ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ: Τσεχοσλοβακία 1942. Ο Γιόσεφ Κάμπτσικ και o Γιαν Κούμπις φθάνουν στην κατεχόμενη Πράγμα με σκοπό να φέρουν εις πέρας την επιχείρηση Ανθρωποειδές. Η αποστολή έχει στόχο να δολοφονήσει τον αξιωματικό των SS Ράινχαρντ Χάινριχ. τον τρίτο κατά σειρά ισχυρότερο αξιωματικό του 3ου Ράιχ μετά τον Χίτλερ και τον Χάινριχ Χίμλερ. Ο Χάινριχ ήταν επίσης επί κεφαλής των Ναζί στην Τσεχοσλοβακία και γνωστός ως ο Σφαγέας της Πράγας. Εκεί οι δύο άντρες θα έρθουν σε επαφή με την τοπική αντίσταση και με πολλές δυσκολίες θα προσπαθήσουν να οργανώσουν την επιχείρηση τους η οποία ίσως να είναι η τελευταία της ζωής τους.
Αν και ο τίτλος παραπέμπει σε επιστημονική φαντασία, αυτή ήταν η ονομασία της επιχείρησης δολοφονίας του Χάινριχ, από την τσεχοσλοβακική αντίσταση, που είχε σαν έδρα της το Λονδίνο. Οι δύο άντρες στην Πράγα, έρχονται σε επαφή με τους τοπικούς αντιστασιακούς οι οποίοι αμφιβάλουν πως η δολοφονία του Γερμανού αξιωματικού θα ωφελήσει την χώρα τους. Θα βρεθούν όμως τελικά αρκετοί άλλοι πρόθυμοι για να τους βοηθήσουν. Καθώς και οι δυο τους, με τον τρόπο του ο καθένας, θα ερωτευτούν τις κοπέλες που τους καλύπτουν στα μάτια του κόσμου, ο βαθμός της δυσκολίας της απόπειράς τους θα ανέβει, καθώς η εκτέλεσή της, ασχέτως επιτυχίας, μπορεί να τους στοιχίσει τη ζωή. Ακριβώς από την απόπειρα αυτή και μετά, το ακαδημαϊκά σκηνοθετημένο ιστορικό θρίλερ του Σον Έλις (Cashback), αποκτά δυναμική και ενδιαφέρον, ενώ παίρνει κυριολεκτικά φωτιά το τελευταίο 20λεπτο, όταν ό,τι έχει απομείνει από την αντίσταση, βρίσκεται περικυκλωμένο από τους ναζί μέσα σε έναν ναό της τσέχικης πρωτεύουσας, δίνοντας την ύστατη μάχη για την ζωή του. Λεπτομερής και πειστική η αναπαράσταση της εποχής. Εξαιρετικοί όλοι οι ηθοποιοί, ακόμη και αν μιλάνε αναγκαστικά Αγγλικά με τσέχικη προφορά, ανεξαιρέτως καταγωγής.
ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ ΑΜΑΞΙΔΙΑ: Ο 20χρονος Ζολί, ο φίλος του κι ένας πρώην πυροσβέστης, καθηλωμένοι σε αναπηρικά αμαξίδια, σπρωγμένοι από απελπισία κι από φόβο πως σύντομα θα θεωρούνται άχρηστοι, αποφασίζουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη μαφία ως πληρωμένοι δολοφόνοι. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία θολώνουν και η ιστορία γίνεται ένα ιλιγγιώδες καλειδοσκόπιο με γκάνγκστερ και πιστολίδια, τη γεμάτη προκλήσεις και εμπόδια ζωή στο αμαξίδιο, την απόρριψη αλλά και την αναζήτηση του πατρικού προτύπου.
Επιχείρηση Ανθρωποειδές
Δολοφονικά Αμαξίδια
Gold
Η Κλούβα
12+ Ώρες με τον Άντι Γουόρχολ
Ο Χρυσός Αλέξανδρος του περασμένου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, είναι μια ευφάνταστη μαύρη κωμωδία, στην οποία, ερασιτέχνες - καθηλωμένοι στο καροτσάκι - ηθοποιοί, παίζουν μαζί με επαγγελματίες, όπως ο Ζάμπολντς Θουρόζι που είδαμε στον Λευκό Θεό του Κορνέλ Μουτρουτσό, σε μια αλληλεπίδραση ερμηνειών που διαθέτει μια ανεβασμένη διάθεση, η οποία διαπερνά την οθόνη και αγγίζει ευχάριστα τον θεατή.
