Ναόμι Κλάιν: Πως Α' ΠΡΟΣΩΠΟ να νικήσουμε την κλιματική βαρβαρότητα

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Το νέο βιβλίο της Καναδής δημοσιογράφου, συγγραφέως και ακτιβίστριας Ναόμι Κλάιν, On Fire: The Burning Case for a Green New Deal («Καιγόμαστε: Η Καυτή Υπόθεση για μια Νέα Πράσινη Συμφωνία»), καταπιάνεται με την κλιματική αλλαγή ως μια παγκόσμια κρίση που δεν είναι ανεξάρτητη από τις υπόλοιπες κρίσεις που αντιμετωπίζουμε.

Ήδη από το 2014 η Ναόμι Κλάιν (συγγραφέας των μπεστ σέλερ Το Δόγμα του Σοκ και No Logo)  έγραψε το βιβλίο This Changes Everything: Capitalism vs The Climat και έλεγε: «Το οικονομικό μας σύστημα και το πλανητικό μας σύστημα βρίσκονται σε πόλεμο. Οι περιβαλλοντολόγοι θα έπρεπε να έχουν κάνει πόλεμο όχι μόνο στις επιχειρήσεις αλλά και σε όλη την ιδέα του καπιταλισμού».

Σύμφωνα με την Κλάιν, κλίμα, οικονομία, ρατσισμός και μετανάστευση είναι όλα συνδεδεμένα και γι αυτό δεν χρειάζεται μια αλλαγή στον τρόπο που καταναλώνουμε αλλά μία ριζική συστημική αλλαγή.
 

Πρέπει να μιλάμε για λύσεις στις διαστάσεις της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Όχι για έναν μικρό φόρο στον άνθρακα ή για χάρτινα καλαμάκια

«Πιστεύω ότι το γεγονός του ότι τόσοι άνθρωποι βρίσκουν πολύ πιο εύκολο να μιλούν για την προσωπική τους κατανάλωση, παρά για την συστημική αλλαγή, είναι αποτέλεσμα του νεοφιλελευθερισμού, απόρροια του ότι έχουμε εκπαιδευτεί να βλέπουμε τους εαυτούς μας πρωτίστως ως καταναλωτές. Σε σχέση με το διοξείδιο του άνθρακα, όποια απόφαση κι να πάρουμε ως άτομα δεν θα οδηγήσει σε αλλαγές των διαστάσεων που χρειαζόμαστε. Πόσο δε μάλλον το πλαστικό καλαμάκι και η περιβόητη κατάργησή του.

Πρέπει να μιλάμε για λύσεις στις διαστάσεις της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Όχι για έναν μικρό φόρο στον άνθρακα ή για χάρτινα καλαμάκια, αλλά για την αλλαγή της οικονομίας μας. Γιατί να μην βρούμε τον τρόπο να αλλάξουμε τα πάντα από κάτω προς τα πάνω, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα όλες τις κρίσεις; Την επικείμενη οικολογική καταστροφή, την οικονομική ανισότητα (περιλαμβανομένου του φυλετικού και έμφυλου διαχωρισμού του πλούτου) και την αυξανόμενη λευκή υπεροχή;
 

Έχουμε ένα οικονομικό σύστημα που συμπεριφέρεται τόσο στους ανθρώπους όσο και στο κλίμα σαν να είναι αναλώσιμα

Νομίζω ότι οι νέοι έχουν αρχίσει να ξυπνούν αυτά τα πολιτικά κόμματα να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπίζουν την κλιματική κρίση ως ένα ακόμα ζήτημα στη λίστα, στο τέλος όλων των άλλων θεμάτων, πολλές φορές ξεχνώντας το.

Αυτό είναι το θέμα της Νέας Πράσινης Συμφωνίας, ότι δεν υπάρχει μια πολιτική για το κλίμα, είναι ένα όραμα για το πως να οργανώσεις μια οικονομία και μια κοινωνία ώστε να μην είναι σε πόλεμο με τη ζωή στη Γη και αυτό έχει να κάνει με το κλίμα, με τους ωκεανούς και με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, γιατί έχουμε ένα οικονομικό σύστημα που συμπεριφέρεται τόσο στους ανθρώπους όσο και στο κλίμα σαν να είναι αναλώσιμα.
 

Τα πλούσια κράτη προσαρμόζονται στην κλιματική αλλαγή με το δικό τους τρόπο. Μπορεί να μην μειώνουν τις εκπομπές, αλλά χτίζουν τοίχους στα σύνορα

«Αισθάνομαι ότι ο τρόπος που μιλάμε για την κλιματική κρίση είναι αποσπασματικός, αποκομμένος από τις άλλες κρίσεις που αντιμετωπίζουμε. Η αλήθεια είναι ότι ο φιλελευθερισμός και οι υπέρμαχοί του είναι παγιδευμένοι σε μια ιδεολογία αδιαφορίας για την κλιματική κρίση, αφού δεν μπορούν να φανταστούν τίποτα εκτός από την επικερδή ανάπτυξη και την κατανάλωση.

Όλοι γνωρίζουν ότι συμβαίνει. Αλλά νομίζουν ότι θα είναι εντάξει. Νομίζουν ότι οι οικογένειές τους θα είναι εντάξει. Νομίζουν ότι οι πλουσιότερες χώρες θα είναι εντάξει. Παράλληλα τα πλούσια κράτη προσαρμόζονται στην κλιματική αλλαγή με το δικό τους τρόπο. Μπορεί να μην μειώνουν τις εκπομπές, αλλά χτίζουν τοίχους στα σύνορα. Προσαρμόζονται μέσω της υπεροχής τους και δημιουργώντας το σκεπτικό που επιτρέπει σε εκατομμύρια ανθρώπους να πεθάνουν. Αυτό εννοώ με την «κλιματική βαρβαρότητα.

Δεν πιστεύω ότι είναι σύμπτωση το ότι οι αποικιοκρατικές χώρες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Είμαστε μάρτυρες της απαρχής μιας εποχής κλιματικής βαρβαρότητας. Βλέπουμε ήδη χιλιάδες ανθρώπους να πεθαίνουν στη Μεσόγειο. Βλέπουμε τους ανθρώπους που μένουν σε κέντρα κράτησης μεταναστών, τα οποία μοιάζουν πιο πολύ με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτή είναι η πρότασή τους για την αντιμετώπιση του κόσμου που κατά εκατομμύρια αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους, λόγω πλημμυρών, ξηρασιών, καταστροφών, πολλές από τις οποίες συνδέονται με την κλιματική κρίση».
 

Διαβάστε επίσης:
Η Ναόμι Κλάιν είπε
Παγκόσμιες μηνύσεις σε επιχειρήσεις ενάντια στην κλιματική αλλαγή
Το πράσινο κύμα της Ευρώπης
Καταργείστε τον καπιταλισμό, σώστε τη Γη

εμφάνιση σχολίων