«Και τι έμαθα…». Από την Assya Barrette
PRESS
7 Απριλίου 2017
«Πριν από λίγους μήνες, βίωσα τη χειρότερη εμπειρία της ζωής μου: Ο πατέρας μου πέθανε. Ο καρκίνος τον πήρε μακριά από εμένα καθώς και ένα μικρό μέρος του εαυτού μου. Ένα από τα δυσκολότερα συναισθήματα που ένιωσα ήταν ότι δεν ήμουν σε θέση να τον θρηνήσω.
Όχι, στην κοινωνία μας, δεν μπορείς απλά να θρηνήσεις την απώλεια ενός δικού σου ανθρώπου, πρέπει να εργαστείς. Όχι μόνο στη δουλειά σου, αλλά και σε σωρούς από χαρτιά και χιλιάδες ρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν για τον άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή. Τέλος, όταν τελείωσα τη σκληρή δουλειά, έπρεπε να αδειάσω το διαμέρισμα του πατέρα μου. Δεν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η πιο πικρή διαδικασία από όλες.
Ψάχνοντας τα παλιά πράγματα του πατέρα μου, ένιωσα την απώλεια ακόμα περισσότερο με κάθε αντικείμενο που προσπαθούσα να ταξινομήσω. Και υπήρχαν πολλά πράγματα για να ταξινομήσω. Χρειάστηκαν εβδομάδες για να καθαρίσω τα υπάρχοντα μιας ζωής, στο μικρό διαμέρισμα του πατέρα μου. Εβδομάδες για να πουλήσω, να δωρίσω, να ανακυκλώσω ή να πετάξω κούτες από μαγειρικά σκεύη, είδη ένδυσης, έπιπλα, υλικά γραφείου, και πολλά άλλα. Πέταξα μια συνηθισμένη ζωή συσσώρευσης.
Ο πατέρας μου είχε επενδύσει χρόνο, χρήμα και προσπάθεια για να πάρει όλα αυτά τα πράγματα, κι εγώ έπρεπε τώρα να τα δώσω ή να τα πετάξω με μεγάλη δυσκολία. Καταστρέφαμε τον πλανήτη για τις επόμενες γενιές, μόνο και μόνο για να να μπορέσουμε να απολαύσουμε μια σύντομη ζωή γεμάτη υλικά αγαθά που σε πολλές περιπτώσεις σπάνια χρησιμοποιήθηκαν, σπάνια υπήρξαν αναγκαία και εύκολα ξεχάστηκαν.
Αποφάσισα ότι δεν ήθελα αυτή να είναι η “φυσιολογική” ζωή μου. Και έτσι ξεκίνησα ένα πείραμα διάρκειας 200 ημερών, όπου δεν θα αγόραζα τίποτα καινούργιο. Εξαιρουμένων των ειδών παντοπωλείου, τα ιατρικά είδη και τα βασικά προϊόντα περιποίησης, θα δανειζόμουν ή θα αγόραζα αποκλειστικά μεταχειρισμένα, ή απλά δεν θα αγόραζα τίποτα απολύτως.
Θα μπορούσα άραγε να επιβιώσω 200 ημέρες μακριά από το εμπορικό κέντρο; Στην πραγματικότητα, θα μπορούσα. Και εδώ είναι μερικά από αυτά που έμαθα στην πορεία:
1. Υπάρχουν ήδη πάρα πολλά πράγματα στον κόσμο. Όπως διαπίστωσα ψάχνοντας διάφορα second hand καταστήματα, online αγγελίες, ομάδες στο Facebook και άλλα παρόμοια, σοκαρίστηκα από τον όγκο των αντικειμένων που ήδη υπάρχουν. Βουνά από ρούχα, τόνοι επίπλων, πιάτα, τηγάνια, μπαστούνια, ένας ωκεανός από όλα τα πράγματα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Δεν χρειαζόμαστε περισσότερα.
2. Οι άνθρωποι αγοράζουν πράγματα από καθαρό καταναγκασμό. Καθώς προσπαθούσα να καλύψω τις ανάγκες μου με αντικείμενα από δεύτερο χέρι, εξεπλάγην από το πλήθος των αχρησιμοποίητων αντικειμένων που υπάρχουν στα χαριστικά - ανταλλακτικά παζάρια. Πράγματα που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ, με τις ετικέτες των τιμών και την αρχική τους συσκευασία. Από νέα αρωματικά κεριά μέχρι ολοκαίνουργια ρούχα που κοσμούσαν τους διαδρόμους των καταστημάτων μεταχειρισμένων. Σαφώς, η πράξη της αγοράς είναι συχνά εντελώς ανεξάρτητη από την πραγματική ανάγκη του ανθρώπου. Μοιάζει περισσότερο με καταναγκασμό.
