«Οι φιλοχρήματοι και οι πλούσιοι θα πρέπει να πεταχτούν εκτός της πολιτικής». Ο Χοσέ Μουχίκα, γνωστός και ως «ο φτωχότερος πρόεδρος του πλανήτη», είναι πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης, πρώην αντάρτης των Τουπαμάρος στα χρόνια της δικτατορίας και αγρότης.
Πρόσφατα δήλωσε πως πρόκειται να πεθάνει από τον καρκίνο που τον βασανίζει τα τελευταία χρόνια. Θέλει να ταφεί στο αγροκτήμά του, στα προάστια του Μοντεβιδέο, κάτω από ένα δέντρο που φύτεψε ο ίδιος. Ζει πάντα στο αγροτικό του σπίτι, κυκλοφορεί σε όλη του τη ζωή μ’ έναν αθάνατο παλιό σκαραβαίο, χωρίς κάρτες, δάνεια και χρέη.
Απέκτησε τον τίτλο του «Πιο Φτωχού Προέδρου», όταν αποκαλύφθηκε πως έδινε το 90% του μισθού του (12.000 δολάρια) στο κράτος για την ενίσχυση της κοινωνικής πρόνοιας. Για εκείνον κρατούσε 1.250 δολάρια το μήνα, εξηγώντας πως οι περισσότεροι κάτοικοι της χώρας του καταφέρνουν να ζουν με πολύ λιγότερα.
Ως πρώην αντάρτης είχε ζήσει για χρόνια κρυμμένος ή σε φυλακές και στις συνεντεύξεις που έδινε μέχρι πρόσφατα, είχε διαρκώς το «χούι» να υπενθυμίζει τα σημαντικά: «Πέρασα δέκα χρόνια μέσα σε μια τρύπα. Επτά χρόνια χωρίς ένα βιβλίο. Αυτό μου άφησε χρόνο να σκεφτώ. Και κατέληξα στο εξής: είτε είσαι ευτυχισμένος με λίγα, ελεύθερος από όλα τα έξτρα μπαγκάζια επειδή έχεις την ευτυχία μέσα σου, είτε δεν πας πουθενά».
«Στην Ουρουγουάη είμαστε 3 εκατομ. και εισάγουμε 27 εκατομ. παπούτσια. Σαρανταποδαρούσες είμαστε;»
Ο κύριος Μουχίκα πολεμούσε διαρκώς την κουλτούρα του υπερκαταναλωτισμού και δήλωνε εχθρός, όχι μόνο σε ανθρωπιστική κλίμακα αλλά και υπαρξιακά. «Στην Ουρουγουάη είμαστε 3 εκατομ. και όμως εισάγουμε 27 εκατομ. παπούτσια. Σαρανταποδαρούσες είμαστε; Ο καταναλωτισμός μάς απομακρύνει από τα σημαντικά και κάνει τον άνθρωπο να σπαταλά δυνάμεις σε ανούσια πράγματα που ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ευτυχία».
«Πληρώνουμε με ώρες από τη ζωή μας που έπρεπε να ξοδέψουμε για να κερδίσουμε αυτά τα χρήματα. Η διαφορά είναι πως ένα πράγμα δεν μπορούμε να αγοράσουμε: χρόνο. Η ζωή μικραίνει. Και είναι κρίμα να χάνουμε το χρόνο και την ελευθερία μας έτσι».
Για την ανάμιξη των πλούσιων στην πολιτική ήταν πάντα κάθετος: «Έχουμε δημιουργήσει αυτό που αποκαλείται αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπου η πλειοψηφία θα πρέπει να είναι αυτή που αποφασίζει. Αυτό σημαίνει πως οι πολιτικοί, θα πρέπει να ζουν όπως η πλειονότητα και όχι όπως οι λίγοι.
Δεν έχω κάτι εναντίον των φιλοχρήματων και των πλουσίων. Όμως θα πρέπει να βγουν εκτός πολιτικής. Αποτελούν κίνδυνο για την πολιτική. Η πολιτική πρέπει να δουλεύει για την ευτυχία όλων. Αν θέλουμε να ζούμε σε έναν κόσμο όπου η πλειοψηφία υποτίθεται πως θα πρέπει να κυβερνά, τότε θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτή την προοπτική, στην πλειονότητα και όχι στη μειονότητα των πολιτών».
«Είναι εύκολο να σέβεσαι εκείνους που σκέφτονται όπως εσύ...»
«Είμαι ο Χοσέ Μουχίκα. Το πρώτο μέρος της ζωής μου δούλεψα ως αγρότης στα χωράφια. Το δεύτερο, αφιέρωσα τον εαυτό μου στον αγώνα για αλλαγή, στο να βελτιώσω τις συνθήκες στην κοινωνία μου… Αύριο θα πεθάνω όπως όλοι και θα εξαφανιστώ» έλεγε πριν μερικά χρόνια.
Τώρα ο Πρόεδρος θέλει απλώς να ταφεί μαζί με την σκυλίτσα του. «Εδώ θα πεθάνω. Έξω, υπάρχει μια γιγάντια σεκόγια. Εκεί είναι θαμμένη η Μανουέλα. Φτιάχνω τα χαρτιά για να με θάψουν κι εμένα εκεί. Αυτό είναι όλο», πρόσθεσε.
«Ο κύκλος μου έκλεισε. Ξεκάθαρα, πεθαίνω. Ο πολεμιστής έχει δικαίωμα στην ξεκούραση. Να με αφήσουν ήσυχο. Να μη μου ζητούν άλλες συνεντεύξεις, ούτε άλλα πράγματα» λέει, ενω μέχρι πριν λιγο καιρό βοηθούσε όπου του είχε ζητηθεί. Θέλω να πω αντίο στους συμπατριώτες μου. Είναι εύκολο να σέβεσαι εκείνους που σκέφτονται όπως εσύ, όμως πρέπει να μάθεις ότι το θεμέλιο της δημοκρατίας είναι ο σεβασμός σε εκείνους που σκέφτονται διαφορετικά. Σας φιλώ όλους».