0
1
σχόλια
2232
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
22 από τις καλύτερες ταινίες μικρού μήκους από όλο τον πλανήτη, για 22 εβδομάδες στον κινηματογράφο Ανδόρα με ελεύθερη είσοδο
 
DOCTV.GR
14 Δεκεμβρίου 2018
Από τον Δεκεμβρίου 2018 η Γαλλική Ακαδημία Κινηματογράφου CÉSAR® και ο κινηματογράφος Ανδόρα παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό πρόγραμμα προβολών που περιλαμβάνει όλες τις ταινίες μικρού μήκους που βραβεύθηκαν τη χρονιά που πέρασε από τις εθνικές ακαδημίες κινηματογράφου των χωρών προέλευσης τους (Oscar, Cesar, Goya, BAFTA, Ίρις, κλπ.). Ένα υπέροχο ταξίδι στον κόσμο του σινεμά, μέσα από το οποίο μπορεί κανείς να ανακαλύψει διαφορετικές κουλτούρες και πολλά υποσχόμενους νέους κινηματογραφιστές. Κάθε εβδομάδα πριν την πρώτη προβολή της ημέρας δείτε στην οθόνη της ΑΝΔΟΡΑ μια βραβευμένη ταινία μικρού μήκους με ελεύθερη είσοδο. Κινηματογράφος #ΑΝΔΟΡΑ (Αγάπη για σινεμά ξανά)

Πρόγραμμα προβολών:

13 – 19 Δεκεμβρίου

Η ΤΥΦΛΗ ΒΑΙΣΑ. Vaysha l’ aveugle. Καναδάς (Κεμπέκ). Βραβείο Iris 2017, Καλύτερου Μικρού Μήκους Animation. Σκηνοθέτης: Theodore Ushev. 8 λεπτά. Για την Vaysha, το παρόν είναι αόρατο, ακόμα κι όταν έχει τα μάτια της ορθάνοιχτα. Το αριστερό της μάτι βλέπει μόνο το παρελθόν, ενώ το δεξί μάτι βλέπει μόνο το μέλλον. Σαν τρομερή κατάρα, η διχασμένη όραση της Vaysha, δεν της επιτρέπει να ζήσει το παρόν. Μ’αυτό το μεταφορικό παραμύθι απαράμιλλης σοφίας και ομορφιάς, ο κινηματογραφιστής Theodore Ushev μας θυμίζει τη σημασία του να ζούμε τη στιγμή.

COPA – LOCA. Ελλάδα. Βραβείο Ίρις 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Χρήστος Μασσαλάς. 14 λεπτά. Αυτή είναι η ιστορία της Copa-Loca, ενός εγκαταλελειμμένου καλοκαιρινού θερέτρου. Η Πωλίνα είναι το κορίτσι στην καρδιά της Copa-Loca. Όλοι νοιάζονται για εκείνη και εκείνη νοιάζεται για τους πάντες – με κάθε δυνατό τρόπο. Η Copa-Loca είναι οι πυρετώδεις και ξεφτισμένες αναμνήσεις καλοκαιριών ενός συμβολικού παρελθόντος. Ένας τρελός και χιμαιρικός μικρόκοσμος, σαν το σουρεαλιστικό και μελαγχολικό πορτραίτο ενός μεταβαλλόμενου, καταναλωτικού κόσμου.

20 – 26 Δεκεμβρίου
Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ.
Pépé le morse. Γαλλία. Βραβείο César 2018, Καλύτερης Ταινίας Animation. Σκηνοθέτης: Lucrèce Andreae. 15 λεπτά. Στην ανεμοδαρμένη και συννεφιασμένη παραλία, η γιαγιά προσεύχεται, η μαμά φωνάζει, οι αδελφές αδιαφορούν, ο Lucas είναι μόνος. Ο παππούς ήταν περίεργος τύπος, τώρα είναι νεκρός. Μια αποτυχημένη, κλονισμένη οικογένεια έρχεται να σταθεί απέναντι στην απεραντοσύνη της φύσης και το βάρος του πένθους της. Αγαπητοί χαρακτήρες και βαθιά συναισθήματα αναδύονται από μια ιστορία ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Ένα σύμπαν εμπνευσμένο από το Ιαπωνικό animation, που επικαλείται ονειρικά, όλα τα μυστήρια που ένας εκλειπών συγγενής μπορεί να πάρει στον τάφο του.

