Τα δημοτικάκια γράφουν για την κρίση. Μια έρευνα που έγινε από το ΑΠΘ
DOC TV
4 Ιουλίου 2012
Τα παιδιά έγραψαν με δικά τους λόγια πώς βιώνουν τα ίδια την κρίση. Άλλοτε είναι συγκινητικά: «Η οικονομική κρίση μου προκαλεί μαύρα λυπητερά συναισθήματα. Εάν ζωγράφιζα ένα πίνακα με τα συναισθήματά μου, θα τον έβαφα μαύρο… Εκεί θα ζωγράφιζα επίσης έναν άστεγο άνθρωπο να ζητιανεύει και να κλαίει» κι άλλοτε γράφουν με μαύρο χιούμορ: «Σε λίγο θα είμαστε άστεγοι και θα παρακαλάμε τους αστυνομικούς να μας βάλουν φυλακή για να έχουμε φαγητό και να έχουμε στέγη… το κυριότερο είναι ότι έχουμε τους πιο χάλια πολιτικούς στο σύμπαν».
Τα παιδιά αναφέρονται στις αυτοκτονίες, στους άστεγους, στη ματαιότητα των χαρατσιών, στους φόρους, στους νέους που μεταναστεύουν για να βρουν δουλειά, στους λόγους που κατά τη γνώμη τους μας έφεραν ως εδώ (κακοί πολιτικοί, προσωπικές σπατάλες κ.ά.), προτείνουν λύσεις («να εξάγουμε προϊόντα, να δώσουμε έμφαση στην ανάπτυξη του τουρισμού, να δώσουμε ευκαιρίες σε νέους επιχειρηματίες»). Το πιο αξιοσημείωτο όμως είναι ότι ήδη από αυτή την ηλικία ήδη δηλώνουν πως έχουν «αίσθημα αγωνίας για το μέλλον». Η γενιά της Κρίσης και της κρίσης.
Info: Για την κρίση απάντησαν μαθητές της πέμπτης και της έκτης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς σε έρευνα που πραγματοποίησε ο καθηγητής του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ Δημήτρης Μάρδας.
Πηγή: Τύπος Θεσσαλονίκης
εμφάνιση σχολίων