Λα Μποεσί: Περί Α' ΠΡΟΣΩΠΟ δυναστών ή εθελοδουλείας

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Φτωχοί, εξαθλιωμένοι και χαζοί άνθρωποι, έθνη αποφα­σισμένα για την ίδια σας την δυστυχία και τυφλά στο δικό σας καλό! Αφήνεστε να στερήστε μπροστά στα ίδια σας τα μάτια, το καλύτερο μέρος των εσόδων σας τα χωράφια σας λεηλατούνται, τα σπίτια σας ληστεύονται, τα οικογενειακά σας κειμήλια αφαιρούνται.

Ζείτε με έναν τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μπορείτε να θε­ωρήσετε ούτε ένα πράγμα δικό σας και μάλλον θα θεωρείτε τους εαυτούς σας τυχερούς που δανείζετε την ιδιοκτησία σας, τις οικογένειές σας και την ίδια σας την ζωή.

Όλη αυτή η καταστροφή, αυτή η δυστυχία, αυτή η ερήμωση, πέφτει επάνω σας όχι από ξέ­νους εχθρούς, αλλά από το μοναδικό εχθρό τον οποίο εσείς καθι­στάτε τόσο δυνατό, για τον οποίο πηγαίνετε με γενναιότητα στον πόλεμο, για το μεγαλείο του οποίου δεν αρνείστε να προσφέρετε στο θάνατο τα ίδια σας τα κορμιά.

Εκείνος, που έτσι σας καταδυ­ναστεύει, έχει μόνο δύο μάτια, μόνο δύο χέρια, μόνο ένα σώμα, τί­ποτα παραπάνω από όσα διαθέτει και ο τελευταίος άνθρωπος ανάμεσα στους αμέτρητους που κατοικούν στις πόλεις σας στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα παραπάνω για να σας κατα­στρέψει από τη εξουσία που εσείς του απονείματε.

Πού βρήκε αρ­κετά μάτια για να σας κατασκοπεύσει, εάν δεν του τα δώσατε οι ίδιοι; Πώς μπορεί να έχει τόσα πολλά χέρια για να σας χτυπά, εάν δεν τα δανείστηκε από σας; Τα πόδια με τα οποία ποδοπατά τις πόλεις σας, πού τα βρήκε, αν δεν είναι τα δικά σας;

Πώς έχει οποια­δήποτε εξουσία πάνω σας, εκτός μέσα από σας; Πώς θα τολμούσε να σας επιτεθεί, εάν δεν είχε τη συνεργασία σας; Τι θα μπορούσε να σας κάνει, εάν εσείς οι ίδιοι δεν συνεργούσατε με τον κλέφτη που σας ρημάζει, εάν δεν ήσασταν συνένοχοι με τον εγκληματία που σας σκοτώνει, εάν εσείς οι ίδιοι δεν προδίδατε τους εαυτούς σας;

Σπέρνετε τα χωράφια σας ώστε να μπορεί να τα ρημάζει, φτιάχνετε και επιπλώνετε τα σπίτια σας ώστε να του δίνετε αγαθά για να πλιατσικολογήσει, ανατρέφετε τις κόρες σας ώστε να μπο­ρεί να ικανοποιήσει τη λαγνεία του, μεγαλώνετε τα παιδιά σας προκειμένου να ασκήσει πάνω τους το μεγαλύτερο προνόμιο που ξέρει, να οδηγηθούν στις μάχες του, να πάνε στο σφαγείο, να γί­νουν υπηρέτες της απληστίας του και όργανα της εκδίκησής του, παραδίδετε τα κορμιά σας στην σκληρή εργασία προκειμένου να είναι σε θέση να ικανοποιεί τις απολαύσεις του και να κυλιέται στις αισχρές ηδονές του, αδυνατίζετε προκειμένου να τον κάνετε τον ισχυρότερο και τον ενδοξότερο που θα σας έχει υπό έλεγχο.

Από όλες αυτές τις ταπεινώσεις, τέτοιες που ούτε τα κτήνη του αγρού θα υπέμεναν, μπορείτε να απαλλαγείτε, αν το προσπαθήσετε, όχι περνώντας στη δράση, αλλά απλώς επιθυμώντας την ελευθερία.

Αποφασίστε να μην υπηρετείτε πλέον και αμέσως είστε ελεύθεροι. Δεν σας ζητώ να θέσετε τις χείρες πάνω στον τύραννο για να τον ανατρέψετε, αλλά απλώς να μην τον στηρίζετε πλέον, τότε θα τον δείτε σαν έναν μεγάλο Κολοσσό του οποίου αποσπάστηκε το βάθρο, να πέφτει από το ίδιο του το βάρος και να σπάει σε κομ­μάτια!

 
O Ετιέν ντε Λα Μποεσί (1 Νοεμβρίου 1530 - 18 Αυγούστου 1563) ήταν Γάλλος δικαστής, συγγραφέας και «ένας θεμελιωτής της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας στη Γαλλία». Είναι περισσότερο γνωστός ως φίλος του Μισέλ ντε Μονταίν, καθώς και για το ότι ήταν μια πρώιμη επιρροή για την αναρχική σκέψη. Όταν ήταν 18 ετών έγραψε την Πραγματεία περί εθελοδουλείας ως ένα εγκώμιο της λευτεριάς κατά των τυράννων. Το κείμενο κυκλοφορούσε για 28 χρόνια σε χειρόγραφο μέχρι που τυπώθηκε υπό τον τίτλο «Εναντίον του ενός».

 
Διαβάστε επίσης:
Ντάρελ: Η σιωπή της κάμαράς μου με ξεκούφαινε
Ζακ Λακαριέρ: Το ελληνικό καλοκαίρι
Η κουλτούρα της παρηγοριάς
 

εμφάνιση σχολίων