς τους εναλλακτικούς ήρωές μας!

Ιnfo: Επιστροφή στη Κορυφή. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία-σενάριο: Στρατής Χατζηελενούδας. Φωτογραφία: Βασίλης Χριστοδούλου. Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης. Μουσική: Vodka Juniors. Διανομή: Moving Rooster Productions/Neo Films.


Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΣ:  Λονδίνο, 1872. Ο καθηγητής Τζέιμς Μάρεϊ αρχίζει να συγκεντρώνει ορισμούς με αφορμή την πρώτη έκδοση του Λεξικού της Οξφόρδης για την αγγλική γλώσσα. Λαμβάνει πάνω από 10,000 λήμματα από έναν δόκτορα Γουίλιαμ Μάινορ, ο οποίος είναι τρόφιμος σε άσυλο φρενοβλαβών εγκληματιών. 

Βασισμένη στο ομώνυμο διεθνές μπεστ σέλερ του Σάιμον Γουίντσεστερ, η ταινία είναι μια αληθινή ιστορία παραφροσύνης, ιδιοφυΐας και εμμονής, με πρωταγωνιστές δύο αξιόλογους άντρες που άφησαν το σημάδι τους γράφοντας το Λεξικό της Αγγλικής Γλώσσας της Οξφόρδης, ένα εγχείρημα ξεκίνησε το 1857 και ήταν ένα από τα πιο φιλόδοξα και επαναστατικά έργα του ανθρώπινου πνεύματος. Πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του ιρανικής καταγωγής σεναριογράφου του Apocalypto (2006), του Μελ Γκίμπσον, ο οποίος τελικά αποχώρησε από τη ταινία λόγω καλλιτεχνικών διαφορών. Πολλοί πιστεύουν πως ο ίδιος ο Γκίμπσον (ο οποίος είχε αγοράσει τα δικαιώματα του βιβλίου από το 1999), σκηνοθέτησε μέρος του φιλμ μετά την αποχώρηση του Φαράντ Σαφινία, αν και υπογράφει κάποιος Π.Β. Σέρμαν, όνομα προφανώς επινοημένο. Το αποτέλεσμα είναι μεν συμπαθές, αλλά προβλέψιμο και αναμενόμενο, για να επαναλάβουμε πολλοστή φορά σαν στήλη, πως ό,τι δουλεύει στη λογοτεχνία, δεν στέκεται απαραίτητα το ίδιο όμορφα και στο σινεμά, το οποίο χρησιμοποιεί άλλου είδους γλώσσα.

Ιnfo: Ο Καθηγητής και ο Τρελός (The Professor and the Mad Man). Δραματική Μυστηρίου Βιογραφία. Ιρλανδία 2019. Πρεμιέρα; Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Φαράντ Σαφινία (Π.Β. Σέρμαν). Παίζουν: Μελ Γκίμπσον, Σον Πεν, Νάταλι Ντόρμερ, Έντι Μάρσαν, Τζένιφερ Ιλ, Τζέρεμι Ίρβιν, Ιοαν Γκρούφονρτ, Ντέιβιντ Ο’ Χάρα, Στίβεν Ντιλέιν, Στιβ Κούγκαν. Διανομή: Tanweer.


ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Όταν ο Πιτ και η Έλι αποφασίζουν να κάνουν οικογένεια, εξετάζουν την επιλογή της υιοθεσίας. Όταν θα γνωρίσουν τρία αδέρφια, συμπεριλαμβανομένης μιας 15χρονης που κάνει την επανάστασή της, θα διαπιστώσουν ότι από εκεί που δεν είχαν κανένα παιδί βρέθηκαν μέσα σε μια νύχτα με τρία. Τώρα, ο Πιτ και η Έλι θα προσπαθήσουν να μάθουν τα κατατόπια του να είσαι γονιός με ξεκαρδιστικό τρόπο με την ελπίδα να γίνουν οικογένεια.

