Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ: Η καινούργια ταινία του Τζούλιαν Σνάμπελ (Basquiat, Πριν Πέσει η Νύχτα, Το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα), σκιαγραφεί τα χρόνια που ο κορυφαίος Ολλανδός ιμπρεσιονιστής Βίνσεντ Βαν Γκογκ έζησε στην Αρλ της Γαλλίας, τότε που μαγεμένος από το γαλλικό τοπίο και φως δημιούργησε μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα του, όπως η Έναστρη Νύχτα, το Υπνοδωμάτιο στην Αρλ και τη σειρά Ηλιοτρόπια, μεταξύ εκατοντάδων άλλων. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Γουίλεμ Νταφόε, σε έναν ρόλο που του απέφερε το Βραβείο Ερμηνείας στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας.

Δεν πρόκειται για μια τυπική βιογραφία του Βαν Γκογκ, καθώς αφορά την τελευταία περίοδο της ζωής του, την οποία ανασκευάζει ελεύθερα, τότε που ο περίφημος Ολλανδός ζωγράφος, μετακόμισε στη Νότια Γαλλία αναζητώντας καλύτερο φως. Εμπνέεται από τα έργα εκείνης της εποχής ξεκινώντας από το Στο Κατώφλι της Αιωνιότητας κι αφού περάσει στα πορτραίτα, Η Αρλεζιάνα και Το Πορτραίτο του Γιατρού Γκασέλ, καταλήγει στα Ηλιοτρόπια, Τα Σταροχώραφα και στο Νοσοκομείο της Αρλ. Υπάρχουν εσκεμμένα κενά στην αφήγηση τα οποία σηματοδοτούνται από μαύρη οθόνη και ο Σνάμπελ υιοθετεί την οπτική του καλλιτέχνη για να μιλήσει για τη βάσανο της ιδιοφυίας του που τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα περιβάλλον που δεν μπορεί να την καταλάβει.

Ο Γουίλεμ Νταφόε, όπως το συνηθίζει άλλωστε, δίνει μια αισθαντική ερμηνεία σε αυτή τη ταινία, η οποία όσο θα ξενίσει κάποιους που περιμένουν να δουν μια ακαδημαϊκή βιογραφία, θα γοητεύσει όσους αφεθούν στο εικαστικό σύμπαν της που περιλαμβάνει στιγμές, αποσπάσματα και κομμάτια της υπαρξιακής και δημιουργικής αγωνίας ενός καλλιτέχνη που αναζητούσε απεγνωσμένα το φως.

Info: Στην Πύλη της Αιωνιότητας (At Eternity's Gate). Δραματική Βιογραφία. Ελβετία, Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ιρλανδία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Τζούλιαν Σνάμπελ. Παίζουν: Γουίλεμ Νταφόε, Όσκαρ Άιζακ, Μαντς Μίκελσεν, Ματιέ Αμαλρίκ, Ρούπερτ Φρεντ. Audio Visual & Odeon. 


ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ: Ο εσωστρεφής, ντροπαλός και απομονωμένος Κρίστιαν ανακαλύπτει την αγάπη, τη φιλία και έναν ολοκαίνουργιο, μυστηριώδη κόσμο στους διαδρόμους ενός μεγάλου σούπερ μάρκετ όπου πιάνει δουλειά. Όταν ο μοναχικός Κρίστιαν χάνει τη δουλειά του βρίσκει καινούργια, στη νυχτερινή βάρδια ενός υπερμεγέθους σούπερ μάρκετ, από αυτά που συναντά κανείς συνήθως έξω από το αστικό κέντρο. Ο Μπρούνο, υπεύθυνος στον διάδρομο των Ποτών τον παίρνει υπό την προστασία του και του δείχνει τα κόλπα της δουλειάς. Στους διαδρόμους ο Κρίστιαν θα συναντήσει την Μάριον, υπεύθυνη του διαδρόμου των Γλυκών. Η μυστηριώδης αύρα της τον συνεπαίρνει και την ερωτεύεται στιγμιαία. Στη μηχανή του καφέ συναντιούνται καθημερινά κι εκεί αρχίζουν να γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Εκείνη όμως είναι παντρεμένη κι ο έρωτάς του δείχνει αδιέξοδος. Ώσπου μια μέρα η Μάριον δεν εμφανίζεται στη δουλειά. Ο Κρίστιαν θα χάσει τον ειρμό του και θα ψάξει να την βρει. Όταν βρεθούν ξανά, ένα τραγικό γεγονός θα σημαδέψει τον μικρόκοσμο του σούπερ μάρκετ.

