Ιστορίες Bauhaus στο 210 Ωδείο Αθηνών

210 Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του Bauhaus, το Ινστιτούτο Goethe σε συνεργασία με τα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη και το Ωδείο Αθηνών παρουσιάζουν την έκθεση με τίτλο «Από το κτήριο στην κοινότητα: Ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος και το Bauhaus».

Ο Δεσποτόπουλος (1903-1992) είναι ο μοναδικός Έλληνας αρχιτέκτονας που έζησε για δύο χρόνια στη Βαϊμάρη, την εποχή που λειτουργούσε εκεί η Σχολή του Bauhaus. Έτσι κατανόησε το Bauhaus όχι ως ένα «στυλ», αλλά ως έναν ευρύτερο τρόπο σκέψης και δημιουργίας. Είδε την αρχιτεκτονική ως έναν τρόπο επιτέλεσης σκοπών για το κοινωνικό όφελος και ήταν από τους πρώτους Έλληνες αρχιτέκτονες που μίλησαν για την ιδεολογική, πολιτική και κοινωνική διάσταση της αρχιτεκτονικής.
 

Θα σχεδιάσει το κτήριο του Ωδείου επιδιώκοντας αυτό να λειτουργήσει όχι μόνο ως «κέλυφος» αλλά ως μέσο σύστασης μιας δημιουργικής κοινότητας  

Η έκθεση θέτει το κτήριο του Ωδείου Αθηνών ως βασικό συστατικό μέρος της, ενώ παράλληλα παρουσιάζει πτυχές από τη διαδρομή του Δεσποτόπουλου, εστιάζοντας στην ανάδειξη της κοινωνικής διάστασης του έργου του.

Η κοινότητα αποτέλεσε ένα από τα βασικά συστατικά στοιχεία της λειτουργίας της σχολής του Bauhaus αλλά και της δομής των οικισμών στην Ελλάδα. Ο Δεσποτόπουλος, που γνωρίζει καλά την έννοιά της θα σχεδιάσει το κτήριο του Ωδείου επιδιώκοντας να λειτουργήσει όχι μόνο ως «κέλυφος» αλλά ως το μέσο σύστασης μιας δημιουργικής κοινότητας που ενδιαφερόταν για τη μουσική και τις τέχνες.

Η έκθεση θα συνοδεύεται από ένα βιβλίο με τα τρία κείμενα του Ιωάννη Δεσποτόπουλου για το Bauhaus -καθώς είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του παραμένει αδημοσίευτο. Μπορείτε να ανακαλύψετε όλες τις παράλληλες δράσεις εδώ.  

​

Το αρχιτεκτονικό του βιογραφικό: Γεννήθηκε το 1903 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, αλλά σύντομα η οικογένειά του περνά απέναντι στη Χίο, όπου μεγαλώνει και τελειώνει το σχολείο. Το 1921 εγγράφεται στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, στη συνέχεια όμως φεύγει για τη Βαϊμάρη, όπου εγγράφεται στη σχολή του Bauhaus. Τελικά θα αποφοιτήσει το 1927 από την Αρχιτεκτονική σχολή του Ανόβερου, ενώ διατηρεί στενή σχέση με τη σχολή του Bauhaus. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1930. Το 1943 εκλέγεται καθηγητής της Ειδικής Κτηριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, από όπου απολύεται το 1946 λόγω πολιτικών πεποιθήσεων.

Το διάστημα 1947-1961 εγκαθίσταται στη Σουηδία (προσκεκλημένος του κρατικού σουηδικού ιδρύματος «SVENEKA INSTITUTET», όπου ασκεί ελεύθερο επάγγελμα και διδάσκει ως έκτακτος καθηγητής στα πολυτεχνεία της Στοκχόλμης και του Γκέτεμποργκ και στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα. Το 1959 παίρνει το Α’ βραβείο στον πολεοδομικό διαγωνισμό ιδεών για το Πνευματικό Κέντρο της Αθήνας.

Το 1961 επιστρέφει στην Ελλάδα και επαναδιορίζεται ως καθηγητής στο ΕΜΠ. Το 1968 συνταξιοδοτείται από το ΕΜΠ. Μετακαλείται στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης ως καθηγητής στην Έδρα Κτηριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων αλλά παραιτείται και επιστρέφει στην Αθήνα. Το 1974 υποβάλλει υποψηφιότητα στην Ακαδημία Αθηνών χωρίς επιτυχία και το 1992 πεθαίνει.

Ανάμεσα στα έργα του συμπεριλαμβάνονται η Μαγαζιώτισσα Χίου, τα Δημοτικά λουτρά Χίου, το Σανατόριο Σωτηρία στην Αθήνα 1932-35, το Σανατόριο Τρίπολης 1936-40, το Νοσοκομείο Ασβεστοχωρίου 1937-40, το Κινηματοθέατρο Χίου, το Σχολικό Συγκρότημα Ακαδημίας Πλάτωνος. Από το μεγάλο προσχέδιο για το Πνευματικό Κέντρο πραγματοποιήθηκε μόνο κτήριο του Ωδείου Αθηνών (1969-85). Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του παραμένει αδημοσίευτο. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ το βιβλίο του «Η Ιδεολογική Δομή των Πόλεων».


Info: «Από το κτήριο στην κοινότητα: Ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος και το Bauhaus». Έως 7 Νοεμβρίου 2019, Ωδείο Αθηνών, Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β' 17-19, Αθήνα. Ώρες λειτουργίας έκθεσης: Είσοδος ελεύθερη. Τετ. - Παρ. 16:00 – 20:00, Σάβ. 10:00 – 20:00, Κυριακή 11:00 – 14:00 Τρ. κλειστά. Είσοδος ελεύθερη.
 

Διαβάστε επίσης:
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου επιστρέφει

εμφάνιση σχολίων