Πριν από μερικούς μήνες είχαμε δει το Ένα Φανταστικό Σπίτι (An Ideal Home), όπου ένα γκέι ζευγάρι δύο ανδρών προσπαθούσε να ξαναρυθμίσει τη καθημερινότητά του, όταν ο 10χρονος εγγονός του ενός, έπρεπε να μείνει αναγκαστικά μαζί τους. Στη Στιγμιαία Οικογένεια που βασίζεται όπως κι εκείνη η ταινία σε πραγματικά γεγονότα, το ζευγάρι είναι στρέιτ, λευκό και φέρνει στο σπίτι, για μια δοκιμαστική περίοδο, πριν από τη τελική απόφαση του δικαστηρίου υιοθεσιών, τρία παιδιά λατινοαμερικάνικης καταγωγής. Οι αντιρρήσεις της υπόλοιπης οικογένειας (εκτός από τη μητέρα του Πιτ), θα τους πεισμώσει και θα προσπαθήσουν να τα καταφέρουν, όμως η καθημερινότητα δεν θα είναι καθόλου εύκολη για όλους τους. Την ίδια στιγμή, αποφυλακίζεται και η πραγματική μητέρα των παιδιών τα οποία και διεκδικεί.

Με κωμικούς και μελοδραματικούς τόνους, η ταινία o Σον Άντερς που έχει δουλέψει ξανά με τον Γουόλμπεργκ στο Γύρισε ο Μπαμπάς 1 & 2 (2015-2017), μέσα από τα γνωστά χολιγουντιανά κλισέ και τις συνήθεις υπερβολές, καταφέρνει με τον τρόπο της να μιλήσει και για πολλές και δύσκολες αλήθειες τις οποίες επικοινωνεί με κατανοητό τρόπο στο μεγάλο κοινό. Αλήθειες οι οποίες αφορούν τα υπέρ και τα κατά μιας τέτοιας απόφασης, με σκοπό προφανώς να παροτρύνει περισσότερα ζευγάρια, στρέιτ, γκέι & διαφυλετικά να προβούν στην υιοθεσία τέτοιων παιδιών. Το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό στο είδος του και όλοι οι πρωταγωνιστές είναι συμπαθείς. Ξεχωρίζει η βετεράνος καρατερίστρια Μάργκο Μάρτιντεϊλ (Μικρόκοσμος, Αύγουστος, Παρίσι, Σ' Αγαπώ, Win Win, Stop-Loss, The Americans, Sneaky Pete), στον ρόλο της καλής γιαγιάς Σάντι.

Ιnfo: Στιγμιαία Οικογένεια (Instand Family). Οικογενειακή Κωμωδία. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Σον Άντερς. Παίζουν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Ρόουζ Μπερν, Οκτάβια Σπένσερ, Τιγκ Νοτάρο, Ιζαμπέλα Μόνερ, Μάργκο Μάρτιντεϊλ, Τζούλι Χάγκερτι, Τζόαν Κιούζακ. Διανομή: Odeon.


Η ΤΡΥΠΑ: Η Σάρα μετακομίζει με τον μικρό της γιο στο απομονωμένο νέο τους σπίτι σε μια επαρχιακή πόλη της Ιρλανδιας, ελπίζοντας να κάνουν μια καινούργια αρχή έπειτα από μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Όμως η συνάντησή τους με την αλλόκοτη νέα τους γειτόνισσα και η προσωρινή εξαφάνιση του μικρού Κρις στο γειτονικό δάσος θα φέρουν στα όριά της τη Σάρα, η οποία θα ανακαλύψει μια τεράστια μυστηριώδη τρύπα στο έδαφος καθώς τον αναζητά. Το αγόρι θα επιστρέψει σύντομα, ωστόσο θα είναι διαφορετικό, κάνοντας τη μητέρα του να αναρωτηθεί αν πρόκειται πραγματικά για τον γιο της.

Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ο Λάρι Κοέν, σκηνοθέτης και σεναριογράφος αγαπημένων b movies τρόμου της δεκαετίας του '70 όπως Το Τέρας (It's Alive) και Το Τέρας Ξαναζεί (It's Alive again), όπου ο τρόμος βρίσκει την ενσάρκωσή του, στη γέννηση ενός τερατόμορφου μωρού που όπως και σε άλλες ταινίες εκείνης της εποχής, συμβόλιζε τον φόβο της Αμερικής απέναντι στην εξεγερμένη νεολαία της. Σε μια παρόμοια εποχή μοιάζει να βρισκόμαστε και τώρα, καθώς πληθαίνουν η μία μετά την άλλη, οι ταινίες με παιδιά τέρατα. Εδώ, στη πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Ιρλανδού Λι Κρόνιν, που ξεκινάει κάπως σαν το Babadook για να εξελιχτεί όμως διαφορετικά στη συνέχεια, έχουμε να κάνουμε και πάλι με τους φόβους μιας χωρισμένης μητέρας, σε ό,τι αφορά τη μη ανθρώπινη φύση του γιου της, κάτι που πολύ πιθανόν όμως να συμβαίνει μονάχα μέσα στο κεφάλι της. Η ατμόσφαιρα είναι υποβλητική και ιδιαίτερα τρομακτική στην αρχή και στο φινάλε. Ενδιάμεσα υπάρχουν κάποιες θεματικές επαναλήψεις με υποψίες και εφιάλτες της ηρωίδας που χρησιμοποιούν όλα τα γνωστά τρικ. Το αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητα τρομακτικό και ενδιαφέρον. Τα πλάσματα των ειδικών εφέ είναι από τα τρομακτικότερα που έχει δει κανείς πρόσφατα στο σινεμά. Θα παρακολουθήσουμε τη πορεία του Κρόνιν στο σινεμά με μεγάλο ενδιαφέρον.
Ιnfo: Η Τρύπα (A Hole in the Ground). Τρόμου. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Λι Κρόνινγκ. Παίζοουν: Σεάνα Κερσλέικ, Τζέιμς Κόσμο, Σιμόν Κίρμπι, Στιβ Γουόλ. Διανομή: Neo Films.


ΠΟΛΗ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ: Στο κέντρο και στη περιφέρεια του Σικάγο, η καινούργια ταινία του σκηνοθέτη του, Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Εξέγερση (2011), εξελίσσεται κοντά μία δεκαετία μετά την κατοχή του πλανήτη από μία εξωγήινη δύναμη και εξερευνά τις ζωές και την αλληλεπίδραση των δύο πλευρών των εμπλεκομένων: αυτών που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής και αυτών που αντιστάθηκαν.

Περισσότερο μελλοντολογικό πολιτικό θρίλερ, παρά περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, η ταινία του Ρούπερτ Γουάιατ είναι πλούσια σε δράση χωρίς τη χρήση πολλών ειδικών εφέ. Θέλει να είναι μια αλληγορία για το σήμερα και τα καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό, αν και η αφήγησή της είναι αρκετά πιο περίπλοκη από αυτή μιας τυπικής χολιγουντιανής περιπέτειας φαντασίας. Απευθύνεται δε σε συνειδητοποιημένους σινεφίλ και όχι στη νεολαία που κατακλύζει τα Σαββατοκύριακα τους πολυκινηματογράφους. Είναι σχετικά δύσκολη, χωρίς όμως να διαθέτει τη μαεστρία και τη ποιητική αύρα ενός Βιλνέβ (Η Άφιξη, Blade Runner 2049) και θα διχάσει. Πρωταγωνιστούν ο Τζον Γκούντμαν και ο Άστον Σάντερς, ο έφηβος Σαϊρόν, του Moonlight (2016).

Ιnfo: Πόλη υπό Κατοχή (Captive State). Δραματική Περιπέτεια Επιστημονικής Φαντασίας. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 28 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Ρούπερτ Γουάιατ. Παίζουν: Τζον Γκούντμαν, Άστον Σάντερς, Τζόναθαν Μέιτζορς. Διανομή: Spentzos Film. 

εμφάνιση σχολίων