Ζωγράφου: Η απέραντη Α' ΠΡΟΣΩΠΟ πίστη μου για τους ανθρώπους

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «Είναι η απέραντη πίστη μου για τους ανθρώπους, που έκλεινε πολλές πλάνες μέσα της και που μου έδωσε πολλά χτυπήματα. Κι από την άλλη είναι αυτή η δύναμη που έχω πάντα μου, όταν τα πράγματα μου ασχημαίνουν την ζωή, να τα τινάζω από πάνω μου, όσα κι αν έχω καταθέσει γι’ αυτά. Αυτό ομολογώ το αναμέτρησα τώρα που είμαι μεγάλη και βλέπω προς τα πίσω τον χρόνο και την συμπεριφορά μου. Ξέρω ότι έτσι φέρθηκα και σε έρωτες και σε συζύγους και σ’ εργασίες και σε σπίτια… όπως φαίνεται και τώρα.»

«Η ελευθερία, έλεγε, ξεκινά απ’ αυτό: Να ‘σαι πάντα στις διαστάσεις σου, ανεξάρτητα από τη φιλοδοξία να μεγαλώσεις, πράγμα που εξαρτάται μόνο από σένα. Ούτε και να προσποιείσαι τον πιο μικρό ή τον πιο μεγάλο. Η ταπεινοφροσύνη, αν είσαι μικρός είναι δουλοπρέπεια, αν είσαι μεγάλος υποκρισία. Να ‘σαι περήφανος. Η περηφάνεια ταιριάζει σ’ όλα τα αναστήματα»

«Μην ακούω ανοησίες για ερωτική αιωνιότητα. Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως, είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ό,τι αντέχει στο χρόνο – γιατί τότε θα’χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες και οι ουρανοξύστες – αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα. Ο ερωτικός σπασμός είναι μια αιωνιότητα, κι ας μην αποτυπώνεται πουθενά αυτός.»


Η Λιλή Ζωγράφου (17 Ιουνίου 1922-1998) ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Κρήτη. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας «Ανόρθωση», με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του. Σπούδασε φιλολογία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και ενώ ήταν έγκυος, φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση και γέννησε στη φυλακή την κόρη της, μετέπειτα ποιήτρια Ρένα Χατζηδάκη. Μετά την απελευθέρωση, εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες, ταξιδεύοντας παράλληλα στην Ευρώπη και στις Ανατολικές χώρες. Πρωτοεμφανίστηκε στη βιβλιογραφία το 1949, με τη συλλογή από νουβέλες με τίτλο «Αγάπη». 'Εγινε ευρύτερα γνωστή 10 χρόνια αργότερα, με το βιβλίο της για τον Νίκο Καζαντζάκη, «Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός». Kατά τη διάρκεια της δικτατορίας δημοσίευε άρθρα στο δεκαπενθήμερο περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ. Τα άρθρα εκείνα έδωσαν μια πνοή ελευθερίας στον Τύπο και έγιναν σημεία αναφοράς και ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον.


Διαβάστε επίσης:
Αν Πάτσετ: «Το βιβλιοπωλείο αντεπιτίθεται»
Χάξλεϊ: «Οι ελευθερίες δεν χαρίζονται, παίρνονται»
Σαρτρ: Ο εγκαταλειμμένος άνθρωπος
 

εμφάνιση σχολίων