Με στοιχεία παρμένα από το γκαγκστερικό θρίλερ, το γουέστερν, την εφηβική κομεντί, μέχρι το animation, αλλά βασική έμπνευση το σινεμά του Ταραντίνο, ξεχειλίζει από ενέργεια, την οποία χειρίζεται επιδέξια, για να ξεπεράσει κάποια στοιχεία υπερβολής, από αυτά που χαρακτηρίζουν και τις ταινίες του ίδιου του Κουέντιν και όλων όσων, πετυχημένα ή μη, εμπνέονται από την δουλειά του. Εκείνο που κάνει εντύπωση, είναι το πως το ουγγαρέζικο σινεμά (ακόμα και πριν την προσφυγική κρίση και το σφράγισμα των συνόρων), συνεχίζει να παράγει την μια αντιρατσιστική ταινία (Ο Γιος του Σαούλ, Λευκός Θεός), μετά την άλλη. Εδώ μάλιστα, ο σκηνοθέτης (ο οποίος πέρασε αρκετό καιρό δουλεύοντας με ανθρώπους σε καροτσάκια, πράγμα που του έδωσε την έμπνευση να γράψει το σενάριο της ταινίας), δεν μιλά καθόλου για ρατσισμό, τον αποκλείει ρητά, στην πράξη. Αυτό δεν τον σταματά όμως, από το να επιχειρεί μια διακριτική εξερεύνηση στις ζωές των πρωταγωνιστών του, οι οποίοι ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας και αγωνίζονται για πράγματα που οι μη ανάπηροι θεωρούν δεδομένα.
Επίσημη πρόταση της Ουγγαρίας για τα φετινά Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, είναι διασκεδαστική και διαθέτει μια γνήσια feelgood διάθεση.
GOLD: Ένας άτυχος άντρας, ο Κένι Γουέλς, θέλει επειγόντως ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα και αποφασίζει να συνεργαστεί με τον γεωλόγο Μικέλ Ακόστα, έναν εντελώς αντίθετο του χαρακτήρα, και να αναζητήσουν μαζί χρυσάφι σε αχαρτογράφητη ζούγκλα της Ινδονησίας. Αλλά άλλο να καταφέρεις να βρεις χρυσάφι και άλλο να καταφέρεις να το κρατήσεις, σε μια περιπέτεια που θα τους φτάσει ως τα ισχυρότερα κλιμάκια της Γουόλ Στριτ.
Σενάριο (βασισμένο στο χρηματιστηριακό σκάνδαλο της Καναδικής εταιρείας Bre-X), για το οποίο έδειξαν διαδοχικά ενδιαφέρον οι Πολ Χάγκις (Στην Κοιλάδα του Ηλά), ο Μάικλ Μαν (Ένταση, Ο Τελευταίος των Μοϊκανών) και ο Σπάικ Λι (25η Ώρα, Κάνε το Σωστό), κατέληξε στα χέρια του Στίβεν Γκέιγκαν, ο οποίος (εκτός από δύο τηλεταινίες), έχει να σκηνοθετήσει για το σινεμά, από το 2005 όπου είχε εντυπωσιάσει με την Syriana.
Πρόκειται για άλλη μία ιστορία απληστίας, αλλά και αναζήτησης μιας γρήγορης και σχετικά εύκολης οικονομικής επιτυχίας, τύπου Λύκου της Γουόλ Στριτ και Οδηγού Διαπλοκής (ο Μάικλ Μαν μάλιστα, είχε τον Κρίστιαν Μπέιλ στο μυαλό του για πρωταγωνιστή), η οποία ισορροπεί κι αυτή με ριψοκίνδυνο τρόπο, ανάμεσα στον ρεαλισμό και την σάτιρα. Οι ήρωες μετά από πολλές εξωτικές περιπέτειες, καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν το απατηλό (Αμερικάνικο), όνειρό τους, όμως σύντομα θα πέσουν στα σαγόνια της Γουόλ Στριτ, που θα αποδειχτεί πιο επικίνδυνη από την πραγματική ζούγκλα την οποία διέσχισαν.
