Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ STAR WARS: ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ JEDI: H ιστορία των Skywalker συνεχίζεται καθώς οι πρωταγωνιστές του Η Δύναμη Ξυπνάει, ενώνουν τις δυνάμεις τους με άλλους γαλαξιακούς ήρωες, σε μια επική περιπέτεια που ξεκλειδώνει αρχαία μυστήρια της Δύναμης και τρομερές αποκαλύψεις για το παρελθόν.
 
Η επιστροφή της ορίτζιναλ σειράς του Πόλεμου των Άστρων, την βρίσκει πραγματικά ανανεωμένη, στον Τελευταίο Jedi, όπως ίσως θα έπρεπε να είναι ο σωστός τίτλος της ταινίας, υπό την πέννα και την σκηνοθετική καθοδήγηση του Ράιαν Τζόνσον, σκηνοθέτη του Brick (2005) και του Looper (2012). Υπό κάποιες προϋποθέσεις, είναι η καλύτερη ταινία της σειράς, από την εποχή του, Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται (1980), του Έρβιν Κέσνερ.

Με κεντρικό θέμα και πάλι την οικογένεια (εδώ το οικογενειακό δέντρο αφορά φυσικά την Ρέι), ο Τζόνσον γράφει και σκηνοθετεί μια συναρπαστική περιπέτεια φαντασίας που ξεχειλίζει από δράση, συναρπαστικά οπτικά και ηχητικά εφέ, χιούμορ και συγκίνηση (συμβάλει σε αυτήν την τελευταία κι ο χαμός της Κάρι Φίσερ, πριν κυκλοφορήσει η ταινία), με απρόσμενες εξελίξεις, που προσπαθούν και τα καταφέρνουν, να ξεφύγουν από τις παγιωμένες διαδρομές των στερεότυπων ταινιών του είδους, ακόμα και της ίδιας της σειράς του Πόλεμου των Άστρων.
 
Παρόλο που οι ιδέες του δεν ενθουσίασαν ούτε όλα τα στελέχη της παραγωγής, ούτε κάποιους από τους ηθοποιούς (η σκηνοθεσία της επόμενης και τελευταίας γι αυτήν την τριλογία της σειράς, επιστρέφει ξανά στα χέρια του Τζέι Τζέι Έιμπραμς, σκηνοθέτη της προηγούμενης). Απομένει να δει κανείς την ανταπόκριση του κοινού, που θα δικαιώσει ή θα απορρίψει τις μικρές καινοτομίες του Τζόνσον. Άλλωστε και η ταινία του 1980, εκτιμήθηκε κατόπιν εορτής κι ακόμη και ο ίδιος ο Τζορτζ Λούκας την μισούσε, μέχρι τη στιγμή όπου άρχισαν να γράφονται και να ακούγονται ύμνοι γι αυτήν.
 
Ιnfo: Ο Πόλεμος των Άστρων: Οι Τελευταίοι Τζεντάι (Star Wars: The Last Jedi). ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου, Σκηνοθεσία: Ράιαν Τζόνσον. Παίζουν: Ντέιζι Ρίντλεϊ, Ντάνιελ Μποϊέγκα, Μαρκ Χάμιλ, Κάρι Φίσερ, Άνταμ Ντράιβερ, Τομ Χάρντι, Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Ντόμναλ Γκλίσον, Όσκαρ Άιζακς, Μπενίσιο Δελ Τόρο. Διανομή: Feelgood Entertainment.


 
 
Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ: Ο Έντρε και η Μαρία, δύο εσωστρεφείς άνθρωποι, δουλεύουν μαζί, όταν ανακαλύπτουν κατά τύχη ότι μοιράζονται το ίδιο όνειρο κάθε βράδυ. Αισθάνονται αμήχανοι, δύσπιστοι και φοβισμένοι. Τα όνειρα τους είναι τόσο έντονα και αληθοφανή, ώστε διστακτικά, θα δεχτούν αυτή την παράξενη σύμπτωση και θα επιδιώξουν να αναπαράγουν στο φως της ημέρας αυτά που έχουν δει το προηγούμενο βράδυ. Μια ταινία για τους φόβους και τις αναστολές του να ανοίγεται κανείς σε άλλους και για το πόσο συναρπαστικό μπορεί να είναι, όταν τελικά αυτό συμβαίνει.
 
