Η Διακήρυξη του Great Barrington
Ωστόσο η άλλη πλευρά των γιατρών πέταξε το γάντι στην πλειονότητα των επιστημόνων που υιοθετούν τις παρατεταμένες καραντίνες. Η Great Barrington Declaration (gbdeclaration.org) που δημοσιοποιήθηκε διαδικτυακά στις 3 Οκτωβρίου από το Γκρέιτ Βαριγκτον της Μασαχουσέτης είναι η διακήρυξη τριών διαπρεπών επιδημιολόγων που έχουν υπογράψει μέχρι τώρα 4.000 επιστήμονες υγείας, 8.000 γιατροί και πάνω από 100.000 πολίτες υπογραμμίζει ότι
«τα τρέχοντα περιοριστικά μέτρα έχουν καταστροφικές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για την δημόσια υγεία». Η μείωση του εμβολιασμού των παιδιών, η μείωση ελέγχων για τη διάγνωση του καρκίνου, η επιδείνωση της κατάστασης όσων υποφέρουν από καρδιαγγειακές παθήσεις όπως και η επιβάρυνση της ψυχικής υγείας των ανθρώπων είναι μερικές από αυτές.
Η πρόταση τους σαφής: να προστατευθούν όσοι κινδυνεύουν και «να επιτραπεί στα άτομα που κινδυνεύουν λιγότερο από τη νόσο να ζήσουν τη ζωή τους φυσιολογικά προκειμένου να επιτευχθεί η ανοσία».
Το Σουηδικό Παράδειγμα
Πριν τον covid η Σουηδία συμβόλιζε για τους περισσότερους ένα πολύ καλό μοντέλο διακυβέρνησης, ποιότητας ζωής και ελευθεριών. Με την εμφάνιση του covid και την απόφαση της να μην μπει στη λίστα των χωρών που κατέβασαν το γενικό διακόπτη –άφησαν ανοιχτά σχολεία και όλα τα καταστήματα–
το Σκανδιναβικό πρότυπο δέχτηκε επίθεση με πρωτόγνωρη μανία: οι New York Times μίλησαν για μια «χώρα παρία» και «παράδειγμα προς αποφυγή», ο φιλελεύθερος Guardian που είχε μιλήσει επανειλημμένα για την Σουηδία ως «μοντέλο για την παγκόσμια ευημερία» μετά την επιδημία ονόμασε τη Σουηδία «πρότυπο για την απανταχού Δεξιά» και την πολιτική της «θανάσιμη τρέλα». Είπαν ακόμα ότι η Σουηδία «παίζει ρώσικη ρουλέτα» με τις ανθρώπινες ζωές, ή σύμφωνα με την Washington Post ότι η πολιτική της αποτελεί τη «σκοτεινή πλευρά του εθνικισμού» και τους κίνδυνους που ελλοχεύουν για τις «ευάλωτες μειονότητες».
Μπαίνοντας στο φθινόπωρο η Βρετανία, η Γαλλία, η Ισπανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες πανικοβάλλονται ξανά για την αύξηση των κρουσμάτων. Η αντίθεση τους όμως με την Σουηδία είναι πλέον τόσο έντονη που δεν υπάρχει περίπτωση να αγνοηθεί.
Οι Times τώρα λένε τώρα ότι «τα χαμηλά ποσοστά κρουσμάτων δικαιώνουν τη στρατηγική της Σουηδίας». Η Sun γράφει ότι «η Σουηδία σημείωσε το χαμηλότερο αριθμό κρουσμάτων από τον Μάρτιο», ενώ ο Guardian αναγνωρίζει ότι η Σουηδία απέφυγε την «Ευρωπαϊκή αύξηση των κρουσμάτων παραμένοντας σε χαμηλά επίπεδα».
