Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, οι δομές ψυχικής υγείας θυμίζουν πεμπτοκοσμική χωματερή. Οι ψυχικές ασθένειες αποτελούν ακόμα ταμπού, όμως ένας ασθενής βρήκε το κουράγιο και φωτογράφησε το Ψ.Ν.Α
Ο τομέας της Ψυχικής Υγείας στην Ελλάδα, παραμένει έτη φωτός πίσω από την εποχή μας, με δομές ψυχικής υγείας να στερούνται τα βασικά, ακόμα και το χαρτί υγείας, υποβαθμίζοντας όχι μόνο τα δικαιώματα αλλά και την προσωπικότητα των ασθενών. Οι ψυχικές ασθένειες αποτελούν ακόμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία, ενώ ο στιγματισμός και οι κοινωνικές διακρίσεις κατά των ατόμων που πάσχουν, δημιουργούν περεταίρω εμπόδια στο να σπάσει αυτή η αλυσίδα. Εξαιτίας του ταμπού, πολλοί δεν μιλούν για τις άθλιες συνθήκες των δημόσιων δομών ψυχικής υγείας, όπου άνθρωποι νοσηλεύονται μέσα σε βρωμιά, σε συνθήκες το λιγότερο απάνθρωπες. Ευτυχώς μερικοί τολμούν. Η Μάρω Ζήνα δημοσιεύει στην σελίδα της τη φωτογραφική μαρτυρία ενός ανθρώπου που είχε τη δύναμη, όσο ανάρρωνε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, να απαθανατίσει την κατάσταση και να τη μοιραστεί, ώστε κάποτε επιτέλους να αλλάξουν τα πράγματα. Στην ανάρτησή της, αναφέρει τα εξής:DOCTV.GR
17 Ιουνίου 2020
«ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ, Ιούνιος 2020, Ελλάδα.
Η Ψυχική Υγεία στη χώρα μας παραμένει στο μεσαίωνα. Είναι προφανές ότι η μία κυβέρνηση μετά την άλλη, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ασθενείς και συγγενείς (όσοι λίγοι επισκέπτονται κι αν...), πολύ δύσκολα θα δημοσιοποιήσουν την κατάσταση που βιώνουν. Δυστυχώς για τους πολιτικούς της χώρας, έπεσαν στην περίπτωση.