Η Ίλντικο Ενιέντι επιστρέφει μετά από ένα διάλειμμα 18 χρόνων από τη σκηνοθεσία, με αυτή την αλλόκοτη ιστορία αγάπης, η οποία κατέκτησε την Χρυσή Άρκτο στο 67ο Φεστιβάλ Βερολίνου. Η Ψυχή και το Σώμα, ακροβατεί μεταξύ ονείρου και πραγματικής ζωής, λογικής και συναισθήματος, πνεύματος και σώματος και καλεί τους θεατές να αναρωτηθούν: πότε είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας, χωρίς περιορισμούς, όταν είμαστε ξύπνιοι ή όταν ονειρευόμαστε; Αντιπαραθέτει τα δυο ελάφια στο δάσος, με τους δυο ήρωες σε ένα σφαγείο μεγάλων ζώων στη Βουδαπέστη. Την ειρηνική ατμόσφαιρα των ζώων στο δάσος, ακολουθεί η ανατριχιαστική σφαγή μιας αγελάδας στο εν λόγω σφαγείο. Εκείνος, οικονομικός διευθυντής του σφαγείου που δε βγαίνει ποτέ από το γραφείο του. Εκείνη, έρχεται ως επισκέπτρια ελεγκτής στο εργοστάσιο. Όταν εκείνος κοιμάται, ονειρεύεται δυο ελάφια στο δάσος. Όταν κοιμάται εκείνη, βλέπει τα ίδια ελάφια. Η προσέγγισή τους στην πραγματική ζωή δεν θα είναι ούτε απλή, ούτε εύκολη. Το ίδιο συμβαίνει και με την πρωτότυπη σύλληψη της ιδέας πίσω από το στόρι και την κινηματογραφική, αφήγησή του. Οι δύο εξαιρετικοί πρωταγωνιστές όμως, κρατούν την δραματική ισορροπία σε ιδιαίτερα αξιόλογο επίπεδο, ψυχή τε και σώματι.
 
Ιnfo: Ψυχή και Σώμα (Teströl és lélekröl/On Body and Soul). Αισθηματική Δραματική. Ουγγαρία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ίλντικο Ενιέντι. Παίζουν: Αλεξάντρα Μπορμπέλι, Γκέζα Μορκσάνι, Ρέκα Τένκι. Διανομή: StraDa Films.




ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΝΤΑΜ ΜΠΟΒΑΡΙ: Για να αποκτήσουν ένα διαμέρισμα που παρέχει το κράτος σε νιόπαντρα ζευγάρια, η Λι και ο σύζυγος της παίρνουν ψεύτικο διαζύγιο. Όταν όμως το διαζύγιο βγαίνει, ο άντρας της μετακομίζει στο διαμέρισμα με μια άλλη γυναίκα. Εξαπατημένη από τον πρώην άντρα της, η Λι τα βάζει με το σύστημα δικαιοσύνης.
 
Μια καυστική και κωμική ιστορία γυρισμένη με πρωτότυπη εικαστική τελειότητα (με το εκράν της να αλλάζει σχήμα και μέγεθος, από τον κύκλο τηλεσκοπίου, σε ακαδημαϊκό τετράγωνο, σε σινεμασκόπ, ανάλογα με την περίσταση), η οποία κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, αλλά και το Βραβείο της Επιτροπής Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ του Τορόντο.
 
Ο σκηνοθέτης της, Φενγκ Ζιάογκανγκ, γυρίζει από το 1994, μία νέα ταινία, σχεδόν κάθε χρόνο κι έχει φτιάξει ένα πολύ καλό όνομα για την ιδιαίτερα δημοφιλή στην Κίνα, φιλμογραφία του, που δεν είναι ευρέως γνωστή στην Ελλάδα και η οποία ανήκει σε ένα είδος που ονομάζεται Hesui Pian (φιλμ για τον εορτασμό της πρωτοχρονιάς), του οποίου γεννήτορας είναι ο ίδιος.
Μια σειρά από δράματα και κομεντί ή συνδυασμών και των δύο, όπως αυτή η μεταφορά του μυθιστορήματος, Δεν Είμαι η Παν Τζιλιάν, που είναι και το όνομα της τοπικής μοιραίας γυναίκας η οποία μεταφράστηκε ως Μαντάμ Μποβαρί, σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο.
 