27 Δεκεμβρίου – 2 Ιανουαρίου
ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ.
Ισλανδία. Βραβείο EDDA 2017, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτις: Elsa María Jakobsdóttir. 30 λεπτά. Μακριά από όλα, η Ουτοπία, είναι ένα μεγάλο στούντιο, σχεδιασμένο μινιμαλιστικά. Φιλοξενεί μια νεαρή γυναίκα που αναζητά την ησυχία και τη μοναξιά. Η ηρεμία της όμως διαταράσσεται από την άφιξη μιας άλλης γυναίκας, μεγαλύτερης, που ήρθε να δουλέψει πάνω σε μια θορυβώδη ακουστική συσκευή. Τι θα προκύψει από τη συνάντηση μεταξύ δύο οραμάτων, δύο αντιλήψεων γι’ αυτό το μέρος… Εκνευρισμός; Μίσος; Μοίρασμα; Πρωταγωνίστριες, ηχητικό σύμπαν, σκηνικό, βαριά ατμόσφαιρα, όλα σ’αυτή την ταινία σε τυλίγουν, κάνοντας σε να βυθιστείς στην καρδιά μιας ιστορίας που ξυπνά τις αισθήσεις.

3 – 9 Ιανουαρίου
ΜΕ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ/ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.
Scris/Nescris. Ρουμανία. Βραβείο
Gopo 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Adrian Silișteanu. 20 λεπτά.
Έξω από ένα μαιευτήριο, μια οικογένεια ρομά μαθαίνει πως η ανήλικη κόρη της μόλις γέννησε ένα κοριτσάκι. Ο Pardică δεν γιορτάζει το γεγονός, είναι πολύ δυσαρεστημένος μ’αυτή την πρόωρη εγκυμοσύνη και ρίχνει το φταίξιμο στη σύζυγο του. Εντωμεταξύ, τα πράγματα δυσκολεύουν όταν καλούνται να υπογράψουν μια δήλωση απαλλαγής από την κηδεμονία της έφηβης… Ο Adrian Silișteanu υπογραμμίζει τις παράλογες δυσκολίες που προκύπτουν σε μια κοινωνία που προσπαθεί να ρυθμίσει τη διάδραση μεταξύ των μελών της, μη λαμβάνοντας υπόψη τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και ατομικότητες τους.

10 – 16 Ιανουαρίου
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ.
A Casa Mia. Ιταλία. Βραβείο David Di Donatello 2017 Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Mario Piredda. 19 λεπτά. Οι δύο μοναδικοί κάτοικοι ενός ερημωμένου χωριού ψαράδων, οι ηλικωμένοι Lucia και Pappino, ζουν με την ελπίδα πως ο χειμώνας δεν θα τελειώσει ποτέ. Όμως, όταν έρχεται το καλοκαίρι, η κόρη της Lucia της ζητά να αφήσει το σπίτι για να το νοικιάσει σε παραθεριστές. Μια ευαίσθητη, γεμάτη νοσταλγία ταινία, για τη σύνδεση με τον τόπο και τις ρίζες μας.

