Από τον Βασίλη Καραγιάννη
O χώρος είναι μια εμπειρία που την αφομοιώνεις σταδιακά και την κουβαλάς μέσα σου. Η αφαίρεση του περιττού σ’ αυτήν την περίπτωση είναι μια διαρκής επανάσταση. Αρμονία σαν να συνθέτει κανείς μουσική. Τελετουργία στην καθημερινότητα που εξελίσσει το παιχνίδι των αισθήσεων. Προέκταση του «εσωτερικού είναι», της κουλτούρας και της αντίληψης ζωής στη λειτουργικότητα των χρωμάτων, των σχημάτων, των αντικειμένων. Η αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων είναι κυρίως ποίηση, ένα είδος ονειρικής πραγματικότητας. Δευτερευόντως, αποτελεί εικαστική παρέμβαση γύρω από ένα concept. Τρίτον, διαμορφώνει ατμόσφαιρα για την ανάπτυξη μιας αρμονικής κοινωνικότητας.DOCTV.GR
23 Φεβρουαρίου 2023
«Οσο μεγαλώνεις, κουβαλάς μαζί το σπίτι σου», λένε οι Φινλανδοί, που προέρχονται από νομαδικές φυλές της Ασίας και περιπλανήθηκαν αρκετά μέχρι να βρουν λίμνες και δάση για να εγκατασταθούν. Σε αυτήν την όμορφη βορεινή χώρα οι Suomi έφτιαξαν ιδιαίτερα σπίτια από πλευράς ατμόσφαιρας, άνεσης αλλά και λειτουργικότητας. Χρησιμοποιούν ξύλο και μέταλλο για τον σκελετό, έχουν άφθονα παράθυρα, καλή μόνωση για το κρύο, τη ζέστη και τους θορύβους και διακρίνονται από έντονη λιτότητα στη διακόσμηση. Η προσέγγιση των Φινλανδών για την κατοικία ολοκληρώνεται από τη γειτνίαση νερού και φωτιάς. Μια σαμανική αντίληψη. Μια σάουνα βρίσκεται πάντοτε στο πλάι μιας λίμνης για να προσφέρει τον τελετουργικό χαρακτήρα καθαρμού σώματος και ψυχής.
Οι Φινλανδοί συγγενεύουν αισθητικά με την άρχουσα τάξη των παλιών Γιαπωνέζων που επηρεάζονταν από το Ζεν. Παρόλο που κι αυτοί έχουν μια μανία με το λουτρό και έχουν αφαιρέσει σχεδόν όλα τα έπιπλα του σπιτιού, εκεί που επικεντρώνονται ουσιαστικά είναι στον κήπο. Ο γιαπωνέζικος κήπος ενσωματώνει τον χώρο κατοικίας και όχι το αντίθετο. Πρόκειται για ένα κομμάτι ουτοπίας που μετατρέπει το άτομο σε συμπαντική οντότητα διευρύνοντας τον χώρο, σταματώντας τον χρόνο. Σαν τα ποιήματα χάι-κου, που ελίσσονται και εξελίσσονται με τη φοβερή τους απλότητα σε πολλαπλές διαστάσεις. Διαδικαστικά αυτό σημαίνει πως στις επιμέρους τελετουργίες, τα μικρά μονοπάτια ανάμεσα στον κήπο ζωντανεύουν, αφού για να φτάσει κανείς στην αίθουσα του τσαγιού, πρέπει να τα διασχίσει μόνος του. Περνώντας από έναν βράχο που βρίσκεται εκεί δήθεν τυχαία, υπάρχει άμμος και μια ξύλινη τσουγκράνα που σε προκαλεί να τη διασκορπίσεις, να τη συσσωρεύσεις σε αμμόλοφους, να δημιουργήσεις ένα σχήμα κάτω από την παρόρμηση της στιγμής, να διαλογιστείς έτσι ώστε να αλλάξει η δομή των πραγμάτων. Μια ψευδαίσθηση παρέμβασης στη συμπαντική αρμονία.
Το ίδιο συμβαίνει σε ένα σχεδόν γυμνό δωμάτιο. Τα στρώματα του ύπνου μπορεί να μαζευτούν και να αντικατασταθούν από έναν πίνακα και μαξιλάρια που παίζουν ρόλο καθίσματος. Από κει χαζεύει κανείς το τοπίο που έχει δημιουργήσει ο ζωγράφος. Βλέπει τα πουλιά να ζωντανεύουν πάνω στις κερασιές, να πετούν και να χάνονται στον μακρινό ορίζοντα. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων είναι υπόθεση ιερέων Ζεν και σαμάνων. Οσο πληθαίνουν οι έγνοιες της ζωής, οι μάγοι αυτοί ελαφρώνουν την ψυχή αφαιρώντας τo περιττό από το καταφύγιο της καθημερινότητας. Ο καθένας μας, όμως, μπορεί να κερδίσει αυτό το παιχνίδι σαν ένα είδος επανάστασης της καθημερινής ζωής. Αφαιρώντας από τον χώρο ό,τι μας προσθέτει ο χρόνος.
εμφάνιση σχολίων