«Κι οι άνθρωποι το 'νιωθαν πως δεν είχα την ανάγκη τους, πως μπορούσα να ζήσω δίχως την κουβέντα τους, κι αυτό δεν μπόρεσαν ποτέ να μου το συγχωρέσουν»
Δεν ήμουν ποτέ μισάνθρωπος • αγαπούσα πάντα τους ανθρώπους, μα από μακριά • κι όταν έρχουνταν κανένας να με δει, ξυπνούσε μέσα μου ο Κρητικός, γιόρταζα να δεχτώ έναν άνθρωπο σπίτι μου.DOCTV.GR
27 Οκτωβρίου 2021
Κάμποση ώρα χαίρουμουν και τον άκουγα κι έμπαινα μέσα του, κι αν μπορούσα να τον βοηθήσω, τον βοηθούσα με χαρά• μα αν πολυβαστούσε η κουβέντα κι η επαφή, αποτραβιόμουν και λαχτάριζα ν' απομείνω μόνος.
Κι οι άνθρωποι το 'νιωθαν πως δεν είχα την ανάγκη τους, πως μπορούσα να ζήσω δίχως την κουβέντα τους, κι αυτό δεν μπόρεσαν ποτέ να μου το συγχωρέσουν.
Με πολύ λίγους ανθρώπους θα μπορούσα να ζήσω πολύν καιρό χωρίς να νιώσω δυσφορία.
Απόσπασμα απο το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, Αναφορά στον Γκρέκο, εκδ. Καζαντζάκη.Ο Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 - 26 Οκτωβρίου 1957) ήταν Έλληνας μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες και ο περισσότερο μεταφρασμένος στο εξωτερικό. Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του είναι: Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Ο Τελευταίος Πειρασμός, O Καπετάν Μιχάλης.
Διαβάστε επίσης:
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Καζαντζάκης
Καζαντζάκης: Ασκητική
Καζαντζάκης: Ερωτική παλαίστρα
εμφάνιση σχολίων