Η πρόοδος επιτυγχάνεται μέσα από την ανυπακοή και την επανάσταση
DOCTV.GR
17 Οκτωβρίου 2013
ΤΟ ΝΑ ΣΥΣΤΗΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑ είναι τόσο χονδροειδώς γελοίο όσο και υβριστικό. [...] Επιχειρούν να λύσουν το πρόβλημα της φτώχειας λόγου χάρη, φροντίζοντας να διατηρήσουν ζωντανούς τους φτωχούς ή στην περίπτωση μιας πολύ προηγμένης σχολής, φροντίζοντας να ψυχαγωγούν τους φτωχούς. Κάτι τέτοιο όμως, δεν αποτελεί λύση: είναι μια επιδείνωση του προβλήματος. Ο ορθός στόχος είναι να επιχειρήσουν να ανοικοδομήσουν την κοινωνία σε τέτοια βάση ώστε η φτώχεια να είναι πια κάτι αδύνατο. Και οι αρετές του αλτρουισμού έχουν πραγματικά εμποδίσει την πραγμάτωση αυτού του στόχου.
Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ συνιστά πρωταρχική αρετή. Η πρόοδος επιτυγχάνεται μέσα από την ανυπακοή και την επανάσταση.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΝΩ Η ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΑ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΗ ΧΑΡΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, η συμπόνια για τον πόνο δε μειώνει καθόλου τον πόνο. Μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο ώστε να υπομένει το κακό, αλλά το κακό παραμένει. Η συμπόνια για έναν φυματικό δε θεραπεύει τη φυματίωση, τη θεραπεύει η Επιστήμη. Κι όταν ο Σοσιαλισμός θα λύσει το πρόβλημα της φτώχειας και η Επιστήμη το πρόβλημα της ασθένειας, οι αισθηματίες θα εξαφανιστούν και η συμπόνια του ανθρώπου θα είναι μεγάλη, υγιής και αυθόρμητη. Ο άνθρωπος θα αντλεί χαρά συμμεριζόμενος την ευτυχισμένη ζωή των άλλων.
ΟΜΟΙΟ ΜΕ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΙΑΓΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. Μπορεί να πρόκειται για έναν μεγάλο ποιητή ή έναν σπουδαίο επιστήμονα ή έναν νέο φοιτητή ή κάποιον που παρατηρεί τα πρόβατα στην άγονη τυρφώδη γη ή έναν δραματουργό σαν τον Σαίξπηρ ή έναν θρησκευτικό στοχαστή σαν τον Σπινόζα ή ένα παιδί που παίζει στον κήπο ή έναν ψαρά που ρίχνει τα δίχτυά του στη θάλασσα. Δεν έχει σημασία, εφόσον έχει συνειδητοποιήσει την τελειότητα της ψυχής που κρύβει εντός του.
Ο ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΔΙΧΩΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ. Ξεσπάει ξαφνικά και αναπόφευκτα. Είναι το σημείο προς το οποίο ρέπει κάθε ανάπτυξη. Είναι η διαφοροποίηση, βάση της οποίας αναπτύσσονται όλοι οι οργανισμοί. Είναι η εγγενής τελειότητα κάθε τρόπου ζωής, προς την οποίαν σπεύδει κάθε τρόπος ζωής. Ο Ατομικισμός δεν εξαναγκάζει τον άνθρωπο. Αντιθέτως, του λέει πως δεν πρέπει να ανέχεται την επιβολή κανενός καταναγκασμού. Δεν προσπαθεί να επιβάλλει στους ανθρώπους το Καλό. Γνωρίζει πως οι άνθρωποι είναι καλοί όταν απομονώνονται. Να ρωτάς αν ο Ατομικισμός είναι πρακτικός είναι σαν να ρωτάς αν η Εξέλιξη είναι πρακτική. Η Εξέλιξη είναι ο νόμος της ζωής και μόνο προς τον Ατομικισμό μπορεί να κατευθυνθεί.
ΕΝΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΜΑΤΙΑ, καθώς παραλείπει τη μόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα αποβιβάζεται πάντα. Και τότε ατενίζει και, διακρίνοντας μία καλύτερη χώρα, ανοίγει πανιά. Πρόοδος είναι η πραγμάτωση των Ουτοπιών.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΑΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗ, ΑΝΑΖΗΤΑΕΙ ΑΠΛΩΣ ΤΗ ΖΩΗ -ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ, ΤΗ ΓΕΜΑΤΗ. Όταν πετυχαίνει το σκοπό του χωρίς να περιορίζει τους άλλους ή να τους κάνει να υποφέρουν και οι πράξεις του, συγχρόνως, του προκαλούν ευχαρίστηση, θα γίνει πιο λογικός και υγιής, πιο πολιτισμένος, πιο πολύ ο εαυτός του. Η ηδονή είναι δοκιμασία της φύσης, σημάδι αποδοχής της. Όταν είσαι ευτυχισμένος, βρίσκεσαι σε αρμονία τόσο με τον εαυτό σου όσο και με το περιβάλλον.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ. Η αλλαγή είναι η μοναδική ιδιότητα που μπορούμε να της αποδώσουμε. Τα συστήματα που αποτυγχάνουν είναι αυτά που βασίζονται στη μονιμότητα της ανθρώπινης φύσης και όχι στην ανάπτυξη και την αλλαγή της.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Όσκαρ Ουάιλντ, Η Ψυχή του Ανθρώπου στον Σοσιαλισμό, εκδ. Στοχαστής, μετάφραση Στάθης Ανδρέου
Όσκαρ Ουάιλντ (16 Οκτωβρίου 1854-30 Νοεμβρίου 1900): Μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός. Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του συγκαταλέγονται το μυθιστόρημα Το Ποτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ, Το Φάντασμα του Κάντερβιλ και το παραμύθι Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας. Θεωρείται ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ρεύματος του αισθητισμού. Βρέθηκε κατηγορούμενος για ομοφυλοφιλία -απαγορευμένη στη Βρετανία εκείνη την εποχή- και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα. Οι εμπειρίες του στη φυλακή καταγράφτηκαν στο ποίημα Η Μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ (The Ballad of Reading Gaol). Πέθανε στις 30 Νοεμβρίου του 1900 από μηνιγγίτιδα, αν και πολλοί δίνουν διαφορετικές ερμηνείες στα αίτια του θανάτου του.
εμφάνιση σχολίων