Η Πάτι Σμιθ Α' ΠΡΟΣΩΠΟ είπε

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Ανησυχώ περισσότερο για το θάνατο μιας μέλισσας απ ‘ό, τι για την τρομοκρατία. Επειδή χάνουμε τις κυψέλες και τις μέλισσες κατά εκατομμύρια λόγω των ισχυρών παρασιτοκτόνων.

Τίποτα δεν θα καταπνίξει την ανθρώπινη εξέλιξή περισσότερο από τη φήμη και το χρήμα.

Δεν μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο. Δεν μπορείτε να διορθώσετε ολόκληρο το περιβάλλον. Αλλά μπορείτε να ανακυκλώσετε. Μπορείτε να κλείσετε τη βρύση όταν βουρτσίζετε τα δόντια σας. Μπορείτε να κάνετε μικρά πράγματα.

Για μένα, το punk rock είναι ελευθερία. Είναι η ελευθερία να δημιουργείς, η ελευθερία να μην είσαι πετυχημένος, η ελευθερία να είσαι αυτός που είσαι.

Όταν το πένθος αρχίζει να παρασύρει, και δεν εξυπηρετεί κανέναν και είναι και επώδυνο. Αλλά αν το μετατρέψετε σε ανάμνηση, τότε μεγεθύνετε το άτομο που χάσατε και δίνετε κάτι από το άτομο αυτό σε άλλους ανθρώπους, ώστε να μπορούν να βιώσουν ένα κομμάτι του.

Νομίζω ότι είμαι συνεχώς σε κατάσταση προσαρμογής.

Έχουμε τόσο μεγάλο βάθος ιστορίας σε όλες τις τέχνες, είτε πρόκειται για όπερα είτε για μαθηματικά ή για ζωγραφική, για κλασική μουσική ή και  τζαζ. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα να σπουδάσει κανείς, νέα βιβλία για να διαβάσει και σίγουρα πάντα τρόποι για να μεταμορφώσουμε τις παλιές ιδέες και να βρούμε νέες.

Εκείνοι που έχουν υποφέρει κατανοούν τον πόνο και ως εκ τούτου απλώνουν το χέρι τους στους άλλους.

Δεν ήμουν ποτέ τραγουδίστρια. Δεν μπορώ να παίξω κανένα μουσικό όργανο. Δεν είχα εκπαίδευση. Επιπλέον, μεγάλωσα σε μια εποχή που όλα τα μεγάλα ροκ αστέρια ήταν αρσενικά. Δεν είχα πρότυπο για αυτό που έκανα. Έκανα ό, τι έκανα από απογοήτευση και ανησυχία.

Πολλά παιδιά δεν έχουν αναπτύξει αισθητική. Εγώ το έκανα. Επέλεγα από νωρίς στη ζωή, ακόμα και για κάτι απλό όπως το ύφασμα. Μου άρεσε το φανελένιο, όχι ο πολυεστέρας.

Μερικοί από εμάς γεννιόμαστε επαναστάτες. Όπως ο Jean Genet ή ο Arthur Rimbaud, περιπλανιέμαι σε αυτούς τους σοβαρούς δρόμους σαν κακοποιός, σαν ξεχασμένος περιπλανώμενος, σκουπίζοντας τα αποφάγια από τα βρώμικα πιάτα της ανθρωπότητας, αν και συχνά παίρνω ένα ταξί και πάω σε κάποιο βολικότερο εστιατόριο.

Ποτέ δεν ένιωθα καταπιεσμένη εξαιτίας του φύλου μου. Όταν γράφω ένα ποίημα ή σχεδιάζω, δεν είμαι γυναίκα. Είμαι καλλιτέχνης.

Θα προτιμούσα να γράψω ή να ηχογραφήσω κάτι σπουδαίο και να μείνει στην αφάνεια, από το να κάνω κάτι μέτριο και να είμαι δημοφιλής.

Ως καλλιτέχνης, πίστευα ότι η δική μου ευθύνη ήταν να κάνω καλή δουλειά. Αλλά έμαθα από τη δεκαετία του ’70 ότι ένα δημόσιο πρόσωπο αντιπροσωπεύει μια άλλη πτυχή της ευθύνης.

Καλλιτέχνης είναι κάποιος που μπαίνει σε ανταγωνισμό με τον Θεό.

Οι άνθρωποι με αποκαλούν συχνά νονά του punk, αλλά εγώ ποτέ δεν με ονόμασα τίποτα.

Εάν αισθάνομαι περιθωριοποίηση, είναι επειδή τα πράγματα που με απασχολούν δεν είναι τόσο σημαντικά για τους άλλους ανθρώπους.

Δεν είναι ξενέρωτο το να ανησυχείς για ανθρώπους που φαίνονται πως βαδίζουν σε λάθος δρόμο. Δεν υπάρχει τίποτα ωραίο στην αυτοκαταστροφή.

Δεν φοβάμαι καθόλου την τρομοκρατία. Φοβάμαι την απώλεια της ελευθερίας μας, την απώλεια της κινητικότητας, την απώλεια της παγκόσμιας συντροφικότητας.

Μην αφήσετε ποτέ να φύγει αυτή η φλογερή θλίψη που ονομάζεται επιθυμία.

Στην τέχνη και στο όνειρο μπορούμε να πορευθούμε με αφθονία. Στη ζωή πρέπει να προχωράμε με ισορροπία και μυστικότητα.

         
Η Patti Smith (Patricia Lee “Patti” Smith, 30 Δεκεμβρίου 1946) είναι Αμερικανίδα τραγουδοποιός, ποιήτρια και εικαστικός καλλιτέχνης. Έγινε σημαίνουσα συνιστώσα του πανκ κινήματος της Νέας Υόρκης με τον πρώτο της δίσκο, Horses (1975). Την αποκάλεσαν «νονά του πανκ» καθώς συνδύασε το στυλ της μπητ ποίησης με το garage rock. Οι αναφορές της εισήγαγαν την γαλλική ποίηση του 19ου αιώνα στους Αμερικανούς έφηβους. Η Σμιθ είναι περισσότερο γνωστή για το τραγούδι της “Because the Night”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Μπρους Σπρίνγκστιν και έφθασε στο no13 του Billboard Hot 100. Το 2005 η Patti Smith επονομάστηκε τιμητικά Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων από τον Γάλλο υπουργό Πολιτισμού, και το 2007 πήρε τη θέση της στο Rock and Roll Hall of Fame.


Διαβάστε επίσης:
Η Πάτι γράφει για τον Λου Ριντ
Η Patti Smith δίνει μάθημα ζωής

εμφάνιση σχολίων