ΣΙΝΕΜΑ: Μείνε δίπλα ΣΙΝΕΦΙΛ μου

ΣΙΝΕΦΙΛ Δύο νεαροί άντρες και η κοπέλα του ενός, σε μια επαρχιακή πόλη του Τέξας στα ’60s, κλέβουν ένα ποσό κι έχουν την τοπική αστυνομία στο κατόπι τους. Σε μια αιματηρή συμπλοκή, σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι σε εξοχή, η Ρουθ θα τραυματίσει τον αστυνόμο Πάτρικ με σφαίρα στον ώμο, αλλά κι η αστυνομία θα τραυματίσει θανάσιμα τον Φρέντι, τον τρίτο της παρέας των ληστών και γιο του Σκέριτ, που διατηρεί ένα παλαιοπωλείο στην κοντινή πόλη, όπου και έγινε η ληστεία. Μετά τη σύλληψή τους, ο Μπομπ, που είναι και το αγόρι της Ρουθ, παίρνει την ευθύνη για τον τραυματισμό του αστυνόμου, για να γλιτώσει την έγκυο φίλη του από τις συνέπειες του νόμου. Ο Σκέριτ, που είχε το ζευγάρι υπό την προστασία του, αν και βαθιά απογοητευμένος από το θάνατο του γιου του, δίνει καταφύγιο στη Ρουθ (και την κόρη του Μπομπ, που εκείνη φέρνει στον κόσμο), αφήνοντάς την να μείνει σ’ ένα από τα σπίτια του.



Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Μπομπ, ο οποίος αλληλογραφούσε συνεχώς με την αγαπημένη του όλο αυτό το διάστημα, δραπετεύει από τη φυλακή. Ο αστυνόμος Πάτρικ, που έχει κάθε λόγο να πιστεύει πως ο δραπέτης θα θελήσει να δει τη  γυναίκα του και την κόρη που δεν έχει ποτέ συναντήσει, μπαίνει με τρόπο στη ζωή της Ρουθ και την ερωτεύεται. Καθώς τα γενέθλια της μικρής πλησιάζουν και όλα δείχνουν πως ο Μπομπ θα κάνει την  εμφάνισή του στην πόλη, δεν είναι μόνο η αστυνομία που τον περιμένει, αλλά και η συμμορία, τα χρήματα της οποίας είχε κλέψει και είχε καταφέρει να κρύψει μετά από εκείνη τη ληστεία.

Χρηματοδοτούμενη, εν μέρη, από το Ινστιτούτο του Σάντανς, η ταινία του μοντέρ, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λόουερι, μοιάζει εν πρώτης να αποτίνει «φόρο τιμής» σε δύο από τους μεγαλύτερους (αν όχι τους δύο μεγαλύτερους) σκηνοθέτες του αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας του ’70, τον Τέρενς Μάλικ («Το Δέντρο της Ζωής», «Λεπτή Κόκκινη Γραμμή») και τον Ρόμπερτ Άλτμαν («Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ», “Short Cuts”, “The Player”, “M.A.S.H.”). Ξεκινώντας σαν μια παραλλαγή του “Badlands” του πρώτου, καταλήγει σαν μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή του «Κλέφτες Σαν κι Εμάς» του δεύτερου. Αυτή την αίσθηση deja vu εντείνει και η παρουσία του Κιθ Καραντάιν στο ρόλο του Σκέριτ, ο οποίος ήταν και ο πρωταγωνιστής της θρυλικής ταινίας του Άλτμαν.



Εικαστικά, το πρώτο μέρος μοιάζει να εμπνέεται από το ελλειπτικό και αφαιρετικό στυλ του Μάλικ των νεότερων χρόνων. Ρέοντα τράβελινγκ, εσωτερικοί μονόλογοι, φιγούρες αγκαλιασμένες αντίθετα στις πηγές του φωτός, εξαίσιες εικόνες της φύσης που παραμένει αγέρωχη και παγερά αδιάφορη για τα πάθη των ανθρώπινων (ή άλλων) όντων. Μετά την απόδραση του Μπομπ, η ταινία αποκτά έναν πιο γειωμένο και συγκροτημένο τρόπο αφήγησης, χωρίς να ξεχνά εντελώς την ποιητική ροπή της. Το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Ο Λόουρι δεν αντιγράφει, αλλά εμπνέεται από Δημιουργούς, το έργο των οποίων υπήρξε πηγή έμπνευσης και λόγος του να θέλει να γίνει κανείς κινηματογραφιστής, για γενιές και γενιές νέων σκηνοθετών στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο.

Πολύ καλό και το καστ στο σύνολό του. Εξαιρετική, υποφωτισμένη, παστέλ φωτογραφία από τον Μπράντφορντ Γιάνγκ. Ατμοσφαιρικό, λυρικό σάουντρακ από τον Ντάνιελ Χαρτ. Περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη δουλειά του σκηνοθέτη.


Info: «Μείνε Δίπλα Μου» (“Ain’t Them Bodies Saints”) -Δραματική. ΗΠΑ 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη 24 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία-Σενάριο: Ντέιβιντ Λόουρι. Παίζουν: Κέισι Άφλεκ, Ρούνι Μάρα, Μπεν Φόστερ, Κιθ Καραντάιν. Διανομή: Odeon.


Διαβάστε επίσης όλες τις ταινίες της εβδομάδας
 

εμφάνιση σχολίων