0
1
σχόλια
348
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
«Έτσι ήθελα να είμαι μόνος εγώ. Χωρίς εμένα. Χωρίς εκείνον τον εαυτό μου που ήδη γνώριζα, ή που πίστευα ότι γνώριζα»
 
DOCTV.GR
29 Ιουνίου 2019
«Η μοναξιά δεν είναι ποτέ μαζί σας. Πάντοτε είναι χωρίς εσάς, και δύναται να είναι μονάχα μ’ έναν ξένο τριγύρω: είτε είναι τόπος είτε πρόσωπο, που σας αγνοούν εντελώς, που εσείς αγνοείτε εντελώς, τόσο που η επιθυμία σας και το συναίσθημά σας να μένουν μετέωρα και χαμένα σε μια αγχωτική αβεβαιότητα και, με το που θα καταργείται κάθε επιβεβαίωσή σας, να καταργείται το ίδιο το ενδόμυχο της συνείδησής σας.

Η πραγματική μοναξιά είναι σ’ έναν τόπο που ζει για τον εαυτό του και που για σας δεν έχει ούτε ίχνη ούτε φωνή, και όπου συνεπώς ο ξένος είστε εσείς. Έτσι ήθελα να είμαι μόνος εγώ. Χωρίς εμένα. Θέλω να πω χωρίς εκείνον τον εαυτό μου που ήδη γνώριζα, ή που πίστευα ότι γνώριζα. Μόνο με κάποιον ξένο, που ήδη ένιωθα μυστήρια που δεν μπορούσα πλέον να διώξω από γύρω μου και που ήμουν εγώ ο ίδιος: ο αδιάσπαστος από μένα ξένος».

«Έτσι μονάχα μπορώ να ζήσω εγώ πλέον. Να ξαναγεννιέμαι στιγμή με τη στιγμή. Να απαγορεύω ν’ αρχίσει και πάλι να δουλεύει μέσα μου η σκέψη, και να ξαναφτιάξει μέσα μου το κενό των άχρηστων κατασκευών».


Αποσπάσματα από το βιβλίο του Luigi Pirandello, Ένας, κανένας και εκατό χιλιάδες, Εκδ. Ίνδικτος. Ο Λουίτζι Πιραντέλλο (28 Ιουνίου 1867 - 10 Δεκεμβρίου 1936), ήταν Νομπελίστας Ιταλός δραματουργός, μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος. Γεννήθηκε στο Αγκριτζέντο της Σικελίας, τον αρχαίο Ακράγαντα. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι είναι ελληνικής καταγωγής και ότι το επίθετό του είναι παραφθορά του ελληνικού Πυράγγελος. Σπούδασε νομικά, φιλολογία και γλωσσολογία στα πανεπιστήμια του Παλέρμο, της Ρώμης και της Βόννης και δίδαξε ως καθηγητής ιταλικής φιλολογίας στο ανώτατο ινστιτούτο της ιταλικής πρωτεύουσας. Τα κυριότερα θεατρικά έργα του, με τα οποία αποκρυσταλλώθηκε το ύφος γνωστό ως πιραντελλισμός, είναι: Έτσι είναι (αν έτσι νομίζετε), Η ηδονή της τιμιότητας, Όλα σε καλό, Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα, Να ντύσουμε τους γυμνούς, Απόψε αυτοσχεδιάζουμε. Το 1934 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
 

Διαβάστε επίσης:
Η φιλοσοφία του Στάινερ
Ράσελ: Η φιλοσοφία της Φύσης
Γιάλομ: Αυτό που είμαι
εμφάνιση σχολίων