Η ταινία που κέρδισε το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής και το Βραβείο Guild Film των Γερμανών arthouse αιθουσαρχών, στο περασμένο φεστιβάλ Βερολίνου, αλλά και τα Βραβεία Σεναρίου και FIPRESCI (της Παγκόσμιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου), στις πρόσφατες Νύχτες Πρεμιέρας, είναι μια τρυφερή δραματική κομεντί για τη σύγχρονη μοναξιά. Οι τρεις βασικοί χαρακτήρες του Κρίστιαν, της Μάριον και του Μπρούνο, όσο κι αν θα δυσκολεύονταν να το παραδεχτούν, έχουν αναγάγει τη μικροκοινωνία της εργασίας τους (όπως και πολλοί από εμάς και από τους γνωστούς μας), σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου τους κάνει να αισθάνονται λιγότερο μόνοι. Ο Κρίστιαν, με παρελθόν μικροαπατεώνα που έχει περάσει για ένα μικρό χρονικό διάστημα και από τη φυλακή (εξαιρετικός ο Φραντς Ρογκόβσκι της Victoria και του Transit), ζει σε μια απρόσωπη εργατική πολυκατοικία. Γυρνώντας νωρίς το πρωί πριν να φέξει στο άδειο από έπιπλα διαμέρισμά του, δυσκολεύεται να κοιμηθεί. Η Μάριον (την υποδύεται η Σάντρα Χίλερ του Τόνι Έρντμαν), μοιάζει παγιδευμένη σε έναν γάμο με έναν άντρα που την κακομεταχειρίζεται, ενώ ο Μπρούνο (εξαιρετικός ο Πέτερ Κουρθ του, Εγώ και ο Καμίνσκι), πρώην φορτηγατζής και βετεράνος του διαδρόμου των Ποτών, πίσω από την ηρεμία, την πατρική του συμπεριφορά απέναντι στον Κρίστιαν και την φαινομενική ισορροπία που τον χαρακτηρίζει, κρύβει ένα καλά κρυμμένο μυστικό.

Η ταινία ξεκινά με την κάμερα να κινείται χορογραφικά ανάμεσα στους διαδρόμους, υπό τη μελωδία του Μπλε Δούναβη του Στράους αλά Κιούμπρικ, ακολουθώντας τους μικρούς ηλεκτροκίνητους εκφορτωτές (μπίγες αποθηκών), στις διαδρομές τους κατά μήκος των διαδρόμων. Καθώς γνωρίζουμε τους χαρακτήρες, ο αγώνας του Κρίστιαν να μάθει να χειρίζεται τα μικρά οχήματα που απαιτούν επιδέξιες μανούβρες, σωματοποιεί την παράλληλη προσπάθειά του να ενταχθεί στην ομάδα και να πλησιάσει τη Μάριον. Κάθε φορά που αυτό πραγματοποιείται, κάτι μαγικό συμβαίνει στην επαφή του μαζί της, κάτι που αποκαλύπτεται στο τέλος και που είναι το όμορφο κλου του φινάλε. Τα ατμοσφαιρικά μουσικά κομμάτια (Son House, Timber Timbre, Air, Son Lux, Johann Sebastian Bach), σε συνδυασμό με τη πορεία των εξελίξεων εκτός και εντός διαδρόμων (με τις μπίγες να βουίζουν συνεχώς σαν ζωηρές μέλισσες), απογειώνουν την χαμηλόφωνη αλλά καθόλου απλοϊκή αφήγηση, που πίσω από τον γερμανικό τευτωνισμό της, ξεχειλίζει από συναισθήματα, σε μια εναλλακτική, feelgood ταινία, γλυκά μελαγχολική, αναπάντεχα τρυφερή και ουσιαστικά αισθαντική.

Info: Στους Διαδρόμους (In den Gängen/In the Aisles), Δραματική Κομεντί. Γερμανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Τόμας Στούμπερ. Παίζουν: Φραντς Ρογκόβσκι, Πέτερ Κουρθ, Σάντρα Χίλερ. Διανομή: Seven Films & StraDa Films. 