17 – 23 Ιανουαρίου
ΝΤΕΗΒ Ο ΚΑΟΥΜΠΟΗ.
Cowboy Dave. Ηνωμένο Βασίλειο. Βραβείο BAFTA 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Colin O’Toole. 25 λεπτά. Το Cowboy Dave βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός αγοριού που η ζωή του άλλαξε όταν συνάντησε έναν άτυχο μουσικό. Μια τοπική συμμορία εμφανίστηκε και τα πράγματα πήραν απροσδόκητη τροπή. Η ταινία είναι η αφήγηση –με στοιχεία μυθοπλασίας- μιας πραγματικής συνάντησης που είχε ο ίδιος ο Colin O’Toole ως νεαρό αγόρι. Η ταινία περιέχει στιγμές συναισθηματικής και φυσικής έντασης, αλλά είναι διάσπαρτη με στοιχεία μαύρου χιούμορ. Μιλά για το πώς μπορεί κάποιος να εμπνευστεί, στις πιο παράξενες συνθήκες.

24 – 30 Ιανουαρίου
ΠΑΠΠΟΥΣ.
Aaba. Ινδία. Βραβείο Swarna Kamal 2017 Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Amar Kaushik. 22 λεπτά. Στα υψίπεδα της Ινδίας, ένα κορίτσι ζει με τον παππού και τη γιαγιά της. Όταν ο παππούς διαγνωστεί με καρκίνο των πνευμόνων, θα τον παρακολουθήσει να σκάβει ήρεμα τον τάφο του, τοποθετώντας μέσα λίγα από τα επίγεια αντικείμενα του, που θα τον συνοδεύσουν στη μετέπειτα ζωή. Τα πράγματα όμως, δεν πηγαίνουν πάντα σύμφωνα με το πρόγραμμα, στη χώρα των ζωντανών. Μια πνευματική κι ευαίσθητη ταινία, μια γλυκιά αλληγορία για τον φυσικό κύκλο της ζωής και του θανάτου.

31 Ιανουαρίου – 6 Φεβρουαρίου.
ΦΛΑΦΙ.
Flafi. Καναδάς. Βραβείο Canadian Screen 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτις: Lee Filipovski. 24 λεπτά. Λίγες ημέρες πριν αναχωρήσει, μια οικογένεια προσπαθεί να διαχειριστεί το άγχος και τις απαιτούμενες διαδικασίες της μετακόμισης από τη Σερβία στον Καναδά. Πώς να χωρέσεις μια ολόκληρη ζωή σε μερικές τσάντες; Μοιάζει ακατόρθωτο να γίνει, ιδίως όταν η 10χρονη κόρη –που δεν θέλει και πολύ να φύγει- κερδίζει μια τεράστια λούτρινη αρκούδα. Με χιούμορ και συνάφεια, η Lee Filipovski τονίζει τα αληθινά ζητήματα που προκύπτουν σε κάθε νέα αρχή.

7 – 13 Φεβρουαρίου
Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ.
Heartbreak. Ιρλανδία. Βραβείο IFTA 2017, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Dave Tynan. 6 λεπτά. Ιρλανδία, 2016. Το Heartbreak είναι η ιστορία μιας έφηβης που μένει έγκυος… που μεγαλώνει μόνη το παιδί της… καθρέπτης μιας κοινωνίας εμποτισμένης μ’έναν μισογυνισμό που πασχίζει να κρυφτεί… Heartbreak, ένα ουρλιαχτό πόνου, μια ανάσα οργής που δεν αφήνει τίποτα άθικτο. Μια φεμινιστική, ποιητική ταινία, θαρραλέα, θυμωμένη, υπέροχη, υπογραμμισμένη από την εξαιρετική γραφή και παρουσία του Emmet Kirwan…

14 – 20 Φεβρουαρίου
ΘΑΛΑΣΣΙΟΙ ΣΑΛΙΑΓΚΕΣ.
Les Bigorneaux. Γαλλία Βραβείο César 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτις: Alice Vial | 25 λεπτά. Στην Brignogan-Plages, η Zoé, στα τριάντα της, εργάζεται στο μπαρ του πατέρα της, το Les Bigorneaux. Σερβιτόρα, μπαργούμαν, αφεντικό, μετά τον πρόωρο θάνατο της μητέρας της, ξεθεώνεται αναλαμβάνοντας να κάνει τα πάντα. Κάποιες ζαλάδες και ναυτίες, την κάνουν να φοβάται ότι είναι έγκυος, όμως ο γυναικολόγος της της λέει πως έχει μια εντελώς διαφορετική ασθένεια… Η Alice Vial, με χιούμορ και σεμνότητα, εξετάζει θέματα όπως ο φεμινισμός, οι σχέσεις πατέρα/κόρης και η αναγκαιότητα για ελευθερία.

