Ιατρείο Μικρών Ζωών CULTURE #1

CULTURE Λοιπόν, σας ακούω. Ποιο είναι το πρόβλημά σας; Νυστάζετε, μα ο ύπνος δε σας κάνει την τιμή; Κοιμάστε και δεν τολμάτε να ξυπνήσετε; Δεν είστε σίγουροι αν όλο αυτό τριγύρω σας είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Μία είναι η λύση: Διαβάστε! Διαβάστε καταρχάς τη στήλη αυτή, που κάθε βδομάδα θα σας συνταγογραφεί βιβλία διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν και ύστερα, μετ’ ευτελείας και άνευ μαλακίας, διαβάστε τα ίδια τα βιβλία αυτά. Και όλα θα πάνε καλά, θα δείτε.

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ «ΕΧΟΥΝ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ»: Η Τελευταία Πνοή του Luis Buñuel. «Η μνήμη διαρκώς δέχεται επιθέσεις από τη φαντασία και την ονειροπόληση. Και καθώς υπάρχει ο πειρασμός να πιστεύουμε στην αλήθεια του φανταστικού, καταλήγουμε να μετατρέπουμε το ψέμα μας σε αλήθεια. Πράγμα που εξάλλου δεν έχει παρά σχετική σημασία, αφού είναι εξίσου βιωμένα, και το ένα και το άλλο».

Γενικά οι αυτοβιογραφίες δεν είναι και το καλύτερό μου. Θα πω κάτι που σίγουρα θα ακουστεί ως μεγάλη σαχλαμάρα, αλλά όπως δε με ενδιαφέρουν τα παιδικά χρόνια του υδραυλικού που θα φωνάξω για να μου σιάξει το θερμοσίφωνα, έτσι αδιαφορώ συνήθως και για την ερωτική ζωή και τα υπαρξιακά απωθημένα του τάδε μουσουργού ή του δείνα στρατηλάτη. Ας κάνουν καλά τη δουλειά τους κι ας βρίσκω εγώ σε αυτήν κάτι που να με αφορά, να με προβληματίζει ή να με συγκινεί, και αυτό μου φτάνει. Αυτός είναι ο γενικός κανόνας μου.

Και η αυτοβιογραφία του Luis Buñel είναι η εξαίρεσή του. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τη ζόρικη για μένα στιγμή που διάλεξα να το διαβάσω, αλλά ειλικρινά, όσο κι αν ανατρέξω στα διαβάσματά μου, δύσκολα θα βρω άλλο βιβλίο τόσο αναζωογονητικό, τόσο μεθυστικό και τόσο γενναιόδωρο. Πέρα από τα εξόχως ενδιαφέροντα κεφάλαια -ειδικά για τους φανατικούς λάτρεις του μεγάλου ισπανού προφήτη του σινεμά- όπου μιλά και αναλύει την πλούσια φιλμογραφία του, αλλά και τις γνωριμίες, συνεργασίες, χαρές και απογοητεύσεις που αποκόμισε κατά τη μακρά και πολυκύμαντη πορεία του στην έβδομη τέχνη, ο Buñuel με αυτήν την «τελευταία πνοή» του προκαλεί ακόμα και τον πιο ανυποψίαστο αναγνώστη να έρθει αντιμέτωπος με ένα ολόκληρο μυθολογικό και ιστορικό σύμπαν, που μόνο στο κεφάλι ενός τόσο σπουδαίου δημιουργού μπορεί να γεννηθεί και να αναγεννηθεί ως χρονικό, ως μαρτυρία και εν τέλει, με κάποιον τρόπο πολύ μπονιουελικό, ακόμα και ως ποίηση. Αν δε με πιστεύετε, διαβάστε έστω το πρώτο του κεφάλαιο, όπου και καταπιάνεται με την ισόβια πάλη ανάμεσα στη μνήμη και τη φαντασία.

Σας συνιστώ, σε εσάς τους πληγωμένους και τους αδιέξοδους, για καμιά δεκαριά μέρες, να κάνετε χρήση Buñuel (κυκλοφορεί και σε συσκευασία dvd), τρεις φορές τη μέρα, κατά προτίμηση με γεμάτο στομάχι, και εγγυώμαι πως σύντομα θα έχετε ορατά -σε εσάς τουλάχιστον- αποτελέσματα. Η Τελευταία Πνοή του Luis Buñuel (εκδ. Οδυσσέας), 2006, μετάφραση Μαρία Μπαλάσκα.

ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ (ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΩΝ): Η Τριλογία Του Φασισμού, του Carlo Lucarelli, (εκδ. Κέδρος). Μετάφραση Μαρία Σπυριδοπούλου, Τόνια Τσίτσοβιτς. Τρεις περιπέτειες (Εν Λευκώ, Ένα Μουντό Καλοκαίρι, Το Μπουρδέλο της Οδού Όκε) του επιθεωρητή Ντε Λούκα σε μια πολύ πολιτική συσκευασία που τα έχει όλα και συμφέρει. Διαβάστε προσεκτικά το συνοδευτικό επίμετρο για τη γέννηση του φασισμού του κυρίου Γιατζουζάκη και πείτε μου: σας θυμίζει κάτι; Εγκώμιο της Απραξίας, του François Jullien (Πανεπιστημιακές Εκδ. Κρήτης). Μετάφραση Θάνος Σαμαρζής. «Γιατί το μέγιστο κατόρθωμα είναι να ενεργήσεις έτσι, ώστε να φαίνεται πως ο καθένας θα μπορούσε να καταφέρει αυτό που εσύ πέτυχες. Χωρίς αντίσταση, χωρίς κίνδυνο, χωρίς κόπο». Μια διάλεξη του διαπρεπούς γάλλου σινολόγου σχετικά με το μέλλον της παραδοσιακής κινεζικής αντίληψης των πραγμάτων.

εμφάνιση σχολίων