GLASS: O M. Νάιτ Σιάμαλαν φέρνει μαζί τρεις από τους πιο αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της φιλμογραφίας του –τον Άφθαρτο (2000) και τον Διχασμένο από το 2016– στο Glass, ένα καινούργιο θρίλερ, που όπως κι εκείνη η ταινία του 2000, ακολουθεί τους κανόνες των κόμικς. Από τον Άφθαρτο, ο Μπρους Γουίλις επιστρέφει ως ο Άφθαρτος Ντέιβιντ Νταν και ο Σάμιουελ Τζάκσον ως Ελάιζα Πράις, γνωστός και ως Mr. Glass. Μαζί τους αυτή τη φορά και ο Τζέιμς ΜακΑβόι, αναβιώνοντας τον ρόλο του Κέβιν Κραμπ, του αντιήρωα των πολλαπλών προσωπικοτήτων που κατοικούν μέσα του, όπως τον είδαμε στον Διχασμένο  https://www.doctv.gr/page.aspx?itemid=spg10690και η Άνια Τέιλορ-Τζόι ως η μοναδική που επέζησε της συνάντησης μαζί του. Ακολουθώντας το φινάλε του Διχασμένου (Split). Το Glass βρίσκει τον Νταν να καταδιώκει τον Κραμπ σε μια σειρά από κλιμακωτές συναντήσεις, όπου η στιβαρή παρουσία του Πράις μοιάζει σαν ενός μαέστρου που φαίνεται να κρατάει μυστικά και για τους δυο.

Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό remix δύο ταινιών του Σιάμαλαν, του Άφθαρτου, που θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη ταινία του και του Διχασμένου, της ταινίας με την οποία επέστρεψε στη δράση, μετά από μια σειρά μετριοτήτων. Εδώ οι τρεις ήρωες, βρίσκονται έγκλειστοι σε ένα ίδρυμα για σχιζοφρενείς. Ουσιαστικά οι χαρακτήρες των Γουίλις και ΜακΑβόι συλλαμβάνονται από την αστυνομία, όταν ο πρώτος προσπαθεί να σώσει τέσσερα κορίτσια τα οποία έχει παγιδεύσει ο δεύτερος σε ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο. Καθώς μια ψυχολόγος την οποία υποδύεται η Σάρα Πόλσον προσπαθεί να τους θεραπεύσει από αυτό που εκείνη πιστεύει ότι είναι ψύχωση, οι Ελάιζα και Κραμπ θα συμαχίσουν για να βρουν τρόπο για να το σκάσουν. Ποια στάση θα κρατήσει ο Νταν, ο μοναδικός που δεν έχει θέση πραγματικά σε ένα τέτοιο ίδρυμα;

Η λοξή ματιά του Σιάμαλαν πάνω στο είδος των ταινιών με υπερήρωες, αποτελεί και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι αυτής της μάλλον μη απαραίτητης συνέχειας των δύο ταινιών που προηγήθηκαν. Καθώς απουσιάζει το στοιχείο της έκπληξης, η ταινία επικεντρώνεται περισσότερο στους χαρακτήρες και αυτό είναι θεμιτό, όμως η υπόσχεση για του τι πρόκειται να ακολουθήσει δεν πραγματοποιείται ποτέ και το φινάλε φαντάζει βιαστικό και άστοχο. Συμπαθητική η προσπάθεια, αλλά αυτό που μένει τελικά είναι οι ερμηνείες των τριων πρωταγωνιστών, του κάθε ένα με τον τρόπο του.

Info: Glass. Θρίλερ Φαντασίας. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Μ. Νάιτ Σιάμαλαν. Παίζουν: Μπρους Γουίλις, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Τζέιμς ΜακΑβόι, Σάρα Πόλσον, Άνια Τέιλορ-Τζόι. Διανομή: Feelgood Entertainment. 


ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ: Λόγω της σκιάς ενός γιγαντιαίου δέντρου, το οποίο μπαίνει στην διπλανή αυλή, θα ξεκινήσει μια διαμάχη μεταξύ γειτόνων όπου πολύ σύντομα θα χαθεί κάθε έλεγχος. Καταστρέφονται περιουσίες, κατοικίδια εξαφανίζονται, ενώ την ίδια στιγμή ο γιος της μιας από τις δύο οικογένειες, προσπαθεί να επανενωθεί με τη γυναίκα και τη μικρή του κόρη, πριν η πρώτη του πάρει τη κηδεμονία της δεύτερης. Ο λόγος που η γυναίκα του θέλει να τον εγκαταλείψει είναι ένα βίντεο που πάνω στη καύλα του, έστειλε με το κινητό του σε μία γνωστή τους. Από μία εξίσου φαινομενικά ασήμαντη αφορμή, ξεκινάει και η έχθρα των δύο γειτόνων που χάρη στη ψυχωσική εμμονή της μιας από τις δύο γυναίκες που έχει χτυπηθεί από τη μοίρα, μετατρέπεται –τη μια τυχαία και την επόμενη εσκεμμένα– σε μια θανάσιμη αντιμαχία.