21 – 27 Φεβρουαρίου
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.
The Silent Child. ΗΠΑ. Βραβείο Oscar 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης Chris Overton. 20 λεπτά. Η 4χρονη Libby, κωφή εκ γενετής, δυσκολεύεται να επικοινωνήσει. Είναι αρκετά μεγάλη για να πάει σχολείο και οι γονείς της αποφασίζουν να προσλάβουν μία κοινωνικό λειτουργό που θα τη βοηθήσει να βγει από την απομόνωση και κυρίως, να μάθει να μιλάει όπως εκείνοι. Η Joanne όμως, η κοινωνική λειτουργός, προτιμά να την διδάξει τη νοηματική γλώσσα, που επιτρέπει λίγο λίγο στο μικρό κορίτσι να βγει από τη μοναξιά του και να ανοιχτεί. Η επιλογή αυτή, βρίσκει τους γονείς της Libby εντελώς αντίθετους. Εμπνευσμένη από αληθινές εμπειρίες, η ταινία περιγράφει επιδέξια μια αναπηρία που απομονώνει και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα κωφά παιδιά.

28 Φεβρουαρίου – 6 Μαρτίου
ΣΕΙΡΗΝΕΣ.
Neffilot. Ισραήλ. Βραβείο Ophir 2017, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Erez Tadmor. 22 λεπτά. Ο Shlomi και η Adi, χρειάζονται τη βοήθεια ενός ειδικού γονιμότητας για ν’αποκτήσουν παιδί. Σήμερα το πρωί, έχουν ραντεβού στο νοσοκομείο για μία ακόμα απόπειρα σπερματέγχυσης. Παρά τους συναγερμούς βομβαρδισμού που ηχούν και τους δισταγμούς για το αν πρέπει να φέρουν ένα παιδί σ’αυτή τη ζωή, είναι μια ιδιαίτερη μέρα που δεν θα ξεχάσουν ποτέ. Μέσα από μια λεπτή ειρωνεία και αστείες καταστάσεις, ο Erez Tadmor θέτει γονεϊκά ζητήματα που συγκρούονται με την καθημερινότητα μιας χώρας σε πόλεμο.

7 – 13 Μαρτίου
Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
O Melhor Som do Mundo. Βραζιλία. Grande Premio Do Cinema Brasileiro 2017, Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας. Σκηνοθέτης: Pedro Paulo de Andrade. 13 λεπτά. Ο Vilnicius, δεν συλλέγει αυτοκινητάκια ή κάρτες όπως κάθε παιδί στην ηλικία του. Όχι, ο Vilnicius συλλέγει ήχους, που ηχογραφεί προσεκτικά: αυγά στο τηγάνι, ροχαλητά, μαχαιροπήρουνα στο μπλέντερ… Το μικρό αγόρι αποφασίζει να εκτελέσει μια αποστολή: Να βρει τον καλύτερο ήχο του κόσμου. Με χιούμορ και ανθρωπισμό, ο σκηνοθέτης απεικονίζει το ερευνητικό βλέμμα ενός παιδιού, πάνω στον κόσμο που το περιβάλλει.

