«Mόνο οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους έχουν χώρο για μίσος προς στους άλλους»
«Mόνο οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους έχουν χώρο για μίσος προς στους άλλους. Η μη ικανοποίηση, η δική μας ανομολόγητη αποτυχία να είμαστε αυτό που θέλαμε, μας κάνει ειρωνικούς, επιθετικούς, κακούς, αυστηρούς, αναιδείς, αντικοινωνικούς και υβριστικούς προς τους άλλους. Ο άνθρωπος που βιώνει το αίσθημα της αποτυχίας, ακόμη κι αν θεωρείται επιτυχημένος από τους άλλους, εύκολα προσομοιάζει με ζώο αφήνοντας τα ένστικτά του να τον οδηγούν. Εκεί, η μόνη αναχαίτιση τους, μπορεί να υπάρξει, μόνο μέσα από την μόρφωση και την καλλιέργεια του»DOCTV.GR
7 Φεβρουαρίου 2023
«Η πιο παλιά προσπάθεια της ανθρωπότητας είναι η προσπάθεια της συνεργασίας ανάμεσα στους ανθρώπους. Όλη η πρόοδος που πραγματοποίησε η φυλή μας έγινε μέσα από το ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους μας. Η οικογένεια είναι ένας οργανισμός μέσα στον οποίο το ενδιαφέρον για τους άλλους είναι ο πιο ουσιαστικός παράγοντας και όσο πιο πίσω στο παρελθόν της ιστορίας μας μπορούμε να δούμε, βρίσκουμε πάντα αυτήν την τάση των ανθρώπινων πλασμάτων να ενώνονται σε οικογένειες.
Η μη ικανοποίηση, μας κάνει ειρωνικούς, επιθετικούς, κακούς, αυστηρούς, αναιδείς, αντικοινωνικούς και υβριστικούς προς τους άλλους
Στις πρωτόγονες φυλές οι άνθρωποι ήταν ενωμένοι με κοινά σύμβολα και σκοπός των συμβόλων ήταν να ενώνει τους ανθρώπους με τους συντρόφους τους στη συνεργασία. Η πιο απλή πρωτόγονη λατρεία είναι η λατρεία ενός τοτέμ. Η μια ομάδα λάτρευε μια σαύρα, η άλλη έναν ταύρο ή ένα ερπετό. Όσοι λάτρευαν το ίδιο τοτέμ, ζούσαν μαζί και συνεργάζονταν και κάθε μέλος της ομάδας, αισθανόταν σαν αδελφός με τα άλλα μέλη. Αυτά τα πρωτόγονα έθιμα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα βήματα της ανθρωπότητας προς τη στερέωση και καθιέρωση της συνεργασίας».«Εκείνο με το οποίο οφείλουμε να διαφωνούμε, είναι η άποψη ζωής σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι κοιτάζουν μόνο γι’ αυτό που μπορούν να πάρουν, κοιτάζουν μόνο για την προσωπική ωφέλεια. Αυτό είναι το πιο μεγάλο πραγματικό εμπόδιο στην ατομική και κοινή πρόοδο. Μονάχα μέσα από το ενδιαφέρον μας για τους συνανθρώπους μας μπορεί να αναπτυχθεί οποιαδήποτε από τις ανθρώπινες ικανότητές μας»
Αποσπάσματα από το βιβλίο Το γνωστό και το άγνωστο στην Αγάπη, Επιλογή κειμένων -Μετάφραση - Σχόλια: Ευάγγελος Γράψας, Εκδ. Κοσμοπολίτης. Ο Άλφρεντ Άντλερ ( 7 Φεβρουαρίου 1870 - 28 Μαΐου 1937) γεννήθηκε στο Αμπερντήν της Σκωτίας. Ο Άντλερ ήταν ιδρυτής της σχολής της ατομικής ψυχολογίας. Σε συνεργασία με τον Σίγκμουντ Φρόυντ και μία μικρή ομάδα συνεργατών του τελευταίου, ο Άντλερ ήταν μεταξύ των συνιδρυτών του ψυχαναλυτικού κινήματος. Συνεργάτης του Φρόυντ για 9 περίπου χρόνια, εξέφρασε δικές του ανεξάρτητες απόψεις για το πρόβλημα των νευρώσεων. Έτσι, δέχτηκε μεν την άποψη ότι υπάρχουν ασυνείδητες δυνάμεις που συμμετέχουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς και της προσωπικότητας γενικά του ατόμου, απέρριψε όμως τις απόψεις του Φρόυντ σχετικά με το περιεχόμενο του ασυνείδητου και την παντοδυναμία της λίμπιντο.
Διαβάστε επίσης: Άντλερ: Οι 4 τύποι προσωπικότητας
εμφάνιση σχολίων