ΦΛΟΥΟΞΕΤΙΝΗ: Να'ταν η Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ζωή μας εκδρομή

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΠΕΝΤΑΗΜΕΡΗ. Προορισμός: Κέρκυρα. Ο ίδιος προορισμός πριν από 20 χρόνια. Μόνο που τώρα ήμουν από την άλλη μπάντα. Ήμουν απέναντι ή μήπως δεν ήμουν;

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ. ΤΙ ΘΥΜΑΣΑΙ; ΕΓΩ ΤΙΠΟΤΑ. Ξαναθυμήθηκα. Μου το ξαναθύμισαν τα παιδιά μου. Όχι γεγονότα και περιστατικά συγκεκριμένα αλλά περισσότερο μία γεύση, μία αίσθηση. Αυτή η αίσθηση της ελευθερίας μακριά από το πατρικό. Μα θα μου πεις δεν έχουν ελευθερία; Περισσότερη από μας, αναμφισβήτητα. Ο κόσμος τους, που τον βιώνουν όλο το χρόνο σε ένα στάσιμο και μισητό μέρος προφανέστατα μεταφέρεται για πέντε μερούλες σε ένα νησί. Χωρίς ωράριο, πρέπει, μη και όχι. Ένα βήμα πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις. Ένα τελευταίο σφηνάκι σαν να λέμε. Ανάσα εφηβική, ξέδωμα προτού να μπεις ως τα μπούνια στην αλεθομηχανή. Κι αν γίνεις γραναζάκι σε συμπονώ. Βάρδα μην γίνεις πρόκα, καρφί ή βίδα βιδωμένη, ασυγκίνητη.

ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΗΣΩ…βαλίτσες τίγκα με περιττά πράγματα να είσαι όμορφος. Μην τυχόν και σου λείψει τίποτα. Δυνατές μουσικές στο πούλμαν, δεν ακούς αυτά που θες. Βασιλεύει η δικτατορία της πλειοψηφίας..το i-pod- που δεν είχαμε- σου σπάει τα τύμπανα γιατί εισβάλλει ύπουλα από τα ηχεία το σκυλάδικο…δε σε πειράζει όμως. Μπαίνεις στο παιχνίδι. Δωμάτια ξενοδοχείου με πόρτες ορθάνοικτες για να μπαίνουν οι φίλοι σου, που δυστυχώς δεν είναι στο διπλανό δωμάτιο για να πηδάς από τα μπαλκόνια. Πισίνα στο ξενοδοχείο. «Κυρία, επιτρέπεται το μπάνιο στην πισίνα;».

«OXI!» 5 Η ΩΡΑ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΣΑΣ ΠΕΤΥΧΑΙΝΩ ΜΕ ΤΑ ΜΠΟΞΕΡΑΚΙΑ ΝΑ ΣΤΑΖΕΤΕ…τι να σας πω; Βασανάκια μου γλυκά..αλκοόλ και καπνίζετε αρειμανίως..μπουζούκια, ρεμπετάδικό, club…Ανασφάλειες στο φουλ. Δεν έφυγες πότε από το χωριό σου και η γκόμενα που σε κοζάρει από κάποιο λύκειο της Θεσσαλονίκης σου φαίνεται πολύ ξεπεταγμένη. Φέρε άλλη μια μπύρα. Και προφυλακτικά στα δωμάτια σας θα σας άφηνα αλλά δεν το τόλμησα. Είπαμε, η άλλη όχθη. Που είναι η χρυσή τομή; Εγώ μαζί σας είπαμε, δεν τα ΄πάμε;

ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΦΑΡΣΕΣ και στον χοντρό που κοιμάται τον γεμίζουν αφρούς και του γράφουν στο κούτελο με eye-liner «Είμαι και πολύ μαλάκας». Κυκλοφορεί για κάνα δίωρο έτσι… με ρωτάει πότε θα πάμε για φαγητό. Πνίγω το γέλιο που με πνίγει. Έγινα σαν εσάς, κάνω καλά; Μια σκέψη με τριβελίζει; Που είναι το όριο; Καλά κάνω, το νιώθω και με νιώθουν. Χωρίς κουβέντες και επεξηγήσεις.

ΓΕΛΙΑ, ΓΕΛΙΑ, ΓΕΛΙΑ. ΚΑΙ ΚΛΑΜΑΤΑ. ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ. Είσαι όλο με τον γκόμενο. Είπαμε στην εκδρομή θα είμαστε παρέα. Κλάματα. Στην επιστροφή. Όχι άλλα σκυλάδικα. Να βάλει και η δασκάλα ένα cd. Ταξιδιάρικο. Κλάματα. Γιατί γυρίζουμε Κυρία; Τι να σας πω βασανάκια μου…τι; Αυτά θα έχετε να θυμάστε τους λέω με σταθερή φωνή. Ψέμα χοντροκομμένο. Δε θα θυμάστε τίποτα. Κι όμως… ας ήταν η ζωή μας μια πενθήμερη εκδρομή.

ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΑΝΕΦΕΡΑ τα αφιερώνω στον Αλέξανδρο, τον αγαπημένο μου, που δεν ήρθε στην εκδρομή για να διαβάσει. Που στα διαλλείματα μου βάζει και ακούω από το κινητό του Nina Simone και Yasmin Levy. Που μιλάμε ώρες ατέλειωτες για τη διαλεκτική του Ένγκελς, τη Nouvelle Vague, το Γερμανικό εξπρεσιονισμό και τους Σαντινίστας. Ο Αλέξανδρός είναι το φως μου μέσα στο σκοτάδι. Ο Αλέξανδρος δε θα διαβάσει αυτό το κείμενο γιατί δεν έχει internet συνειδητά. Και είναι και κούκλος.


Φλουοξετίνη: Εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της κατάθλιψης.

εμφάνιση σχολίων