ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ: Ιατρείο Μικρών CULTURE Ζωών #8

CULTURE Λοιπόν, σας ακούω. Ποιο είναι το πρόβλημά σας; Νυστάζετε, μα ο ύπνος δε σας κάνει την τιμή; Κοιμάστε και δεν τολμάτε να ξυπνήσετε; Δεν είστε σίγουροι αν όλο αυτό τριγύρω σας είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Μία είναι η λύση: Διαβάστε! Διαβάστε καταρχάς τη στήλη αυτή, που κάθε βδομάδα θα σας συνταγογραφεί βιβλία διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν και ύστερα, μετ’ ευτελείας και άνευ μαλακίας, διαβάστε τα ίδια τα βιβλία αυτά. Και όλα θα πάνε καλά, θα δείτε.

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ: Il Mestiere di Vivere (επιλογή), Cesare Pavese. «Γιατί ο αληθινά ερωτευμένος επιζητεί τη συνέχεια, την ισοβιότητα των σχέσεων; Γιατί η ζωή είναι πόνος και ο έρωτας που απόλαυσες είναι το αναισθητικό. Και ποιος θα ‘θελε να ξυπνήσει στη μέση της εγχείρησης;». Το «ημερολόγιο» του μεγάλου ιταλού ποιητή, που κυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά την εθελούσια έξοδό του από τον κόσμο ετούτο, αποτελεί έναν οδηγό επιβίωσης στις άγνωστες και μυθικές χώρες που ονομάζουμε «ύπαρξη» και «ιστορία».

Άλλοτε μιλώντας για πολιτική, άλλοτε για έρωτα, τέχνη ή θρησκεία, ο Pavese καταθέτει στις σημειώσεις του αυτές σκέψεις απλές που όλοι λίγο-πολύ έχουμε αφεθεί να δοκιμάσουμε, αλλά που λίγοι τολμούμε στα σοβαρά να τις παραδεχτούμε. «Ο έρωτας είναι στ’ αλήθεια η μεγαλύτερη επιβεβαίωση. Θέλεις να είσαι, θέλεις να σε υπολογίζουν, θέλεις -αν πρέπει να πεθάνεις- να πεθάνεις καταξιωμένος, πολύκλαυστος, κοντολογίς θέλεις να μείνεις. Και όμως, μαζί του συνδέεται πάντα η επιθυμία να πεθάνεις, ν’ αφανιστείς: μήπως επειδή είναι ο ίδιος τόσο έντονα ζωή επιβεβαιώνεται ακόμα περισσότερο η ζωή, όταν αφανίζεται μέσα του;». Άλλωστε, εκεί έγκειται και το μεγαλείο των ξεχωριστών δημιουργών: να γράφουν, δηλαδή, αυτά ακριβώς που στριμώχνονται μέσα σε όλων των κεφάλια, να λειτουργούν εντέλει ως μία πανανθρώπινη συνείδηση. Να μας παρακινούν να κάνουμε το προφανές, να ζήσουμε. Γιατί «μία και μόνο ηδονή υπάρχει, να είσαι ζωντανός, όλα τ’ άλλα είναι αθλιότητα».

Αυτά που λέτε για τη ζωή. Όσοι θεωρείτε πως δεν το κατέχετε το σπορ, μελετήστε προσεκτικά τους στοχασμούς του φίλου μας του Cesare και μην κάνετε το λάθος να προσπεράσετε βιαστικά την εισαγωγή του Κονδύλη, του οποίου τα φιλοσοφικά «support» στα έργα που έχει μεταφράσει κάποτε θα πρέπει να εκδοθούν και αυτοτελώς. Il Mestiere di Vivere (επιλογή)», Cesare Pavese, εκδ. Στιγμή (1993) , από τη σειρά Στοχασμοί, μετάφραση Παναγιώτης Κονδύλης.

ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ (ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΩΝ): Τίτλος, Σοφία Σταματίου, εκδ. Γαβριηλίδης. Η δεύτερη συλλογή της πολυμήχανης ποιήτριας και εικαστικού από τη Θεσσαλονίκη. Λίγη Σοφία «διακριτικού σήματος»: «Με τι ασχολείσαι;/ Οργανοπαίχτης!/ Συστρέφω, περιστρέφω/ διαστέλλω και συστέλλω/ τα όργανά μου./ Να πάρουν/ έστω μια κάποια μορφή/ που να κολακεύει/ το πώς/ τις μέρες μου περνώ». Τα φώτα στο βάθος, Niemands Rose, εκδ. Απόπειρα. Το πρώτο βιβλίο της αγαπημένης Niemands Rose (Του κανενός το ρόδο) είναι μια συλλογή «αφηγήσεων μικρού μήκους», όπου η συγγραφέας φαίνεται να κρατάει από το μπλογκερό της παρελθόν το ψηφιακό της ψευδώνυμο και τη βαθιά και ακαταμάχητη πολιτική της ματιά σε όσα συμβαίνουν ή δε συμβαίνουν γύρω μας, ενώ κατά τα άλλα προχωράει σε αυτό που πρέπει και που γουστάρει τελικά: κάνει λογοτεχνία! Μακράν το σημαντικότερο ελληνικό βιβλίο που έπεσε στα χέρια του ιατρείου από τότε που άρχισε να συνταγογραφεί.

εμφάνιση σχολίων