0
1
σχόλια
510
λέξεις
CULTURE

Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος του Charles R. Maturin και 2 νέες εκδόσεις

[email protected]
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΑΜΗΣ
15 Μαΐου 2013
Λοιπόν, σας ακούω. Ποιο είναι το πρόβλημά σας; Νυστάζετε, μα ο ύπνος δε σας κάνει την τιμή; Κοιμάστε και δεν τολμάτε να ξυπνήσετε; Δεν είστε σίγουροι αν όλο αυτό τριγύρω σας είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Μία είναι η λύση: Διαβάστε! Διαβάστε καταρχάς τη στήλη αυτή, που κάθε βδομάδα θα σας συνταγογραφεί βιβλία διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν και ύστερα, μετ’ ευτελείας και άνευ μαλακίας, διαβάστε τα ίδια τα βιβλία αυτά. Και όλα θα πάνε καλά, θα δείτε.

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΟΥΝ: Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος του Charles R. Maturin. Η ιστορία μέσα στην ιστορία μέσα στην ιστορία μέσα στην Ιστορία. Το βιβλίο αυτό, που από πολλούς θεωρείται η βίβλος της γοτθικής λογοτεχνίας, αποτίνει φόρο τιμής σε μία από τις δημοφιλέστερες φανταστικές μορφές της ευρωπαϊκής λαϊκής κουλτούρας: τον Περιπλανώμενο Ιουδαίο. Το πρόσωπο αυτό, που λόγω κάποιας θείας ευλογίας ή κατάρας (οι γνώμες διίστανται και η διάσταση αυτή θα συνοδεύει στο εξής το σύνολο σχεδόν των απέθαντων θρύλων), είναι καταδικασμένο να ζει για πάντα και να περιπλανιέται (προφανώς για το ξεκάρφωμα) σε όλη τη γη έως Δευτέρας Παρουσίας. Οι αλλεπάλληλες εγκιβωτισμένες αφηγήσεις και οι διαδοχικοί εγκιβωτισμένοι (όχι, δεν υπάρχει τέτοια λέξη!) ήρωές τους συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο, ερεβώδες και εφιαλτικό μωσαϊκό, από το οποίο δε λείπουν ωστόσο και κάποιες σπαρταριστές αναλαμπές –ακόμα γελάω με το σχέδιο εκχριστιανισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας διά της μεθόδου της «πυραμίδας».

Ο συγγραφέας, παρά την ιρλανδική του καταγωγή (υπήρξε θείος ή κάτι τέτοιο του Oscar Wilde, και μάλιστα ο διάσημος συγγενής του χρησιμοποίησε το όνομα «Melmoth» για λίγο καιρό μετά την αποφυλάκισή του από το Reading), άφησε πίσω του τα σαγηνευτικά μυστήρια του νησιού του, προτιμώντας να χτίσει το κύριο μέρος της δράσης του μυθιστορήματος στη μεσαιωνική Ισπανία. Ο στόχος του υπήρξε νομίζω προφανής. Αντιπαραθέτοντας τον απόκοσμο αντιήρωά του από τη μία και την Καθολική Εκκλησία από την άλλη, δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να πετάξει το μπαλάκι στον αναγνώστη, καλώντας τον να κρίνει ο ίδιος τι είναι αυτό που του εμπνέει το φόβο περισσότερο. Το κακό καλό ή το καλό κακό;

Αν δε φοβάστε μη σας πλακώσει το βιβλίο του Maturin με τον όγκο του (956 σελίδες, παρακαλώ), ξεκινήστε να το διαβάζετε στο κρεβάτι σας απόψε, και μέχρι να σφίξουν οι ζέστες, το καλοκαίρι θα σας βρει ατρόμητους και ενδεχομένως ανέμελα περιπλανώμενους. Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος του Charles R. Maturin, εκδ. Gutenberg, 2011, μετάφραση Χαρά Σύρου.

ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ (ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΩΝ): Αστείο, Γιάννης Παλαβός,
εκδόσεις Νεφέλη. Γράφει στο οπισθόφυλλο αυτής της συλλογής μικρών και βιαστικών ιστοριών: «Δεκαεπτά διηγήματα για τη θολή μεθόριο ανάμεσα στην πραγματικότητα και ό,τι την αναιρεί». Τι να πω; Ακόμα και η κόλλα που ενώνει τα φύλλα αυτού του βιβλίου είναι σκέτη ποίηση. Πόση ανάγκη έχει η λογοτεχνία μας σήμερα από τέτοιες «παλαβομάρες». Ο Νέος Εθνικολαϊκισμός του Pierre-André Taguieff, εκδ. Επίκεντρο, μετάφραση Αναστασία Ηλιαδέλη, Ανδρέας Πανταζόπουλος. Μικροαστισμός εγέννησε λαϊκισμό, λαϊκισμός εγέννησε θεωρίες συνομωσίας, θεωρίες συνομωσίες εγέννησαν εθνικισμό, εθνικισμός εγέννησαν φασισμό και τα γνωστά του δύσοσμα παρελκόμενα. Η δε «αγανάκτηση» δίνει στη διαλεκτική τη χαριστική βολή και το φιλί της ζωής στο σύστημα.
 
εμφάνιση σχολίων