- Σκέφτεσαι με εικόνες ή λέξεις; Με εικόνες και ήχους. Πολλές φορές στο δρόμο, στο λεωφορείο, σκέφτομαι παράλληλες ιστορίες. Στο σπίτι, μετά από κάποιο τηλεφώνημα είτε σε στιγμές πιο ήσυχες που είμαι εγώ με τον εαυτό μου. Ιστορίες άλλες σκοτεινές και δυσάρεστες, άλλες χαρούμενες και όμορφες. Όμως όταν στήνω το Misery City ή άλλες δουλειές όλα λειτουργούν πολύ διαφορετικά. Η αρχική ιδέα ταιριάζει με άλλες και αρχίζω να συνθέτω. Τις περισσότερες φορές το θέμα με καθοδηγεί μόνο του.
- Ποια κλισέ νουάρ ηρώων κουβαλάει ο πρωταγωνιστής Max Murray και τι είναι αυτό που τον κάνει να διαφέρει; Ο Max Murray είναι ένα mix στοιχείων νουάρ και τρόμου. Είναι πότης, έχει καπαρντίνα και καπέλο. Του αρέσει μια πιτσιρίκα μπαργούμαν. Τριγυρνάει στα σκοτάδια και κάνει παρέα με τους παρίες της πόλης. Από την άλλη βλέπει γιγαντιαίους σκελετούς και πυγμαίους κανίβαλους κλόουν.
- Παντού υπάρχει μια femme fatale. Στη δική σας περίπτωση λέγεται Pakita. Η Pakita είναι μια Μεξικάνα μπαργούμαν. Έχει τα μισά χρόνια του Max Murray και αυτός κάνει ό,τι μπορεί για να την καταφέρει. Ίσως φταίνε οι υπέροχες καμπύλες της που τον κάνουν να τρέχει από πίσω της. Εκείνη τον βάζει σε νέους μπελάδες. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι του ζητά την αλήθεια. Αλλά η αλήθεια, ως γνωστόν, πονάει και ο Max κάνει ό,τι μπορεί για να την προστατεύσει.
- Στους δρόμους της Misery City μιλάνε αγγλικά. How come? Το Misery City είναι η δεύτερη δουλειά μου στην Αμερική μετά το Mister Universe, ένα κόμικ που εκδόθηκε από την Image Comics και μετά από πολλές συμμετοχές στην ανθολογία Popgun, πάντα με τη σεναριακή βοήθεια του
Κώστα Ζαχόπουλου. Αν και προσπαθήσαμε το κόμικ να δημοσιευτεί αρχικά στην Ελλάδα, η Blackline comics μάς έδειξε αμέσως εμπιστοσύνη.
- Η Ελλάδα αγαπάει τα comic books; Η Ελλάδα αγαπάει τα κόμικς και το έχει αποδείξει με τις πωλήσεις πολλών άλλων επίσης γνωστών δημιουργών και με το ότι εμφανίζονται συνεχώς νέοι δημιουργοί που επιλέγουν αυτό το μέσο για να εκφραστούν. Σε αυτούς πρέπει να επενδύσουν οι Έλληνες εκδότες για να σταθεί και να προχωρήσει η εγχώρια σκηνή. Παράλληλα όλοι εμείς πρέπει να σταθούμε στο ελληνικό κοινό εκφράζοντας τις σκέψεις και τις ανησυχίες του.
- Γιατί μας αρέσουν οι ιστορίες τρόμου; Είναι θέμα εκ του ασφαλούς αδρεναλίνης; Βρίσκω μια ζεστασιά σε μια καλή ιστορία τρόμου. Μια ευφορία. Σε πολλές ιστορίες υπάρχει μια εσωτερικότητα. Είτε πρόκειται για διείσδυση στο εσωτερικό του ανθρωπίνου σώματος είτε στο εσωτερικό της ανθρώπινης ψυχής. Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες του Poe, ο μυστικιστικός τρόμος του Lovecraft, τα παρεξηγημένα πλάσματα του Stoker και της Shelley.
Πάντα πίσω από κάθε έργο βρίσκεται μια πολύ ανθρώπινη ιστορία. Το αν θα την εντάξει κανείς στο αστυνομικό, στον τρόμο ή στο κοινωνικό εξαρτάται από τις εμμονές του κάθε δημιουργού. Από την πλευρά του αναγνώστη οι εμπειρίες του είναι εκείνες που θα τον κάνουν να επιλέξει το συγκεκριμένο είδος και θα καθορίσουν και το γούστο του.
- Ποια τα κοινά στοιχεία της πόλης που ζεις με την πόλη που δημιούργησες; Η Θεσσαλονίκη ήταν η πηγή έμπνευσης. Της έχουν δώσει πολλά ονόματα. Πόλη ερωτική, δημιουργική… Αλλά όποιος την επισκέπτεται καταλαβαίνει τη μιζέρια που κυκλοφορεί παντού.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πάρα πολύ άσχημη πόλη. Για πολλά χρόνια βαριόμουν αφόρητα εδώ. Τελικά μέσω των κόμικς κατάφερα να διαφύγω δημοσιεύοντας τις δουλειές μου στο εξωτερικό. Πρόκειται για μια χαμηλοτάβανη πόλη. Σαν την Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων όπου ψηλώνεις, προχωράς και ξαφνικά χτυπάς το κεφάλι στο ταβάνι. Και δεν έχει παραπάνω να πας. Έτσι και ο ντετέκτιβ. Μισεί αφόρητα την πόλη και τους κατοίκους της. H Misery City είναι μια εξπρεσιονιστική ματιά της πόλης. Όπως αυτή του James Whales και του Fritz Lang. Πιστεύω πως ο αναγνώστης σε όποια χώρα κι αν βρίσκεται θα ταυτιστεί και θα δει στοιχεία της δικής του πόλης σε αυτή. Εξάλλου το συναίσθημα της διαφυγής είναι κοινό σε όλους, όπου κι αν βρίσκονται.
- Τελικά ο κόσμος έχει ανάγκη από ωραίες εικόνες; Προσωπικά βρίσκω μαγεία στην εικόνα σε όποια της μορφή. Είτε πρόκειται για δημοσιογραφική φωτογραφία με διαμελισμένα πτώματα από τροχαίο είτε για πίνακα του John Martin. Από φτηνά b-movies μέχρι τις άψογα στημένες εικόνες του Guillermo del Toro.
Κάθετί που έχει στοιχεία δημιουργικότητας, πετυχημένο ή αποτυχημένο, με ενδιαφέρει αφάνταστα. Ειδικά σχετικά με την εικόνα. Αυτό που έχει ανάγκη ο κόσμος είναι να μπορεί να μάθει έστω κάποια βασικά στοιχεία της οπτικής επικοινωνίας. Να μπορεί να ξεχωρίζει το ειλικρινές.
Ο Βασίλης Γκογκτζιλάς είναι ζωγράφος, illustrator και δημιουργός κόμιξ. Η δουλειά του έχει δημοσιευθεί στο διεθνές λεύκωμα Illustration Now Vol. 2. του οίκου Taschen Τον Μάρτιο το Misery City θα είναι διαθέσιμο από την Diamond Comics Distribution για παραγγελίες σε όλο τον κόσμο. Το Μάιο θα κυκλοφορήσει από την αμερικανική Blackline Comics.