Αποσπάσματα από τα Σημειωματάρια του Αλμπέρ Καμύ
Αυτοί που βάζουν πάνω απ’ όλα τις αρχές τους παρά την ευτυχία τους. Αρνούνται να είναι ευτυχισμένοι χωρίς τις προϋποθέσεις που έχουν καθορίσει προηγουμένως για την ευτυχία τους. Τους συμβαίνει να νιώσουν ξαφνικά ευτυχισμένοι, και τότε σαστίζουν και είναι δυστυχισμένοι που στερήθηκαν τη δυστυχία τους.DOCTV.GR
20 Νοεμβρίου 2023
Όταν ήταν έφηβος, αλλά και πολύ αργότερα, το μόνο που τον ενδιέφερε στην αγάπη ήταν το άγνωστο, επομένως η γνώση. Από κει και οι περιπέτειες. Όμως η περιπέτεια δεν είναι ποτέ εντελώς απότομη και ξαφνική, υπάρχει πάντα μια αρχή, έστω και σύντομη. Πολύ συχνά, τούτη η αρχή αρκούσε στη γνώση, όταν υπήρχαν λίγα πράγματα να γνωρίσει, και δεχόταν τότε τη σχέση, σίγουρος πως δεν θα του πρόσφερε τίποτα περισσότερο. Έτσι, συγχέουν την αγάπη και τη γνώση αυτοί που έχουν αρκετή περηφάνια για να πιστέψουν ότι είναι, πραγματικά ή δήθεν, αυτάρκεις. Οι άλλοι αναγνωρίζουν τα όριά τους, και η αγάπη τους τότε είναι μοναδική, γιατί απαιτεί τα πάντα και, περισσότερο από τη γνώση, την ύπαρξη.
Εδώ η γη είναι ροζ, τα χαλίκια έχουν το χρώμα της σάρκας, τα πρωινά είναι κόκκινα και στεφανωμένα με καθάρια τραγούδια. Το λουλούδι πεθαίνει σε μια μέρα και ξαναγεννιέται κάτω από τον πλάγιο ήλιο. Μέσα στη νύχτα, ο νυσταγμένος κυπρίνος κατεβαίνει το λιπαρό ποτάμι∙ τα εφήμερα έντομα καψαλίζονται στις λάμπες της γέφυρας, αφήνουν στα χέρια διάφανα φτερώματα που σαλεύουν, και καλύπτουν το έδαφος με φτερά και κερί, απ’ όπου θα ξεπηδήσει μια φευγαλέα ζωή. Ό,τι πεθαίνει εδώ δεν μπορεί να χαθεί. Άσυλο, γη πιστή, εδώ θα πρέπει να ξανάρθεις, ταξιδιώτη, μέσα στο σπίτι όπου φυλάσσονται τα χνάρια και η μνήμη, και αυτό που δεν πεθαίνει όταν χάνεται ο άνθρωπος, αλλά ξαναγεννιέται στους γιους του.
Αλμπέρ Καμύ, Σημειωματάρια. Βιβλίο τρίτο (1951-1959), Εκδόσεις Πατάκη.Μετάφραση: Καρακίτσου-Dougé, Νίκη, Κασαμπαλόγλου-Roblin, Μαρία. Αλμπέρ Καμύ (7 Νοεμβρίου 1913-4 Ιανουαρίου 1960). Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα, περιλαμβάνονται τα μυθιστορήματα Ο Ξένος και Η Πανούκλα, τα θεατρικά Καλλιγούλας και Οι Δίκαιοι, αλλά και τα φιλοσοφικά δοκίμια Ο Μύθος του Σίσσυφου και Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος. Το 1957 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Διαβάστε επίσης:
Καμύ: Το τραγούδι του κόσμου
Καμύ: Ευαισθησία
Καμύ: «Όταν θα είμαστε όλοι ένοχοι, τότε θα έχουμε δημοκρατία..»
εμφάνιση σχολίων