Δεν πρόκειται για πιστή αφήγηση των πραγματικών γεγονότων, αλλά για μια εντυπωσιακή παραλλαγή που μετατρέπεται σε ένα όχημα, το οποίο προσφέρει στον Μάθιου ΜακΚόνεχι την ευκαιρία να υποδυθεί έναν πληθωρικό χαρακτήρα, από αυτούς που συνήθως οδηγούν τους Αμερικάνους σταρ, στα βραβεία ερμηνείας. Καθώς η πλάστιγγα έγειρε φέτος προς τις πιο ανεξάρτητες παραγωγές, ο και πάλι εντυπωσιακά αλλαγμένος για τον ρόλο ηθοποιός, θα μείνει με την όρεξη και με άλλη μια εντυπωσιακή ερμηνεία στην φιλμογραφία του, η οποία περιλαμβάνει άλλες δυο ταινίες με θέμα τους την αναζήτηση χρυσού. Την Σαχάρα (2005) και το Προσεχώς...Ζάμπλουτοι (2008). Αν και η ίδια η ταινία στο φινάλε, μένει τελικά αναποφάσιστη στο θέμα του είδους στο οποίο θα ήθελε να ανήκει, οι ερμηνείες αποζημιώνουν και η περιπετειώδης και σατιρική της διάθεση, κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο.
Η ΚΛΟΥΒΑ: Κάιρο, καλοκαίρι του 2013, δύο χρόνια μετά την Αιγυπτιακή Επανάσταση. Στην αρχή της σειράς των γεγονότων που οδήγησαν στην ανατροπή του προέδρου Μόρσι, μια κλούβα της Αστυνομίας, μέσα στην οποία κρατούνται διαδηλωτές με εντελώς διαφορετικές πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, διασχίζει τις βίαιες διαδηλώσεις. Θα μπορέσουν οι κρατούμενοι να ξεπεράσουν τις διαφορές τους προκειμένου να επιβιώσουν;
Ταινία Έναρξης στο τμήμα, Ένα Κάποιο Βλέμμα, του Φεστιβάλ Κανών 2016 και πρόταση της Αιγύπτου για το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, η καινούργια ταινία του Μοχάμεντ Ντιάμπ (Οι Γυναίκες του Λεωφορείου 678, είναι κι αυτή γυρισμένη μέσα σε ένα κινούμενο όχημα, την κλούβα της Αστυνομίας. Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα του οχήματος, καθώς και η σύγκρουση των απόψεων των επιβατών της, αντανακλούν αλληγορικά, την ανάλογης ασφυξίας κατάστασης στο καθημερινό, κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Μια δημοσιογράφος με τον άντρα της και τον έφηβο γιο τους από τη μία πλευρά, μια 14χρονη οπαδός των Αδελφών Μουσουλμάνων με τον πατέρα της και κάποια μέλη της Αδελφότητας από την άλλη, καθώς και κάποιοι άλλοι νεώτεροι οι γηραιότεροι άνδρες χωρίς συγκεκριμένη πολιτική άποψη, είναι η ομάδα των ανθρώπων που μεταφέρει η κλούβα. Από όσα λέγονται και διαδραματίζονται, άλλα είναι ενδιαφέροντα και σημαντικά, άλλα όχι, κάποια μοιάζουν να έχουν μπει αυθαίρετα, για να εξυπηρετήσουν την πλοκή, ή για να δώσουν πρόσωπο, σε κάποιους περιθωριακούς χαρακτήρες. Δεν υπάρχει κλιμάκωση, η ένταση είναι υψηλή από την αρχή και οι παύσεις γίνονται, είτε από εξάντληση, είτε λόγω ζητημάτων κοινής αποδοχής, όπως την μουσική και το ποδοσφαίρο.