Η 11χρονη προσπάθεια της ηρωίδας να της δοθεί δικαιοσύνη, σκιαγραφείται συναρπαστικά, άλλοτε κωμικά και άλλοτε δραματικά, μέσα από την σύγκρουση της κομματικής γραφειοκρατίας με τις τοπικές παραδόσεις, τονίζοντας την θέση της γυναίκας μέσα σε αυτές. Ο τρόπος με τον οποίο περνάει από την κωμωδία στο δράμα, είναι αφοπλιστικός. Η διάρκειά της είναι λίγο μεγάλη, όμως η υπέροχη φωτογραφία, ο ευφάνταστος σχεδιασμός παραγωγής της, το αναπάντεχα συνατό σάουντρακ και κυρίως η εκπληκτική ερμηνεία της Φαν Μπινγκμπίνγκ (Iron Man 3, X-Men: Days of Future Past), κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο και χαρίζουν ενίοτε, είτε χαμόγελα, είτε συγκίνηση.
 
Ιnfo: Δεν Είμαι η Μαντάμ Νποβαρί (Wo Bu Shi Pan Ji Lian/I Am Not Madame Bovary). Δραματική Κομεντί. Κίνα 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Φενγκ Ζιαογκάνγκ. Παίζουν: Φαν Μπίνγκμπίνγκ, Φαν Γουέι, Γκούο Τάο, Λι Ζονγκχάν. Διανομή: Weird Wave.
 


 
COCO: Παρά τη μυστηριώδη οικογενειακή απαγόρευση της μουσικής -η οποία κρατάει ολόκληρες γενιές-, ο Μιγκέλ ονειρεύεται να γίνει ένας επιδέξιος μουσικός σαν το είδωλό του, τον αποκηρυγμένο από την οικογένειά, προπάπου του, Ερνέστο Δε λα Κρουζ. Μετά από μερικά αλλόκοτα γεγονότα, και λαχταρώντας να αποδείξει το ταλέντο του, ο Μιγκέλ θα βρεθεί στην εκθαμβωτική και πολύχρωμη Χώρα τον Νεκρών Προγόνων. Στην πορεία θα συναντήσει τον Έκτορ, έναν γοητευτικό απατεώνα, και μαζί θα κάνουν ένα απίθανο ταξίδι, προσπαθώντας να ανακαλύψουν την αλήθεια της οικογενειακής ιστορίας του Μιγκέλ.
 
Η μεξικανική Ημέρα των Νεκρών εμπνέει το νέο και ιδιαίτερα εξαιρετικό animation της Pixar, δια χειρός Λι Άνριτς (Toy Story 2 & 3, Ψάχνοντας τον Νέμο, Μπαμπούλας Α.Ε.) και Έιντριαν Μολίνα (σεναριογράφου του Toy Story 3, στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα).
Για χρόνια ολόκληρα η οικογένεια Ριβιέρα στο Μεξικό έχει απαγορεύσει τη μουσική καθώς την θεωρεί κατάρα. Ο 12χρονος Μιγκέλ όμως τη λατρεύει και φτάνει μέχρι τη Χώρα των Νεκρών Προγόνων, ώστε να βρει τον θρυλικό τραγουδιστή προπάππου του και να λύσει την κατάρα της οικογένειάς του. Καθώς είναι η Νύχτα της Ημέρας των Νεκρών, οι πρόγονοι ετοιμάζονται να βρεθούν ανάμεσα στους ζωντανούς επιγόνους τους και να γιορτάσουν μαζί τους. Η άφιξη του Μιγκέλ, τους αναστατώνει και σύντομα το μικρό αγόρι, βρίσκεται κυνηγημένο από τους δικούς του, αλλά και από τις Αρχές της Πόλης. Όταν μετά από πολλές περιπέτειες καταφέρνει να βρει τον προπάππου του, θα ανακαλύψει ένα τρομερό μυστικό που θα κάνει τα πράγματα, ακόμη πιο περίπλοκα.
 