14 – 20 Μαρτίου
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ.
Apocalypse Now Now. Νότια Αφρική. Βραβείο SAFTA 2018 Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Michael Matthews. 8 λεπτά. Ο δηκτικός έφηβος Baxter Zevcenko, μπορεί να είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος. Το κορίτσι του, η Esme, αγνοείται και ο ίδιος είναι ο κύριος ύποπτος. Για να απαλλαγεί από τις κατηγορίες, στρέφεται για βοήθεια στον πιο σκοτεινό μεθύστακα του Cape Town: τον κυνηγό επικυρηγμένων, Jackson (Jackie) Ronin. Δεν γνωρίζει όμως, ότι ο Ronin είναι κυνηγός επικυρηγμένων υπερδυνάμεων και πως πρόκειται σύντομα να βουτηχτεί σ’ένα σκοτεινό, υπόγειο Cape Town, με τέρατα και μύθους, σκιώδεις κυβερνητικές δυνάμεις, αιμοδιψείς ανθρώπους-κοράκια και μια συνωμοσία πέρα από τον χώρο και τον χρόνο. Ένα ιδιαίτερο αγόρι, ένας αναπτρεπτικός σύμμαχος και μια μυστηριώδης πλοκή, πρωταγωνιστούν σ’αυτή την ταινία. Πρόκειται για προσαρμογή της συγκλονιστικής, ομώνυμης νουβέλας του Charlie Human, που σύντομα θα γυριστεί και σε ταινία μεγάλου μήκους.

21 – 27 Μαρτίου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.
Pix. Γερμανία. Βραβείο Lola 2017, Καλύτερου Μικρού Μήκους Animation. Σκηνοθέτις: Sophie Linnenbaum. 8 λεπτά. Μια γέννηση και μια πρώτη φωτογραφία… Κλικ! Το άλμπουμ ξεκινά και δεν τελειώνει ποτέ: γενέθλια, χριστούγεννα, διακοπές, γάμος… Μια σειρά από κοινοτυπίες, που απαθανατίζουν κάθε βήμα στη ζωή. Αυτά τα στιγμιότυπα, παραταγμένα σε ακριβή συγχρονισμό με τον χρόνο που κυλά, αυτή η τέλεια χορογραφία μας καθοδηγεί, με νοσταλγία, στον κύκλο της ζωής. Μια ύπαρξη με λίγα λόγια, σε μερικά κλικ, σε μια ατέρμονη επανασύδεση…

28 Μαρτίου – 3 Απριλίου.

ΜΑΤΙΑΣ. Mathias. Αυστρία. Österreichischer Filmpreis 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτις: Clara Stern. 30 λεπτά. Ο Ματίας είναι διεμφυλικός. Ενώ είναι απόλυτα σίγουρος για την απόφαση του να ζήσει ως άνδρας, μένει ακόμα να βρει τον δρόμο του στη νέα αυτή ταυτότητα και ιδίως στη νέα του δουλειά. Ενώ η προσωπική του μετάβαση προχωρά, η σχέση με το κορίτσι του φαίνεται να διαταράσσεται. Προβάλλοντας το θέμα της αλλαγής φύλου, η Clara Stern μας οδηγεί στο να σκεφτούμε γενικά πάνω στο θέμα της ταυτότητας και την ανάγκη να είμαστε αποδεκτοί όντας ο εαυτός μας.

4 – 10 Απριλίου
ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΩ.
Babe’s not alone. Ταϊβάν. Βραβείο Golden Horse 2017, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτις: Lee Yi-shan. 30 λεπτά. Σήμερα είναι τα γενέθλια της Liang. Ενώ ετοιμάζεται για το βραδινό ραντεβού της, η μητέρα της απαιτεί να μείνει στο σπίτι για να προσέχει το νεογέννητο ανηψάκι της. Για τη Liang όμως, δεν τίθεται θέμα ακύρωσης των σχεδίων της. Μέσα από το εκπληκτικό πορτραίτο μιας αποφασιστικής νέας γυναίκας, η Lee Yi-Shan μας προσφέρει μια punk ταινία, για την επιθυμία της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας.