Όπως και στο Λεωφορείο 678, δεν λείπουν οι διαθέσεις διδακτισμού, αλλά γενικά, πρόκειται για μια ιδιαίτερα αγωνιώδη και συναρπαστική ταινία, σκηνοθετημένη με δύναμη και νεύρο, από έναν νεαρό σκηνοθέτη τον οποίο προβληματίζει η καταστροφική διαίρεση του λαού του και που κατάφερε να βάλει το αιγυπτιακό σινεμά και πάλι στον κινηματογραφικό χάρτη. Όσοι ενδιαφέρονται για την προ Μόρσι εποχή της Αραβικής Άνοιξης που δεν ήρθε ποτέ, ας αναζητήσουν το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ The Square (Al Midan), της Ζαχάν Νουζαίμ (2013).
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΝΑΔΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ: Η εναρκτήρια εκδήλωση της Ταινιοθήκης της Ελλάδος για το 2017, είναι μια Εβδομάδα Καναδικού Κινηματογράφου, η οποία διοργανώνεται για πρώτη φορά στην χώρα μας, από 2 έως 8 Φεβρουαρίου. Αφορμή γι αυτό, η συμπλήρωση 150 χρόνων από την ίδρυση του Καναδά (1867-2017), αλλά και τα 75 χρόνια από την έναρξη των διπλωματικών σχέσεων με την Ελλάδα (1942-2017).
Έχοντας σαν φιλοδοξία του, την ανάδειξη του στοιχείου της πολυπολιτισμικότητας σαν θεμελιώδες χαρακτηριστικό της δίγλωσσης αυτής χώρας, όπου η συνύπαρξη του νέου με το παλαιό, της γαλλικής με την εγγλέζικη κουλτούρα, των γηγενών πληθυσμών με τους μετανάστες, εκτός από τις βασικές ανθρώπινες αξίες, βασίζεται και στην αποδοχή της διαφορετικότητας, την ελευθερία του λόγου, την ανάδειξη της κουλτούρας των μειονοτήτων, την ενθάρρυνση της δημιουργικότητας από όπου κι αν προέρχεται και τον σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος μεταξύ άλλων. Την ίδια στιγμή που οι διπλανές του ΗΠΑ, με την άνοδο του Τραμπ στον θώκο της προεδρίας τους, μοιάζουν να κατευθύνονται προς την αντίθετη από τον Καναδά, κατεύθυνση.
11 ταινίες της πρόσφατης παραγωγής (2012-2016), αγγλόφωνες, γαλλόφωνες, αλλά και στην γλώσσα των αυτοχθόνων Ινουίτ, οι περισσότερες χωρίς να έχουν εξασφαλίσει διανομή στην Ελλάδα και με κάποιες να έρχονται στην χώρα μας μετά την πρεμιέρα τους σε μεγάλα ξένα φεστιβάλ, επιλέχθηκαν για την ποικιλία των θεμάτων τους (ανάμεσά τους και αυτό της μετανάστευσης προς την χώρα), αλλά και για να γνωρίσει στο ελληνικό κοινό καινούργια ή παραγνωρισμένα ονόματα του καναδέζικου σινεμά.