Δυο χρόνια μετά το πολυαγαπημένο, Τα Μυαλά Που Κουβαλάς, η Pixar μας προσφέρει έναν καινούργιο κινηματογραφικό μποναμά, που στέκεται επάξια δίπλα στις κορυφαίες δουλειές της, την τριλογία των Toy Story, τον Μπαμπούλα Α.Ε., το Ψηλά στον Ουρανό, τον Ρατατούη, τον WALL-E και το Inside Out. Αξιοποιώντας την (κοντινή στους Βορειοαμερικάνους), μεξικάνικη κουλτούρα, οι δημιουργοί (μαζί με τους Τζέισον Κατζ & Μάθιου Όλντριτς στην δομή της ιστορίας, αλλά και όλους τους υπόλοιπους συντελεστές στον σχεδιασμό και την εκτέλεση της παραγωγής), μας προσφέρουν μια μαγική εμπειρία, μια πανδαισία χιούμορ, συγκίνησης, χρωμάτων και μουσικής.
 
Δεκάδες οι σκηνές ανθολογίας (με κορυφαίες, εκείνες της Φρίντα Κάλο και του διαγωνισμού ταλέντων που θα παίξουν δίπλα στον Ερνέστο Δε λα Κρουζ), μέσα από συνεχείς ανατροπές και εναλλαγές συναισθημάτων, Η οικογένεια, η μνήμη και η δύναμη της μουσικής, αποτελούν τα βασικά θέματα αυτού του μικρού αριστουργήματος που θα λατρέψουν μικροί και μεγάλοι. Ειδικά οι δεύτεροι (αν είναι και ισπανόφωνοι), καλύτερα να δουν την ταινία, στην αυθεντική εκδοχή της. Μία από τις καλύτερες ταινίες του 2017 και της σεζόν που διανύουμε. Μαζί με το COCO, προβάλλεται η νέα μικρού μήκους ταινία της Ντίσνεϊ, Ψυχρά και ανάποδα: Η μεγάλη περιπέτεια του Όλαφ.
 
Ιnfo: Coco. Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Λι Άνριτς & Έιντριαν Μολίνα. Με τις φωνές των: Άντονι Γκονζάλες, Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Μπέντζαμιν Μπρατ, Έντουαρτ Τζέιμς Όλμος. Διανομή: Feelgood Entertainment.
 

 

 



ΠΟΛΥΞΕΝΗ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ: Ένα ζευγάρι επιφανών Κωσταντινοπολιτών, υιοθετούν μια ορφανή ελληνοπούλα, απ’ τον άγιο, γι αυτούς, τόπο καταγωγής τους. Της προσφέρουν ένα ισχυρό όνομα και επιζητούν την αφοσίωσή της στα γηρατειά τους. Έτσι, το 1957, η 12χρονη τότε Πολυξένη, αποχωρίζεται αναγκαστικά το μικρότερο αδερφό της στο ορφανοτροφείο και ξεκινά μια νέα ζωή με άριστες προδιαγραφές. Μορφώνεται, ονειρεύεται και διεκδικεί τη ζωή, χωρίς να μπορεί να υποψιαστεί και να διαχειριστεί το σχέδιο εξόντωσης που στήνεται πίσω απ’ την πλάτη της με στόχο την κληρονομιά της. Το κορίτσι λεία, ζει για πάντα, με την αθωότητα της παιδικής της ηλικίας. Ερωτεύεται τον Κερέμ αναγνωρίζοντας σ’ αυτόν την κοινή μοίρα του ταπεινού, μοναχού ανθρώπου. Μια άνιση, απαγορευμένη και αδιέξοδη αγάπη, που γκρεμίζεται βίαια. Και η ΠΟΛΥΞΕΝΗ –πολύ ξένη- θυσιάζεται ανελέητα στο πανηγύρι της ματαιοδοξίας ενός περιβάλλοντος αθλίων ανθρώπων.
 