11 – 17 Απριλίου
Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ.
Min Søster. Νορβηγία. Βραβείο Amanda 2017, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτις: Liv Joelle Barbosa Blad. 20 λεπτά. Η Amalie και η Nora, δύο αδελφές, θυμούνται μια τραυματική εμπειρία των παιδικών τους χρόνων: Ένα ταξίδι με τη μητέρα τους, για να επισκεφθούν τη φίλη της Camilla, της οποίας ο σύζυγος είχε πεθάνει από AIDS. Βασισμένη στις προσωπικές αναμνήσεις της σκηνοθέτιδας και της παραγωγού, αυτή η δυνατή κι ευαίσθητη ιστορία μας βυθίζει σε μία από εκείνες τις στιγμές των παιδικών μας χρόνων που μας σημαδεύουν: την πρώτη φορά που ήρθαμε αντιμέτωποι με τον θάνατο.

18 – 24 Απριλίου
ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΕΚΚΑ.
Facing Mecca. Ελβετία. Βραβείο Swiss Film 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Jan-Eric Mack. 27 λεπτά. Ο Roli, συναξιούχος, προσπαθεί να βοηθήσει τον Σύρο πρόσφυγα Fareed να κηδεύσει τη σύζυγο του στην Ελβετία, σύμφωνα με τις μουσουλμανικές παραδόσεις. Μαζί, έρχονται αντιμέτωποι με τη δαιδαλώδη Ελβετική γραφειοκρατία. Τα προβλήματα μοιάζουν ανυπέρβλητα, αλλά ο Roli έχει ένα σχέδιο… Με το Προς τη Μέκκα, ο Jan-Eric Mack μας προσφέρει μια σπουδαία ιστορία για την ανεκτικότητα και το άνοιγμα στο διαφορετικό.

25 Απριλίου – 1 Μαΐου
ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΩΝ 11.
The Eleven o’clock. Αυστραλία. Βραβείο AACTA 2017, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Derin Seale. 13 λεπτά. Ένας ψυχίατρος, προσπαθεί με ειλικρίνεια και επαγγελματισμό, να βοηθήσει έναν παρανοϊκό πελάτη. Οι προσπάθειες του αποτυγχάνουν καθώς ο ασθενής είναι πεπεισμένος πως ο γιατρός είναι ο ίδιος. Καθώς προσπαθούν να θεραπεύσουν ο ένας τον άλλο, η συνεδρία βγαίνει εκτός ελέγχου. Οι Damon Herriman και Josh Lawson, παίζουν ένα ευτράπελο λεκτικό παιχνίδι, με καταιγιστικές ατάκες εκατέρωθεν. Αφεθείτε σ’αυτή την ατέλειωτη σπείρα, αλλά μην ξεχάσετε ούτε στιγμή ποιοι είστε…

2 – 8 Μαΐου
ΑΤΛΑΝΤΙΣ 2003.
Atlantída, 2003. Τσεχία. Βραβείο Česky Lev 2018, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Σκηνοθέτης: Michal Blaško. 30 λεπτά. Το 2003, ο Martin και η Denisija, ένα νεαρό ζευγάρι από την Ουκρανία, διασχίζουν τη Σλοβακία για να μπουν παράνομα στη Γερμανία. Σύντομα, τα σύνορα μεταξύ Ουκρανίας και Σλοβακίας θα είναι από τα πιο καλά φυλασσόμενα στην Ευρώπη. Προς το παρόν όμως, η περιοχή είναι γεμάτη λαθρέμπορους. Πόσο μακριά θα φτάσουν ο Martin και η Denisija; Τι είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν για μια καινούρια ζωή; Μέσα από το πρόσφατο παρελθόν της μετανάστευσης, ο Michal Blaško μας θυμίζει βίαια και ευθέως, πως το πάθος για την ελευθερία είναι ανεκτίμητο…

Info: Διαμάντια (22 Ταινίες σε 22 Εβδομάδες). Κινηματογράφος Ανδόρα (Αγάπη για σινεμά). Σεβαστουπόλεως 117. 2106980796
εμφάνιση σχολίων