Δίδυμοι Θρύλοι. Μαργκερίτ. Μου Λείπεις Ήδη. Η Μυστική Λέσχη. Ευρώπη 51: Η Μεγαλύτερη Αγάπη
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
6 Νοεμβρίου 2015
Οι αδερφοί Κρέι και η δράση τους έχουν υπάρξει θέμα πολλών ντοκιμαντέρ και μιας ταινίας του 1990 (The Krays), γυρισμένης από τον Πίτερ Μέντακ, με πρωταγωνιστές τους αδερφούς Κεμπ των Spandau Ballet. Στη σημερινή εκδοχή, σκηνοθετημένη από τον σεναριογράφο (Λος Άντζελες Εμπιστευτικό, Σκοτεινό Ποτάμι) και σκηνοθέτη (A Knight's Tale), Μπράιαν Χέλγκελαντ, αντί για δίδυμους πρωταγωνιστές, έχουμε τον Τομ Χάρντι του Mad Max και του Locke, σε διπλό ρόλο. Η ερμηνεία του είναι και το βασικό ατού αυτής της ταινίας, η οποία, αν και ενδιαφέρουσα, είναι άνιση, όπως και οι προηγούμενες δουλειές του σκηνοθέτη.
Η λονδρέζικη μίξη, βίας, σεξ και πολιτικής, στα swinging ’60s της ταινίας του Μέντακ, σε σενάριο του σκοτεινού συγγραφέα και σκηνοθέτη Φίλιπ Ρίντλεϊ, το οποίο έδινε έμφαση στην αλλόκοτη σχέση αγάπης-απώθησης των δύο αδερφών με τη μητέρα τους αλλά και μεταξύ τους, εδώ αντικαθίστανται από το ερωτικό τρίγωνο των αδερφών με τη γυναίκα του ενός από τους δύο, έτσι όπως το αφηγείται η ίδια. Αυτή η προσέγγιση, αν και ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα όταν παραλληλίζει την υπόσταση των εγκληματιών με εκείνη των αριστοκρατών, επισκιάζει οποιαδήποτε άλλη πτυχή της ιστορίας, η οποία περιλαμβάνει μια σειρά από ενδιαφέροντες χαρακτήρες (και σπουδαίους ηθοποιούς), που, με την εξαίρεση του Ντέιβιντ Τιούλις, αξιοποιούνται από ελάχιστα έως καθόλου, σε μία, κατά τα άλλα, ανοικονόμητη σε διάρκεια ταινία. Εξαιρετική η ανασύσταση της εποχής, με ιδιαίτερη έμφαση στα κοστούμια, τόσο που φορές υπάρχει μια αίσθηση διαφημιστικού της Vogue Man.
Ιnfo: Δίδυμοι Θρύλοι (Legend). Αστυνομική Βιογραφία Εποχής. Αγγλία-Γαλλία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Μπράιαν Χέλγκελαντ. Παίζουν: Τομ Χάρντι, Ντέιβιντ Τιούλις, Έμιλι Μπράουνινγκ, Κρίστοφερ Έκλεστον, Τάρα Φίτζεραλντ, Σαζ Παλιμέντερι, Τέιρον Έγκερτον. Διανομή: Seven Films & Spentzos Film.
ΜΑΡΓΚΕΡΙΤ: 1921, το ξεκίνημα της Χρυσής Δεκαετίας του ’20. Όχι πολύ μακριά από το Παρίσι, είναι μέρα γιορτής στο κάστρο της Μαργκερίτ Ντιμόν. Όπως κάθε χρόνο, ένα πλήθος εραστών της μουσικής συγκεντρώνεται στο σπίτι της ιδιοκτήτριας. Κανείς δεν ξέρει πολλά γι’ αυτή τη γυναίκα, εκτός από το ότι είναι πλούσια και ότι ολόκληρη η ζωή της είναι αφιερωμένη στο πάθος της: τη μουσική. Η Μαργκερίτ τραγουδά. Τραγουδά με την καρδιά της, αλλά τραγουδά φρικτά παράφωνα. Η Μαργκερίτ ζούσε το πάθος της κλεισμένη σε μια φούσκα, και το υποκριτικό κοινό που έρχεται για να γελάσει μαζί της της συμπεριφέρεται σαν να πρόκειται για την ντίβα που εκείνη όντως θεωρεί ότι είναι.