Δράμα εποχής από την Δώρα Μασκλαβάνου, την ηθοποιό που πολλοί γνώρισαν κι αγάπησαν στην cult, Γλυκιά Συμμορία (1983), του Νίκου Νικολαίδη. Με στιβαρό τρόπο, καταφέρνει να ξεφύγει από τηλεοπτικές παγίδες φωτορομάντζου, τύπου, Η Ρόζα της Σμύρνης και να αφηγηθεί μια ιστορία έρωτα και ταξικού ρατσισμού, σχηματίζοντας το πορτραίτο ενός δυνατού και μοναχικού γυναικείου χαρακτήρα, από αυτούς που αγαπάει η Μασκλαβάνου σαν σκηνοθέτης (Κι αν Φύγω...Θα Ξανάρθω, Κι Αύριο Μέρα Είναι).
 
Όταν οι θετοί γονείς της πεθάνουν, η ελληνική κοινότητα της Πόλης, θα προσπαθήσει να την εξοστρακίσει για να καρπωθεί την κληρονομιά της. Εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, αναπαριστά με αριστοτεχνικό τρόπο την εποχή και δίνει σάρκα και οστά στους χαρακτήρες της, σε ένα κλασικότροπο κοινωνικό δράμα, που έχει όλα τα καλά στοιχεία, που θα μπορούσαν να την αναδείξουν σε μια πραγματική έκπληξη της χρονιάς.
 
Ιnfo: Πολυξένη: Μια Ιστορία Από την Πόλη. Κοινωνική Δραματική Αισθηματική. Ελλάδα 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Δώρα Μασκλαβάνου. Παίζουν: Κάτια Γκουλιώνη, Οζγκούρ Έμπε Γιλντιρίμ, Ακύλας Καραζήσης, Λυδία Φωτοπούλου. Διανομή: Seven Films.
 

 
 
THE WONDER KID: Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στον 19χρονο Αλέξη Τσανικίδη, το παιδί θαύμα, όπως τον ονομάζει η Διεθνής Ομοσπονδία Πυγμαχίας και η κάμερα του Γιώργου Παντελεάκη τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του, τις προσωπικές του στιγμές, τον τραυματισμό του, το άδικο κόψιμό του από την Ολυμπιάδα του Ρίο - ένα πορτρέτο φτιαγμένο από τα υλικά που φτιάχνονται τα όνειρα με τζαζ υπόκρουση και την αίσθηση μιας ιστορία που αφορά περισσότερους απ' όσους γνωρίζουν τον κόσμο του μποξ. Από το ειδικό στιλ που αναπτύσσει ο Αλέξης Τσανικίδης μαζί με τον πατέρα του, μέχρι τη μνημειώδη απόφαση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πυγμαχίας να ιδρύσει το δικό της επαγγελματικό πρωτάθλημα, αλλάζοντας το πυγμαχικό τοπίο για πάντα, το The Wonder Kid γίνεται η ιστορία ενός παιδιού που ήθελε να αλλάξει τους κανόνες, ενός αθλήματος που μοιάζει να χειραφετείται ως το πιο τίμιο όλων των Ολυμπιακών Αγώνων και μιας χώρας που συνεχίζει να τρέφει τα όνειρα παιδιών της ελληνικής κρίσης.
 
Το 2013 ο Γιώργος Παντελεάκης δημιουργεί το πρώτο του ντοκιμαντέρ γύρω από την ελληνική πυγμαχική σκηνή. To The Boxer πήρε το Α΄ Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας και το Α’ Βραβείο Σεναρίου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεράπετρας ενώ ήταν φιναλίστ στα Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Το The Wonder Kid είναι το δεύτερο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη-ηθοποιού, μιας πιθανής τριλογίας με τίτλο Boxing Greece, ενώ αναμένεται και ένα ακόμα. Βραβεύθηκε, στο Oaxaca Sports Film Festival Mexico, στο 11το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, όπου κέρδισε τιμητική διάκριση καλύτερης ταινίας και στο 11το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιράν.
 
Ιnfo: The Wonder Kid. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Παντελεάκης. Παραγωγή: Independent Greek Cinema. Διανομή: New Star.
 



 

εμφάνιση σχολίων