Ταινία έναρξης θα είναι το Δυο Εραστές και μια Αρκούδα (Two Lovers and a Bear), του Κιμ Νουέν (είσοδος με προσκλήσεις), με πρωταγωνιστή τον Ντέιν Ντεχάν (Life). Ο σκηνοθέτης θα παρευρεθεί στην πρεμιέρα καθώς και στην επαναληπτική προβολή, στις 4 του μήνα. Προσκεκλημένοι της Καναδικής Πρεσβείας, θα βρεθούν στην Αθήνα και ο Γουίλ Γουντς, παραγωγός της ταινίας Mean Dreams και η νεαρή ηθοποιός Ντέβερι Τζέικομπς, πρωταγωνίστρια της ταινίας Ποιήματα για Νεαρά Πνεύματα. Το Άλογα στο Παράθυρο, είναι μια ταινία animation με την φωνή της Σάντρα Ο, γνωστής από το τηλεοπτικό Grey's Anatomy. Η Αρσινόη Χατζιάν, σύζυγος του Ατόν Εγκογιάν, πρωταγωνιστεί στην Άλλη Όψη του Νοεμβρίου της Μαριάν Ζεχίλ. Ο γνωστός στους κινηματογραφόφιλους, Ζαχαρίας Κουνούκ (Ο Παγωμένος Δρομέας-2001), επιστρέφει στο σινεμά με το Maliglutit (Searchers), με ήρωες και πάλι, συμπατριώτες του Ινουίτ του καναδικού παγωμένου βορά. Στην Αρκτική εξελίσσεται και το Iqaluit, του Μπενουά Πιλόν. Το Sleeping Giant (2015), του Άντριου Σιβιντίνο, είναι μια από τις πιο όμορφες ταινίες ενηλικίωσης της πρόσφατης παραγωγής. Από το Κεμπέκ, έρχονται τα χιουμοριστικά Ζιζάνια, του Λουί Μπελανζέρ. Το Νερό, ταινία της Καναδο-Ινδής Ντίπα Μέτα (Bollywood/Hollywood), ταινία καναδικής παραγωγής του 2005, είναι και η μόνη που είχε κυκλοφορήσει στην χώρα μας το 2007. Της Ντίπα Μέτα είναι και Τα Παιδιά του Μεσονυχτίου (2012), κινηματογραφική μεταφορά του γνωστού και πολύπαθου μυθιστορήματος του Σαλμάν Ρούσντι.
Info: Εβδομάδα Καναδέζικου Κινηματογράφου. 2 έως 8 Φεβρουαρίου, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ιεράς Οδού 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136 Αθήνα (Μετρό Κεραμεικός). Θα προβάλλονται 2 ταινίες καθημερινά. Είσοδος 5 Ευρώ, ανά προβολή. Τηλ.. (210)3628468[email protected]
12+ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ANDY WARHOL: Ξεκινώντας από το απόγευμα του Σαββάτου, 4 Φεβρουαρίου και τελειώνοντας το πρωί της Κυριακής, 5 Φεβρουαρίου, ο πέμπτος όροφος της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση συναντά το ζωντανό σκηνικό του Factory, με προβολή ταινιών του Άντι Γουόρχολ, από μηχανές 16mm κι ό,τι άλλο χρειάζεται για ένα διαδραστικό ταξίδι στο μυαλό του ιδιαίτερου αυτού καλλιτέχνη. Κόπιες 16mm, κατευθείαν από το The Circulating Film Library του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) της Νέας Υόρκης, οι αντισούπερ σταρ μιας ολόκληρης εποχής, θα αφηγηθούν με το δικό τους τρόπο την ιστορία μιας ατόφιας επαναστατικής ιδέας που ήθελε το Factory να γίνεται το Χόλιγουντ του underground.
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου:
16:00 Poor Little Rich Girl (66 λεπτά)
17:30 Κάν’ το σαν τον Άντι Γουόρχολ – Ανοιχτή Συζήτηση (60 λεπτά)
19:00 The Life of Juanita Castro (66 λεπτά)
20:30 Kitchen (70 λεπτά)
22:00 The Nude Restaurant (100 λεπτά)
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου:
00:00 Vinyl (70 λεπτά)
00:30 Πάρτι (στο φουαγιέ του 5ου ορόφου)
01:30 The Velvet Underground and Nico (67 λεπτά)
02:30 Sleep (321 λεπτά)
Περισσότερα διαβάστε εδώ
Info: 12+ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙ ΓΟΥΟΡΧΟΛ. 4-5 Φεβρουαρίου. Στέγη Ιδρύματος Ωνάση Συγγρού 107 Πληροφορίες: 210 900 5 800. Εισιτήριο ανά ταινία: 2 € Πάσο ημέρας (περιορισμένος αριθμός): 7 €. Το πάρτι & οι δράσεις στο φουαγιέ του 5ου ορόφου, με ελεύθερη είσοδο. Η προβολή της ταινίας Sleep: Δωρεάν, με δελτία εισόδου. Η συζήτηση στη Μικρή Σκηνή: Δωρεάν, με δελτία εισόδου