Κατέπεσαν οι ανοησίες που διαδίδονταν επί μήνες για να απορριφθεί το Σουηδικό μοντέλο αντιμετώπισης του covid όπως:
- Ο πληθυσμός της έχει μικρή πυκνότητα- 59 άνθρωποι/ τχλμ. Η Σκοτία με χαμηλή επίσης πυκνότητα πληθυσμού 65/ανά τχλμ επειδή έχει επίσης τεράστια ακατοίκητα εδάφη δεν σταμάτησε την Γλασκόβη από το να γίνει μια από τις περισσότερο πληττόμενες πόλεις.
- Οι Σουηδοφοβικοί μιλάνε για το υψηλό ποσοστό θανάτων. Ο αριθμός των νεκρών από covid φτάνει τους 5.800, μεγαλύτερος από πολλές Ευρωπαϊκές χώρες αλλά μικρότερος από κάποιες άλλες που προχώρησαν σε αυστηρό lock down. To Βέλγιο πχ είχε το αυστηρότερο lock down και τον υψηλότερο ποσοστό νεκρών στην Ευρώπη. Το Περού με ελαφρώς υψηλότερη πληθυσμιακή πυκνότητα από την Σουηδία που προχώρησε σε ολικό lock down πολύ νωρίτερα από πολλές Ευρωπαϊκές χώρες (έκλεισε τα σύνορα του από τις 16 Μαρτίου) είδε κρούσματα και νεκρούς να απογειώνονται ανεξέλεγκτα: 860.000 κρούσματα, 34.000 νεκροί μέχρι τώρα). Όπως η Σουηδία έτσι και το Περού διαθέτει τεράστιες γυμνές εκτάσεις χωρίς ανθρώπινη παρουσία.
- Δεν ισχύει επίσης το επιχείρημα ότι οι Σουηδοί έχουν αραιοκατοικημένες πόλεις αφού το 88% των Σουηδών ζουν σε μεγάλες πόλεις, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Αγγλία είναι 84%, στο Περου 78% και στην Ισπανία το 81%. Η Σουηδία είναι μία από τις πιο αστικοποιημένες χώρες της Ευρώπης.
- Τι έγινε με την οικονομία της Σουηδίας; «Δεν κέρδισαν τίποτα» δήλωσε ένας ειδικός στους N.Y.Times: «Πλήγωσαν οι ίδιοι τον εαυτό τους χωρίς κανένα οικονομικό κέρδος». Μέχρι ενός σημείου η οικονομία της Σουηδίας ήταν στο ίδιο χάλι με σχεδόν όλες της υπόλοιπες της Ευρώπης.
Όμως σταδιακά φαίνεται ότι η Σουηδία χτυπήθηκε λιγότερο σκληρά από τις άλλες μεγάλες χώρες μέχρι που τον Αύγουστο η Σουηδική κυβέρνηση κατάφερε το εκπληκτικό επίτευγμα της δημιουργίας πλεονασματικού προϋπολογισμού.
Φυσικά και χρειάζεται να θέσουμε τον covid υπό έλεγχο. Τρέμω όμως στην ιδέα ότι πολλοί άνθρωποι είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν τις απαγορεύσεις ως την Καινούργια Κανονικότητα. Φοβισμένοι, περιορισμένοι στα σπίτια που γίνονται τόποι δουλειάς και υποταγμένοι σε συνεχή μέτρα. Ο Ιταλός φιλόσοφος Τζόρτζιο Αγκάμπεν* αναρωτιέται
«αν μια τέτοια κοινωνία μπορεί να οριστεί ως ανθρώπινη, ή αν η απώλεια των συναισθηματικών σχέσεων, του προσώπου, της φιλίας, του έρωτα μπορεί πραγματικά να αντισταθμιστεί από μια αφηρημένη και πιθανών εντελώς πλασματική υγειονομική ασφάλεια*».
*Giorgio Agaben, Η επιδημία και η πολιτική, Εκδόσεις Παρέγκλισις, 2020
Διαβάστε επίσης:
Ο κόσμος είναι υγιής, σφύζει από παράνοια
2010-2020: Το τέλος των Ψευδαισθήσεων
Η κατάθλιψη είναι πολιτικό ζήτημα