«Τη νύχτα ξαπλώνω και μ’ αυτήν ονειρεύομαι, το πρωί σαν ξυπνώ μπορώ να ζήσω ξανά»
«Περπατώ και νιώθω τα πόδια μου ν’ ακουμπούν το έδαφος. Αγγίζω τον στύλο του λεωφορείου και μπορώ να κρατηθώ με τα χέρια μου. Μυρίζω τη νοστιμιά ενός λαχταριστού φαγητού και γεύομαι την αλμύρα της θάλασσας όπως ο αέρας ακουμπά μαλακά τα χείλη μου.DOCTV.GR | ΦΩΤΟ: PEXELS
28 Απριλίου 2020
Μιλώ κι ακούω τη φωνή μου, τους ήχους του δρόμου και βλέπω με τα μάτια μου τον ήλιο καθώς μια αχτίδα με τυφλώνει. Παρατηρώ που ανατριχιάζω απ’ το κρύο ή απ’ το βάθος μιας λέξης, με λέξεις μπορώ και ντύνομαι και ζεσταίνομαι και πονώ. Μαθαίνω πράγματα χωρίς να το επιδιώξω κι αυτό είναι υπέροχο, γιατί μόνο τα αισθάνομαι.
Το αύριο με βρίσκει έκπληκτο κι αν δεν μπορώ να τ’ αλλάξω, μαζί του κυλώ
Τη νύχτα ξαπλώνω και μ’ αυτήν ονειρεύομαι το πρωί σαν ξυπνώ μπορώ να ζήσω ξανά. Αποτυγχάνω και θλίβομαι, το δάκρυ μου κυλάει στο μάγουλο. Χαίρομαι για μια στιγμή και δεν σκέφτομαι, μόνο γελώ. Κι όμως σκέφτομαι κι ακολουθώ το ταξίδι του χρόνου, είμαι δυνατός γιατί εγώ ορίζω το ταξίδι του χρόνου.Το αύριο με βρίσκει έκπληκτο κι αν δεν μπορώ να τ’ αλλάξω, μαζί του κυλώ. Αδικούμαι κι αδικώ κι έχω τώρα την ευκαιρία να τ’ αλλάξω. Γνωρίζω ανθρώπους που έκαναν τ’ αδύνατο δυνατό. Απ’ τη φύση εμπνέομαι που αυτή με γεννάει. Καίγομαι καθώς το ροζ στα μάγουλα γίνεται χλομό. Διαβάζω για τον Θεό και τον βρίσκω μέσα μου. Φοβάμαι τη λήθη κι εγώ μαζί της ξεχνώ. Τόσα είναι τα πράγματα που δεν εκτιμάω κι αν κάτι μου λείπει, τι τυχερός που είμαι που υπάρχω και σήμερα!»
«Γιατί δεν θα μάθω ποτέ αλλιώς τι είμαι, αν δεν δοκιμάσω να γίνω αυτό που θέλω να είμαι. Κι ίσως τότε καταλάβω πως γεννήθηκα ακροβάτης, ή πως γλίτωσα απ’ τα θηρία, γιατί είμαι ένα απ’ αυτά».
Απόσπασμα από το βιβλίο της Domina Monriel, Συζητήσεις δίχως Όνομα, εκδ. Πηγή. Το όνομα Domina Monriel είναι το ψευδώνυμο της συγγραφέως. Η Domina γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά, ενώ το τελευταίο διάστημα μένει Λονδίνο για μουσικές σπουδές. Στους αγαπημένους της λογοτέχνες και ποιητές ανήκουν οι Irvin Yalom, Oscar Wilde, Τάσος Λειβαδίτης, Νίκος Καζαντζάκης.
Διαβάστε επίσης:
Μίσσιος: Ζωή
Η αξία της ζωής
Ο Μπουκόβσκι, η ζωή και τα πρέπει
εμφάνιση σχολίων