Με ένα στόρι που θυμίζει μια παλιά βραβευμένη animated ταινία μικρού μήκους του 1952, τους Γείτονες του Νόρμαν ΜακΛάρεν από τον Καναδά, η ταινία του Ισλανδού Χάφτεϊν Γκούναρ Σίγκουρντσον, ξεκινάει χαλαρά, όπως η καλοκαιρινή καθημερινότητα που περιγράφει για να αποκτήσει σιγά σιγά δραματικό βάρος καθώς οι ήρωές της εκτροχιάζονται. Με ανάλογο τρόπο και το υπόγειο χιούμορ της, γίνεται όλο πιο σκοτεινό στη πορεία προς το φινάλε της, με τρόπο που παγώνει το χαμόγελο στα χείλη. Έχοντας σαν θέμα της την ανθρώπινη στενοκεφαλιά και ανοησία, χαρακτηρίζεται εντούτοις από βορειοευρωπαϊκή ψυχραιμία σε mainstream πλαίσια - μη φανταστεί κανείς τίποτα weird που είναι και λίγο της μόδας τα τελευταία χρόνια, όπου η λεγόμενη και ελλειπτική γραφή, έχει ρεύμα στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Μια πιο πλακατζίδικη ματιά τύπου αδερφών Κοέν, που δεν θα έριχνε καθόλου το επίπεδο της σοβαρότητας που θέλει να δώσει στην ιστορία του ο σκηνοθέτης, θα απογείωνε ακόμη περισσότερο την αξιόλογη από κάθε άποψη αυτή ταινία που αποτέλεσε την επίσημη πρόταση της Ισλανδίας για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας 2018. Συμμετείχε και στους Ορίζοντες του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Βενετίας.

Info: Κάτω Από το Δέντρο (Undir trénu/Under the Tree). Δραματική Κομεντί. Ισλανδία, Πολωνία, Δανία, Γερμανία, Γαλλία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Χάφτεϊν Γκούναρ Σίγκουρντσον. Παίζουν: Σιγκούρδουρ Σιγκούρζονσον, Μπόρσταϊν Μπάχμαν, Στάινπορ Χρόαρ Στάινπορσον, Σέλμα Μπιορνσντοτίρ. Διανομή: Neo Films. 


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ: Ο Κύπρος, ένας Ελληνοκύπριος στρατιώτης, στέλνεται στην πράσινη γραμμή, στη θέση ενός συναδέλφου του, που σκοτώθηκε, γιατί μπήκε μέσα στη νεκρή ζώνη. Πολύ γρήγορα ανακαλύπτει ότι ένας από τους απέναντι στρατιώτες, ο Μουράτ, μένει στο σπίτι του. ‘Οπως και ο Κύπρος είναι και αυτός πρόσφυγας. Ο πόλεμος τους ανάγκασε να μετακινηθούν – τον Κύπρο από το βορρά στο νότο και τον Μουράτ από το νότο στο βορρά. Όταν ο Μουράτ πάει με άδεια στο χωριό, φέρνει στον Κύπρο ένα δώρο από το σπίτι του, μιαν οικογενειακή φωτογραφία. Αυτή η φωτογραφία αναστατώνει τον Κύπρο. Ο Μουράτ, που μαθαίνει το μυστικό του –ότι αγαπούσε μια Τουρκοκύπρια γειτόνισσά του, με την οποία τον χώρισε ο πόλεμος– τo χρησιμοποιεί σαν δόλωμα για να τον πείσει να κάνουν από ένα κρυφό ταξίδι ο καθένας στην άλλη πλευρά.

Ελληνο-κυπριακή παραγωγή σε σκηνοθεσία Πανίκκου Χρυσάνθου (Ακάμας), η οποία αν και κατασκευαστικά μοιάζει και είναι παλιομοδίτικη, με μια υπόθεση που πιθανόν να ταίριαζε καλύτερα σε ένα μυθιστόρημα, ή μία τηλεοπτική σειρά παρά σε σύγχρονη ταινία, κερδίζει τη συμπάθεια του θεατή χάρη στο συμφιλιωτικό μήνυμά της το οποίο κάποιοι πιθανόν και να βρουν αφελές και υπεραισιόδοξο.

Info: Η Ιστορία της Πράσινης Γραμμής (The Story of the Green Line). Δραματική. Κύπρος, Ελλάδα 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Πανίκκος Χρυσάνθου. Παίζουν: Μιχάλης Σοφοκλέους, Τζιχάν Ταριμάν, Ματίας Λιρ, Μαρία Μουστάκα. Διανομή: New Star.

εμφάνιση σχολίων