Όταν ένας προκλητικός νεαρός δημοσιογράφος αποφασίζει να γράψει ένα διθυραμβικό άρθρο για την τελευταία της ερμηνεία, η Μαργκερίτ αρχίζει να πιστεύει ακόμα περισσότερο στο ταλέντο της. Αυτό της δίνει το κουράγιο που χρειάζεται για να ακολουθήσει το όνειρό της. Παρά τους δισταγμούς του συζύγου της, και με τη βοήθεια μιας βιτριολικής πάλαι ποτέ φίρμας, αποφασίζει να ξεκινήσει την εκπαίδευσή της, για να δώσει το πρώτο της ρεσιτάλ μπροστά σε ένα πλήθος αγνώστων. Η Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς ήταν μια κοσμική Αμερικανίδα της δεκαετίας του ’20, η οποία πίστευε ότι είχε τα φωνητικά προσόντα για να γίνει μια μεγάλη, οπερετική ντίβα.
Εμπνευσμένος χαλαρά από την πραγματική ιστορία της (την οποία σε μια άλλη αγγλόφωνη και πιο πιστή στα πραγματικά γεγονότα παραγωγή θα ερμηνεύσει η Μέριλ Στριπ), ο Γάλλος σκηνοθέτης Ξαβιέ Ζανολί (Στην Αρχή) μεταφέρει τα γεγονότα στην Γαλλία της ίδιας εποχής (η ταινία ξεκινά με τη Φλόρενς/Μαργκερίτ να εκτελεί -κυριολεκτικά- τη Μασσαλιώτιδα, τον γαλλικό Εθνικό Ύμνο), με πρωταγωνίστρια τη Γαλλίδα σταρ Κατρίν Φρο (Το Κορίτσι που Γυρίζει τις Σελίδες).
Πρόκειται για μια σατιρική κωμωδία εποχής, η οποία ξεσκεπάζει την υποκρισία και τη ματαιοδοξία της ανώτερης τάξης. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, μοιάζει να αντιστρέφει τη θεματική μιας παλιότερης ταινίας του σκηνοθέτη, με τίτλο Quand J’étais Chanteur (2006), όπου ένας προικισμένος και ταλαντούχος τραγουδιστής εγκαταλείπεται από το κοινό του. Η ωραία αναπαράσταση εποχής και η υποδειγματική ερμηνεία της Φρο ξεχωρίζουν.
Ιnfo: Μαργκερίτ (Marguerite). Δραματική Κομεντί Εποχής. Γαλλία - Τσεχία - Βέλγιο 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Τζανολί. Παίζουν: Κατρίν Φρο, Αντρέ Μαρκόν, Μισέλ Φαού, Σιλβέν Ντιέντ. Διανομή: Weird Wave.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΗΔΗ: Η Μίλι και η Τζες ήταν κολλητές από τότε που θυμούνται τους εαυτούς τους. Έχουν μοιραστεί τα πάντα: μυστικά, ρούχα, γέλια, ουσίες, φίλους… και τώρα προσπαθούν να συνηθίσουν στην ενήλικη ζωή. Η Μίλι έχει μια απαιτητική δουλειά και ζει με την οικογένειά της σε ένα όμορφο σπίτι, ενώ η Τζες ζει με τον φίλο της σε ένα πλωτό σπίτι στο Λονδίνο. Η φιλία τους μοιάζει ακλόνητη, ώσπου η Τζες συναντά δυσκολίες στο να αποκτήσει το δικό της παιδί και η Μίλι ανακαλύπτει ότι έχει καρκίνο. Πώς το μοιράζεσαι αυτό;
Βρετανική δραματική κομεντί, γραμμένη από την Αγγλίδα ηθοποιό Μορίνα Μπανκς και σκηνοθετημένη από την Αμερικανίδα Κάθριν Χάρντγουικ (Λυκόφως, Thirteen), που φέρνει στο νου το Beaches (1988) του Γκάρι Μάρσαλ, με το δίδυμο Μπετ Μίντλερ και Μπάρμπαρα Χέρσεϊ. Χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία, το στόρι ανακυκλώνει κωμικά και δραματικά κλισέ και μοιάζει να απευθύνεται σε ένα, κατά βάση, γυναικείο κοινό, που τα αποζητά έτσι κι αλλιώς. Ξεχωρίζει η πάντα εξαιρετική Τόνι Κολέτ (United States of Tara, Little Miss Sunshine, 6η Αίσθηση, Ο Γάμος της Μίριελ).
Ιnfo: Μου Λείπεις Ήδη (Miss You, Already). Δραματική Κομεντί. Αγγλία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Κάθριν Χάρντγουικ. Παίζουν: Ντρου Μπάριμορ, Τόνι Κολέτ, Ντόμινικ Κούπερ, Πάντι Κόνστανταϊν. Διανομή: Odeon.
Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ: Μια ομάδα ιερέων διαφόρων ηλικιών ζουν σε ένα σπίτι μιας παραθαλάσσιας πόλης της Χιλής. Προσπαθώντας να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους, περνούν ασκητικά τη ζωή τους, κάτω από το άγρυπνο μάτι μιας καλόγριας. Η ήσυχη καθημερινότητά τους διακόπτεται όταν ένας νέος ιερέας καταφθάνει στο σπίτι. Μαζί του φέρνει το παρελθόν που ο καθένας τους ξεχωριστά θεωρούσε ότι έχει αφήσει πίσω. Ένα απρόβλεπτο γεγονός σύντομα θα ταράξει την εύθραυστη πραγματικότητά τους.
Η τελευταία ταινία του Πάμπλο Λαραΐν (Νο, Post-Mortem) δημιουργήθηκε με απόλυτη μυστικότητα στη Χιλή και κατέκτησε την Αργυρή Άρκτο-Βραβείο της Επιτροπής, στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου.
Με εξαιρετικά κυνικό χιούμορ, ο 40χρονος Χιλιανός σκηνοθέτης καταδικάζει την υποκρισία και διαφθορά της Καθολικής Εκκλησίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη διαιώνιση της άφεσης αμαρτιών των λειτουργών της, τους οποίους πάντα βρίσκει τρόπο να προστατέψει, ακόμα κι όταν υποτίθεται ότι τους τιμωρεί. Όταν ένα θύμα σεξουαλικής βίας ενός από τους κατοίκους του σπιτιού απειλήσει την ηρεμία τους, ένας Ιησουίτης ιερέας-ψυχαναλυτής θα αναλάβει να ερευνήσει το θέμα και θα φροντίσει να μην έρθει ποτέ στην επιφάνεια.
Ο Λαραΐν ανεβάζει τις εντάσεις και θολώνει τα πλάνα, παίζοντας παιχνίδια με το φως και το σκοτάδι, τον ρεαλισμό και την υπερβολή. Κατά τη διάρκεια της βράβευσής του στο Βερολίνο, δεν ξέχασε να αναφερθεί, εκτός από την υποκρισία, και στον φανατισμό γύρω από την ιδέα της θρησκείας, που κάνει ανθρώπους ακόμα να σκοτώνουν και να σκοτώνονται γι’ αυτήν.
Ιnfo: Η Μυστική Λέσχη (El Club). Κοινωνική Δραματική. Χιλή 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Πάμπλο Λαραΐν. Παίζουν: Ρομπέρτο Φαρίας, Αντονία Ζέγκερς, Αλφρέντο Κάστρο, Αλεχάνδρο Γκοπς, Ζεμ Βαντέλ, Μαρτσέλο Αλόνσο. Διανομή: StraDa Films.
ΕΥΡΩΠΗ 51: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ: Μια σειρά από τραγικά γεγονότα αναγκάζουν την Ιρένε Τζέραρντ να εγκαταλείψει τον εύπορο σύζυγό της και να εισχωρήσει στον κόσμο των φτωχών. Αρχίζει να συναναστρέφεται ανύπαντρες μητέρες, που με δυσκολία βγάζουν τα προς το ζην, πόρνες, κακοπληρωμένους υπαλλήλους και ξεκινάει να επανεκτιμά τη ζωή της.
Στις φτωχογειτονιές της Ρώμης, η Ιρένε συνειδητοποιεί ότι η προηγούμενη ζωή της υπήρξε μία ψευδαίσθηση, γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τους φίλους της και τα συναισθήματά τους. Κυριευμένη από ενοχές, ξεκινάει να αναλογίζεται τη σημασία της εμπιστοσύνης.
Η δεύτερη ταινία της συνεργασίας Ροσελίνι-Μπέργκμαν εξετάζει το δίπολο της μεταπολεμικής Ευρώπης των ακραίων κοινωνικών διαφορών, που επιστρέφει και πάλι να την καταδυναστεύσει, χάρη στην κρίση (ή την ακρισία) της σημερινής μετάλλαξης του άπληστου και απάνθρωπου καπιταλισμού, που κρύβει το τερατώδες πρόσωπό του πίσω από τη δήθεν ορθολογική μάσκα του νεοφιλελευθερισμού.
Ημερήσιες και νυχτερινές σεκάνς σε συνεχή εναλλαγή, αφηγούνται μια υπαρξιακή Οδύσσεια που βρίσκει στο πρόσωπο της Ίνγκριντ Μπέργκμαν την ιδανική ερμηνεύτρια.
Ιnfo: Ευρώπη 51: Η Μεγαλύτερη Αγάπη (Europa ’51). Κοινωνική Δραματική. Ιταλία 1952. Επανέκδοση: Πέμπτη 5 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Ροσελίνι. Παίζουν: Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Αλεξάντερ Νοξ, Τζουλιέτα Μασίνα, Ετόρε Τζιανίνι. Διανομή: New Star.
εμφάνιση σχολίων