Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ: Κάτι μαγικό συμβαίνει σε ένα αχαρτογράφητο νησάκι κάπου στο Αιγαίο; Δύο ανυποψίαστοι ξενομερίτες, ένας Γάλλος ευρωβουλευτής και μία νεαρή οικονομολόγος, φτάνουν με καΐκι στο ειδυλλιακό Αρμενάκι και έρχονται σε επαφή με τον αλλόκοτο τρόπο ζωής και τις ανατρεπτικές ηθικές αξίες των κατοίκων του. Τα λεφτά είναι ντεμοντέ και όχι μόνο… no banks, nο streets, no cars, no rooms to let. Εκεί θα γνωριστούν με τον αλλοπρόσαλλο δάσκαλο και την πληθωρική χήρα του νησιού, θα παραδοθούν στη δίνη του έρωτα και στον σαγηνευτικό αυτόν τόπο, που μπορεί να αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων για πάντα.

14 ολόκληρα χρόνια μετά την Τεστοστερόνη (2004), την νησιώτικη φαντασία ενός νεαρού άνδρα που βρίσκεται το μόνο αρσενικό σε μια παραθαλάσσια κοινότητα γεμάτη από γυναίκες που τον ποθούν, η ερωτική/εφιαλτική Νάξος, αντικαθίσταται από  την ουτοπική/αντισυστημική Ικαρία, σε μια ολοκαίνουργια φαντασία, της εποχής της οικονομικής κρίσης. Κι αν ο Πανουσόπουλος του σήμερα, θυμίζει ελάχιστα τον καλειδοσκοπικά, ερωτικό δημιουργό των Απέναντι (1881), της Μανίας (1985) και της Ελεύθερης Κατάδυσης (1995), μοιάζει με έναν φίλο από τα παλιά, που κάθε επιστροφή του μας γεμίζει από χαρά κι υπέροχες κινηματογραφικές αναμνήσεις. Έτσι κι αλλιώς, το Σε Αυτήν την Χώρα Κανείς δεν Ήξερε να Κλαίει, είναι ένας ύμνος στην Ικαρία, ή μάλλον σωστότερα, στην Ιδεατή Ικαρία, έναν τόπο ουτοπικό, τόσο κοντά, αλλά ταυτόχρονα τόσο μακριά, σε μια άλλη παράλληλη διάσταση, αυτή του σινεμά.

Info: Σε Αυτήν την Χώρα Κανείς δεν Ήξερε να Κλαίει. Κομεντί. Ελλάδα, Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Πανουσόπουλος. Παίζουν: Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, Μπάμπης Χατζηδάκης, Φωτεινή Τσακίρη, Σερζ Ρεκέτ-Μπαρβίλ. Διανομή: Feelgood Entertainment.


ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ:  Ο Τζον Κάλαχαν έχει έφεση στο μαύρο χιούμορ και …τον αλκοολισμό. Μετά από ένα δυστύχημα θα μείνει για πάντα καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Στο ταξίδι της επιστροφής από τον απόλυτο πάτο, ο Κάλαχαν βρίσκει την ομορφιά στον παραλογισμό της ανθρώπινης ύπαρξης.

Βασισμένη στην αυτοβιογραφία του καρτουνίστα Τζον Κάλαχαν, η ταινία του Γκας Βαν Σαντ (Milk, Το Δικό μου Άινταχο), μένει εμμονικά στην αισιόδοξη πλευρά της σκοτεινής, κατά τα άλλα, ύπαρξης του καλλιτέχνη που είχε πέσει από τα 8 του θύμα σεξουαλικής κακοποίησης στο σχολείο κι ήταν αλκοολικός κι εντελώς αυτοκαταστροφικός μέχρι τα 21 του, όταν του συνέβη το δυστύχημα που τραυμάτισε τη σπονδυλική του στήλη. Ένα γεγονός που ταυτόχρονα στάθηκε η αιτία να κηρύξει πόλεμο στους δαίμονές του και να βγει νικητής, με τη βοήθεια διαφόρων καλών ανθρώπων που βρέθηκαν στο δρόμο του. Αυτή η bright side of life (η όμορφη πλευρά της ζωής), που παρουσιάζει η ταινία (όλα τα παλιά και δυσάρεστα, περνούν μέσα από φλας μπακ, χωρίς να βαραίνουν ιδιαίτερα την ατμόσφαιρα), είναι ταυτόχρονα η δύναμη και η αδυναμία της. Όσοι γνωρίζουν τον Κάλαχαν ως καλλιτέχνη κι αγαπούν το έργο του, θα μπορέσουν να προσεγγίσουν την ταινία με διαφορετική ματιά φυσικά. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της, ήταν ένα όνειρο του Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο οποίος και είχε προτείνει το project στον σκηνοθέτη, αμέσως ματά τη συνεργασία τους στο, Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ το 1997. Ο Χόακιν Φοίνιξ που τον αντικαθιστά είναι εξαιρετικός και για άλλη μια φορά αποτελεί τον βασικό λόγο, για να δει κάποιος κι αυτή τη ταινία.

Info: Μην Ανησυχείς, Δεν θα Φτάσει Μακριά Με τα Πόδια (Don't Worry, He Won’t Get Far on Foot). Δραματική Κομεντί Βιογραφία. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Γκας Βαν Σαντ. Παίζουν: Χόακιν Φοίνιξ, Τζόνα Χιλ, Ρούνι Μάρα, Τζακ Μπλακ. Διανομή: Seven Films.


ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ... ΣΤΟΠ!: Ο Μάριο Καβαλάρο ξυπνάει κάθε πρωί με τον ίδιο τρόπο, στο ίδιο σπίτι, στην ίδια γειτονιά και την ίδια πόλη, το Μιλάνο. Έχει μόλις κλείσει τα πενήντα. Αγαπάει την ακρίβεια, τη συνέπεια, τον σεβασμό και τους καλούς τρόπους και γενικότερα την τάξη: για εκείνον, όλοι πρέπει να μιλούν χαμηλόφωνα και να μένουν εκεί όπου ανήκουν. Μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο μαγαζί που κληρονόμησε από τον πατέρα του και τον κήπο στην ταράτσα του σπιτιού του - το μόνο πραγματικό πάθος του. Κάθε αλλαγή τον τρομάζει, πόσο μάλλον όταν αυτή η αλλαγή έχει να κάνει με την πώληση του αγαπημένου του μπαρ σε έναν Αιγύπτιο και τον ερχομό του Όμπα, ενός Σενεγαλέζου πωλητή δρόμου, που -με περισσή αυτοπεποίθηση- στήνει την πραμάτεια του και του κλέβει την πολυπόθητη πελατεία. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, ο Μάριο σκέφτεται μια απλή, αν και ελαφρώς τρελή, λύση: να απαγάγει τον Όμπα και να τον γυρίσει πίσω από εκεί που ήρθε, δηλαδή την Σενεγάλη.

Ο Ιταλός κωμικός Αντόνιο Αλμπανέζε (To Rome With Love, Το Εγχειρίδιο του Έρωτα 2), γράφει και σκηνοθετεί μια καλών προθέσεων αλλά άνισου αποτελέσματος, δραματική κομεντί. Ο Σενεγαλέζος πωλητής καλτσών, συμφωνεί να επιστρέψει στην πατρίδα του, φτάνει να πάρουν μαζί τους και την αδερφή του. Τελικά η αδερφή του είναι στη πραγματικότητα η σύντροφός του, την οποία παντρεύεται πίσω στην πατρίδα, σε μια Σενεγάλη καρτποσταλική όπου τα χρώματα και η απλότητα της ζωής σαγηνεύουν τον δύστροπο Δυτικό, με αποτέλεσμα να είναι αυτός που θα αποφασίσει τελικά, να αλλάξει ριζικά τη ζωή του. Σε μια ξενοφοβική Ιταλία όπου η Λίγκα του Βορρά κέρδισε κυβερνητικούς θώκους, ίσως η απλοϊκή αυτή αλληγορία να φαντάζει σημαντική έως και απαραίτητη. Όχι ότι αυτό θα μπορούσε να αλλάξει κάτι, σε αυτόν τον Οικονομικό Εφιάλτη του Δαρβίνου στον οποίο ζει ο Δυτικός Κόσμος, εμείς και η Ιταλία σήμερα. Θα ήταν ευτυχές αν το - όποιο – έργο τέχνης είχε τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή. Δυστυχώς το όνειρο της Σενεγάλης του Μάριο (όπως και το όνειρο της Ικαρίας του Γιώργου Πανουσόπουλου, πιο πάνω), θα παραμείνει για τους περισσότερους από εμάς όνειρο, είτε προσωπικό και απραγματοποίητο, είτε ουτοπικά κινηματογραφικό.

Info: Χάσαμε τον Δρόμο...Στοπ! (Contromano/Back Home). Κομεντί. Ιταλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Αντόνιο Αλμπανέζε. Παίζουν: Αντόνιο Αλμπανέζε, Άλεξ Φόντζα, Όντ Λεγκαστελουά. Διανομή: Seven Films & Rosebud.21


Η ΚΛΕΟ ΑΠΟ ΤΙΣ 5 ΣΤΙΣ 7: Η Κλεό είναι τραγουδίστρια και περιμένει τα αποτελέσματα κάποιων ιατρικών εξετάσεων που έκανε. Πιστεύει πως έχει καρκίνο και ότι θα πεθάνει πολύ σύντομα. Από τις 5 μέχρι της 7 που θα πάρει τα αποτελέσματα των εξετάσεων, συναντά φίλους, γνωστούς και αγνώστους με τους οποίους συνδιαλέγεται μιλώντας τους, για τις ελπίδες, τους φόβους και τα όνειρά της.

Μία από τις σπουδαιότερες ταινίες της Ανιές Βαρντά (Πρόσωπα και Ιστορίες), αλλά και του Γαλλικού Νέου Κύματος, Η Κλεό Από τις 5 στις 7 του 1962, είναι μια απόπειρα καταγραφής σε πραγματικό χρόνο (στην πραγματικότητα η διάρκεια της ταινίας είναι 90 λεπτά και όχι 2 ώρες), της ψυχολογικής δοκιμασίας της νεαρής τραγουδίστριας Κλεό, με ποπ διάθεση, υπέροχους διαλόγους, παιχνιδιάρικη φόρμα που ακόμη και σήμερα δείχνει μοντέρνα, υπέροχη μουσική και τραγούδια του Μισέλ Λεγκράν και την αισθαντική παρουσία της Κορίν Μαρσάντ στον ομώνυμο ρόλο. Η ταινία είναι εκτός όλων των άλλων κι ένα κινηματογραφικό γράμμα αγάπης προς το Παρίσι, που είναι κι ο πραγματικός πρωταγωνιστής της. Άλλη μια σημαντική επανέκδοση, σε ολοκαίνουργια ψηφιακή κόπια.

Info: Η Κλεό από τις 5 στις 7 (Cléo de 5 à 7). Κομεντί. Γαλλία 1962. Επανέκδοση: Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ανιές Βαρντά. Παίζουν: Κορίν Μαρσάντ, Αντουάν Μπουρσεγιέ, Ντομινίκ Νταβρέ, Ντορτέ Μπλανκ. Διανομή: Ama Films.

εμφάνιση σχολίων