Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μπρυκνέρ: Ιδανική ζωή

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Πασκάλ Μπρυκνέρ στην ισπανική εφημερίδα La Razon, με αφορμή το δοκίμιό του με τίτλο Un Instante Eterno («Μια Αιώνια Στιγμή»). Μετάφραση: Τρύφωνας Καϊσερλίδης.

«Επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής, όχι επιμήκυνση των γηρατειών». «Το ιδανικό είναι να ζήσει κανείς για μεγάλο διάστημα, αλλά να παραμείνει νέος μέχρι τέλους. Θα ήταν υπέροχο να μπορέσουμε να κρατήσουμε την εμφάνιση ενός 40χρονου ή μιας 40χρονης μέχρι τα 80. Αλλά η επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής είναι ταυτόχρονα και η επιμήκυνση των γηρατειών, με τiς ρυτίδες τους, τις ασθένειές τους και τις καταστροφικές τους επιπτώσεις».

«Υπάρχουν δύο τρόποι να εκτιμήσει κανείς τη νεότητα. Να την καθαγιάσουμε ως την κατ’ εξοχήν μαγική ηλικία, πέραν της οποίας όλα θα παρακμάσουν, ή ως μια κατάσταση φυσικής και διανοητικής ισχύος, που μπορούμε να προσπαθήσουμε να παρατείνουμε όσο το δυνατόν. Η ιδέα της νεότητας μπορεί να είναι ένας εορτασμός εκείνης της περιόδου, αλλά και ένας στόχος προς επίτευξη για να κρατήσουμε μακριά τα γηρατειά».
 

«Νεότητα, μια κατάσταση φυσικής και διανοητικής ισχύος, που μπορούμε να προσπαθήσουμε να παρατείνουμε όσο το δυνατόν»                        

«Τι θα κάνουμε μ’ αυτή τη δανεική παράταση;» «Η θρησκευτική ή υπερανθρώπινη αθανασία είναι θέμα πίστης. Το πραγματικό ζήτημα είναι να αναρωτηθούμε αν είναι κάτι επιθυμητό και προσωπικά δεν το νομίζω. Η ζωή είναι οδυνηρή και τραγική επειδή κάποια μέρα ξαφνικά σταματά. Είμαστε υποχρεωμένοι να αγαπούμε ό,τι είναι καταδικασμένο να εξαφανιστεί, τα όντα που αγαπούμε, τα πιο υπέροχα τοπία και τα μεγάλα έργα του πολιτισμού. Το γνωρίζουμε παιδιόθεν, αλλά περνούμε τις ζωές μας αρνούμενοι αυτή την πραγματικότητα ή κοιτάζοντας σε άλλη κατεύθυνση.

Αν η μετά θάνατον ζωή μας βοηθά να γεράσουμε σε καλύτερες συνθήκες, ας το κάνουμε. Αλλά αν σκοπεύουμε να νικήσουμε τον θάνατο και να αψηφήσουμε τους νόμους της ανθρώπινης κατάστασης, τότε αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά τσαρλατανισμός.

Σε κάθε περίπτωση, το να κερδίσουμε 30–40 χρόνια παράτασης της ζωής μας με τίποτε δεν θα απαντήσει στο μεγάλο ερώτημα του σήμερα: τι θα κάνουμε μ’ αυτή τη δανεική παράταση;»

 
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Πασκάλ Μπρυκνέρ στην ισπανική εφημερίδα La Razon, με αφορμή το δοκίμιό του με τίτλο Un Instante Eterno («Μια Αιώνια Στιγμή»). Μετάφραση: Τρύφωνας Καϊσερλίδης, iefimerida.gr


Επιμέλεια: Μαριανίνα Πάτσα, doctv.gr. Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Γάλλους συγγραφείς. Γράφει εναλλάξ μυθιστορήματα και δοκίμια, αρθρογραφεί στο Νουβέλ Ομπσερβατέρ, είναι διδάκτωρ της φιλοσοφίας στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού και διδάσκει ως καθηγητής επισκέπτης σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Συμμετείχε στον αναβρασμό του Μάη του ’68, τα ψέλνει εμμονικά στις φεμινίστριες και στην Ευρώπη που επαναπαύεται στον λήθαργό της κι έχει γράψει δοκίμια για την αέναη ευφορία της Δύσης και μια σειρά από τα σύγχρονα σύνδρομα που, όπως όλα δείχνουν, μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από τους Έλληνες αναγνώστες και ο ίδιος επισκέπτεται συχνά τη χώρα μας. Ανάμεσα στα μυθιστορήματά του, ξεχωρίζουν Τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα, Το Θείο Βρέφος, Η Μελαγχολική Δημοκρατία και η Αέναη Ευφορία.

 
Διαβάστε επίσης:
Μπρυκνέρ:Η άπιαστη ευτυχία
Μπρυκνέρ: Το παράδοξο του έρωτα
Μπρυκνέρ: Η μεταμόρφωση της ρουτίνας

εμφάνιση σχολίων