3. Υπάρχει ένα παράλογο στίγμα κατά των αντικειμένων από δεύτερο χέρι. Πολλοί θεωρούν ότι η αγορά ρούχων, επίπλων και άλλων προϊόντων από δεύτερο χέρι ισοδυναμεί με βρωμιά και έλλειψη πολιτισμού. Τι παράξενη νοοτροπία! Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι θα δώσουν με ευκολία τα πράγματα που δεν χρησιμοποιούν σε μια φτωχή οικογένεια ή στην εκκλησία. Υποθέτω ότι είναι αρκετά για εκείνους με χαμηλότερο εισόδημα, αλλά όχι για «εμάς»...
4. Υπάρχει μεγάλη αφθονία. Κατά τη διάρκεια 200 ημερών μου, έμαθα ότι δεν χρειάζεται να πάω σε μεγάλα καταστήματα για να αγοράσω ό,τι χρειάζομαι, αλλά μπορώ να τα βρω στη δική μου κοινότητα. Πολλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να δώσουν πράγματα που δεν χρησιμοποιούν πια σε πολύ χαμηλή τιμή ή δωρεάν.
5. Όταν τίποτα δεν είναι νέο, τίποτα δεν είναι ακριβό. Ο τραπεζικός λογαριασμός μου σίγουρα ανακουφίστηκε κατά τη διάρκεια αυτών των 200 ημερών. Το “δεύτερο χέρι” φέρνει μια ευχάριστη και απότομη έκπτωση. Και ποτέ δεν ένιωσα ότι θυσιάζω την ποιότητα.
6. Είναι όμορφο συναίσθημα να πληρώνεις ένα άτομο, αντί μιας εταιρείας. Ειδικά όταν ψώνιζα μέσα από μικρές αγγελίες, διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι πωλητές ήταν ειλικρινείς και τίμιοι. Ήταν κανονικοί άνθρωποι που απλά ήθελαν να πουλήσουν σε χαμηλή τιμή αντικείμενα που δεν χρειάζονταν πλέον. Ήταν αναζωογονητικό να γνωρίζω ότι τα χρήματά μου πηγαίνουν απευθείας σε κάποιον σαν εμένα, αντί σε μια απρόσωπη πολυεθνική εταιρεία.
7. Δεν χρειάζομαι πραγματικά αυτά τα αντικείμενα. Η αλήθεια είναι ότι κάποια πράγματα απλά δεν μπορείς να τα βρεις μεταχειρισμένα. Πολλά αντικείμενα, ακόμη και τα πιο κοινά, είναι αδύνατο ή ανέφικτο να τα βρεις από δεύτερο χέρι. Όταν ήμουν αναγκασμένη να μην τα αγοράσω, μου έκανε εντύπωση το πώς τίποτα δεν άλλαξε. Δεν άλλαξε η υγεία μου, η ευτυχία ή η εσωτερική αρμονία μου. Κατάλαβα ότι τα περισσότερα πράγματα είναι απλά πολύ ωραία για να τα έχεις. Οι πραγματικές ανάγκες είναι γενικά πιο περιορισμένες.
Αυτές οι 200 ημέρες μου δεν ήταν μόνο μια προαιρετική εμπειρία αφιερωμένη στην αειφόρο διαβίωση και στον μινιμαλισμό. Ήταν ένα αναγκαίο και μετασχηματιστικό ταξίδι. Όταν κάποιος πεθαίνει, όλοι θέλουν να ξεπεράσουν την απώλεια και να γυρίσουν πίσω στην “κανονική” ζωή. Δεν ήθελα να αισθάνομαι την απώλεια του πατέρα μου σαν ένα γεγονός που απλά θα ξεπεράσω, μια εμπειρία που θα με άφηνε τελικά αμετάβλητη.
Αντ' αυτού, επέτρεψα αυτή η εμπειρία να με αλλάξει βαθιά. Στην πραγματικότητα, δεν νομίζω ότι θα ξεπεράσω ποτέ τον θάνατό του, γιατί κάθε ημέρα που περνάει με εμπνέει στον τρόπο που μιλάω, στον τρόπο που δρω και στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τη ζωή μου.
Ελπίζω ότι θα μπορέσω μέσα από αυτή την εμπειρία, να σας βοηθήσω να αλλάξετε κι εσείς κάτι. Ίσως θα επισκεφθείτε ένα κατάστημα με ρούχα από δεύτερο χέρι για την επόμενη αγορά σας, ή θα ξεκινήσετε τη δική σας πρόκληση των 10, 30 ή ακόμα και 200 ημερών. Τουλάχιστον, ελπίζω ότι θα αλλάξετε τον τρόπο που σκέφτεστε όταν αγοράζετε ένα νέο αντικείμενο».
Η Assya Barrette είναι μηχανικός και blogger για τη βιωσιμότητα στο GreenHighFive.com που βοηθά τους ανθρώπους να μάθουν πώς να ζουν μια πιο περιβαλλοντικά βιώσιμη ζωή. Το διαβάσαμε σε μετάφραση από το site Εναλλακτικός.
εμφάνιση σχολίων