ΦΛΟΥΟΞΕΤΙΝΗ: Την πάτησες… Α' ΠΡΟΣΩΠΟ (πάλι;)

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ… ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΛΟΓΙΑ. Και τίποτα δε συγκρίνεται με αυτό το συναίσθημα το ανεξήγητο, που όσο και να προσπαθήσεις, δε θα το ξαναβρείς στην περιπέτεια σου με έναν άνθρωπο. Θα βρεις άλλα. Αυτό όχι. Ο πρώτος καιρός, εσύ με σένα. Ο Άλλος μπορεί να μην το υποψιάζεται καν ή να το ξέρει και να μην του καίγεται καρφάκι ή να το γνωρίζει και να ανταποκρίνεται. Το ποθούμενο.

ΚΑΙ ΤΙ ΧΡΟΝΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ όταν το λες σιωπηλά ή φωναχτά στον εαυτό σου;

ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ-Η; ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ; ΕΧΩ ΕΡΩΤΕΥΘΕΙ; ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ; Εγώ προσωπικά λέω στον εαυτό μου κουνώντας το κεφάλι, μισοχαμογελώντας «μαλάκα, την πάτησες…» Δε λέω «μαλάκα, την πάτησες πάλι». Kάθε φορά ελπίζεις να είναι διαφορετικά. Κάθε φορά είναι κορυφαία και μοναδικά. Μέχρι την επόμενη φορά που σε πιάνει νοσταλγία για τον πρώτο, αναπόδραστο καιρό.

ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ; Γιατί από κει και έπειτα αρχίζει η πραγματικότητα να αλλάζει. Σαν να φοράς πολύχρωμα, παραμορφωτικά γυαλιά ένα πράγμα. Όλα είναι όμορφα, οι άνθρωποι σου χαμογελάνε. Μα αφού έχεις μόνιμα καρφωμένο ένα ηλίθιο χαμόγελο, τι να κάνουν;

ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΑΛΟΣ. ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. Παραχωρείς τη σειρά σου στην τράπεζα γιατί χαζεύεις. Δε βρίσκεις να παρκάρεις και χαίρεσαι γιατί θα κάνεις άλλους 7 κύκλους ακούγοντας στο repeat το κομμάτι το συνδυασμένο. Βρέχει καρεκλοπόδαρα και δε μελαγχολείς. Είσαι αποδοτικός στη δουλειά σου, στις σπουδές σου, περπατάς ένα εκατοστό πάνω από τη γη, ξεχνάς να φας, να κοιμηθείς… όλα δουλεύουν στη διαπασών.

ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ, στον εαυτό σου, στο κόσμο που σε περιβάλλει, στον Άλλο. Ακούς χρώματα, γεύεσαι εικόνες, μυρίζεις ήχους. Όλα μπλέκουν με γλύκα και συνενοχή. Όλα είναι κάτω από το ανιχνευτικό σου φως. «Παρατηρώ, σημαίνει ερωτεύομαι».

ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ. Ο δικός σου κόσμος που τον φτιάχνεις για πρώτη φορά όπως εσύ τον θέλεις. Μπορείς να φανταστείς τα πιο απίθανα σενάρια. Ότι σώζεις την αγαπημένη σου από μία επιδρομή εξωγήινων και γίνεσαι ο παντοτινός μικρός της ήρωας. Ή ότι πάσχεις από μία ανεξήγητη ασθένεια και η αγάπη της σου δίνει ξανά ζωή. Ή -(το αγαπημένο μου)- ένας ιδιόρρυθμος, μοναχικός καλλιτέχνης βρίσκει τη Μούσα του…

ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙΣ. Το πλήθος το βλέπει στα μάτια, στο βλέμμα που φλογίζει και φλογίζεται, στα τσουλούφια που δεν πειθαρχούν. Ξεχωρίζουν οι ερωτευμένοι στο πλήθος, τους μυρίζονται γιατί σέρνουν τον ερεθισμό τους σα σκυλάκι με λουρί και κείνος τους σέρνει από τη μύτη.

ΛΑΤΡΕΥΤΟΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙΡΟΣ… ξαφνική Άνοιξη μετά από έναν παγωμένο χειμώνα. Γίνεσαι ο κόσμος μου και στήνω τον μέσα κόσμο μου επηρεάζοντας τόσο δραματικά τον έξω κόσμο μου… μέσα σε τόση οχλοβοή και μοναξιά σε βρήκα.

ΑΣ ΤΟ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ ΛΙΓΟ. Τα πάντα ρέουν, το ξέρω. Ο πρώτος καιρός ας παραμείνει ακίνητος. Γιατί δε θέλω να την πατήσω πάλι. Άλλο. Θέλω να λέω «την πάτησα». Αόριστος Χρόνος. Παρελθόντας. Μια και καλή.


Φλουοξετίνη: Εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της κατάθλιψης.

εμφάνιση σχολίων