«Αρκεί να υψωθεί μέσα στη χρυσαφένια σκόνη ένα λιόδεντρο, αρκούν μερικές αστραφτερές παραλίες κάτω από τον πρωινό ήλιο...» -Αλμπέρ Καμύ
Νέος, ζητούσα από τους ανθρώπους περισσότερα απ’ όσα μπορούσαν να μου δώσουν: μια διαρκή φιλία, μια μόνιμη συγκίνηση. Ξέρω τώρα να τους ζητώ λιγότερα απ’ όσα μπορούν να μου δώσουν: μιαν απλή συντροφιά. Και οι συγκινήσεις τους, η φιλία τους, οι ευγενικές χειρονομίες τους διατηρούν, στα μάτια μου, ολόκληρη την αξία του θαύματος: μια τέλεια εντύπωση χάριτος.DOCTV.GR
21 Ιουνίου 2023
Στιγμή αξιολάτρευτης σιωπής. Οι άνθρωποι σώπασαν. Όμως υψώνεται το τραγούδι του κόσμου, κι εγώ, αλυσοδεμένος στο βάθος της σπηλιάς, είμαι πλήρης προτού να έχω επιθυμήσει. Η αιωνιότητα είναι εδώ, κι εγώ την προσδοκούσα. Τώρα μπορώ να μιλήσω. Δεν ξέρω τι περισσότερο θα μπορούσα να ευχηθώ από τούτη τη συνεχή παρουσία του εαυτού μου στον εαυτό μου. Τώρα, δεν εύχομαι να είμαι ευτυχισμένος, αλλά μόνο να έχω συνείδηση.
Πιστεύουμε ότι είμαστε αποκομμένοι από τον κόσμο, αρκεί όμως να υψωθεί μέσα στη χρυσαφένια σκόνη ένα λιόδεντρο, αρκούν μερικές αστραφτερές παραλίες κάτω από τον πρωινό ήλιο, για να αισθανθούμε μέσα μας να λιώνει τούτη η αντίσταση. Έτσι και μ’ εμένα. Συνειδητοποιώ τις δυνατότητες τις οποίες δια-θέτω. Κάθε λεπτό ζωής φέρνει μέσα του την αξία του θαύματος και το πρόσωπο της αιώνιας νιότης.
Αν ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα, είναι γιατί δεν τον μετράμε με αναγνωριστικά ορόσημα. Το ίδιο και με το φεγγάρι, στο ζενίθ και χαμηλά στον ορίζοντα. Γι’ αυτό ακριβώς τα χρόνια της νιότης διαρκούν τόσο πολύ επειδή ακριβώς είναι τόσο γεμάτα, ενώ τα χρόνια των γηρατειών περνούν τόσο γρήγορα επειδή είναι ήδη δημιουργημένα. Παρατηρούμε, για παράδειγμα, ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κοιτάμε έναν λεπτοδείκτη να γυρίζει επί πέντε λεπτά στο καντράν, τόσο μακρόσυρτο κι εξοργιστικό μάς φαίνεται το όλο πράγμα…
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Αλμπέρ Καμύ «Σημειωματάρια», βιβλίο πρώτο, εκδ. Πατάκη. Αλμπέρ Καμύ (7 Νοεμβρίου 1913-4 Ιανουαρίου 1960). Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα, περιλαμβάνονται τα μυθιστορήματα Ο Ξένος και Η Πανούκλα, τα θεατρικά Καλλιγούλας και Οι Δίκαιοι, αλλά και τα φιλοσοφικά δοκίμια Ο Μύθος του Σίσσυφου και Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος. Το 1957 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Διαβάστε επίσης:
Καμύ: Ο μεσογειακός ήλιος
Καμύ: Μια μέρα όμως γεννιέται το «γιατί»
Καμύ: Η ποίηση του κόσμου
εμφάνιση σχολίων