Χώκινγκ: Η πιο Α' ΠΡΟΣΩΠΟ επικίνδυνη περίοδος

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Ο μεγάλος επιστήμονας Στήβεν Χώκινγκ, σε άρθρο του στον Guardian, με τίτλο «Αυτή είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος για τον πλανήτη μας» μιλάει για το Brexit, την εκλογή του Τράμπ ως αποτέλεσμα οργισμένης κραυγής, για την ελίτ (στην οποία λέει πως ανήκει και ο ίδιος) που πρέπει να αναλάβει δράση, για την επίδραση του ίντερνετ στην κοινωνία, την εργασία και την οικονομική κρίση αλλά και για   τις περιβαλλοντικές αλλαγές που δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε να καταστρέψουν τον πλανήτη διότι «ακόμα δεν έχουμε βρει τρόπο να δραπετεύσουμε από αυτόν». Διαβάζουμε τα sos.

«Ό,τι και αν πιστεύουμε για την απόφαση των Βρετανών ψηφοφόρων να απορρίψουν την συμμετοχή στην Ε.Έ. και για την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως επόμενου προέδρου των ΗΠΑ, δεν υπάρχει αμφιβολία στα μυαλά των σχολιαστών πως επρόκειτο για μια οργισμένη κραυγή από ανθρώπους που ένιωσαν ότι είχαν εγκαταλειφθεί από τους ηγέτες τους. Ήταν, όλοι φαίνονται να συμφωνούν, η στιγμή που μίλησαν οι ξεχασμένοι, βρίσκοντας τις φωνές τους για να απορρίψουν τις συμβουλές και την καθοδήγηση των ειδικών και των ελίτ παντού».

«Προειδοποίησα πριν την ψηφοφορία για το Brexit πως θα έπληττε την επιστημονική έρευνα στη Βρετανία, ότι η νίκη του leave θα ήταν βήμα προς τα πίσω, και το εκλογικό σώμα- ή τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος του- δεν μου έδωσε περισσότερη σημασία από ό,τι σε οποιονδήποτε άλλον από τους πολιτικούς ηγέτες, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες, επιστήμονες, επιχειρηματίες, celebrities, που έδωσαν την ίδια συμβουλή η οποία δεν ακολουθήθηκε στην υπόλοιπη χώρα».

«Οι προβληματισμοί που υπογραμμίζουν αυτές οι ψηφοφορίες σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης και της επιτάχυνσης της τεχνολογικής αλλαγής είναι απόλυτα κατανοητοί. Η αυτοματοποίηση των εργοστασίων έχει ήδη αποδεκατίσει θέσεις εργασίας στον παραδοσιακό κατασκευαστικό τομέα, και η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης είναι πιθανό να επεκτείνει αυτή την καταστροφή θέσεων εργασίας βαθιά στις μεσαίες τάξεις. Το Ίντερνετ και οι πλατφόρμες που καθιστά δυνατές επιτρέπουν σε πολύ μικρές ομάδες ατόμων να βγάλουν τεράστια κέρδη, μισθώνοντας ελάχιστα άτομα. Αυτό είναι αναπόφευκτο, είναι η πρόοδος, αλλά είναι επίσης κοινωνικά καταστροφικό».

«Πρέπει να το βάλουμε αυτό δίπλα στην οικονομική κρίση, που έκανε τον κόσμο να καταλάβει πως πολύ μικρός αριθμός ατόμων που εργάζονται στον χρηματοοικονομικό τομέα μπορούν να λαμβάνουν τεράστιες αμοιβές και ότι οι υπόλοιποι από εμάς πληρώνουν τον λογαριασμό όταν η απληστία τους μας στέλνει σε λάθος δρόμο. Οπότε, ζούμε σε έναν κόσμο διευρυνόμενης, όχι περιοριζόμενης, οικονομικής ανισότητας, στην οποία πολλοί βλέπουν ότι απλά το βιοτικό τους επίπεδο, αλλά και τη δυνατότητά τους να βγάλουν τα προς το ζην, να εξανεμίζονται. Δεν είναι έκπληξη το ότι αναζητούν “new deal”, που ο Τραμπ και το Brexit φάνηκαν να αντιπροσωπεύουν».

«Αντιμετωπίζουμε τεράστιες περιβαλλοντικές αλλαγές: Κλιματική αλλαγή, παραγωγή τροφής, υπερπληθυσμό, αποδεκατισμό των άλλων ειδών, επιδημίες, οξύνιση των ωκεανών. Μαζί, μας θυμίζουν πως βρισκόμαστε στην πιο επικίνδυνη στιγμή στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Αυτή τη στιγμή έχουμε την τεχνολογία να καταστρέψουμε τον πλανήτη στον οποίο ζούμε, αλλά δεν έχουμε αναπτύξει την τεχνολογία για να αποδράσουμε από αυτόν. Ίσως σε μερικές εκατοντάδες χρόνια να έχουμε ιδρύσει ανθρώπινες αποικίες στα άστρα, αλλά αυτή τη στιγμή έχουμε μόνο έναν πλανήτη, και πρέπει να συνεργαστούμε για να τον προστατέψουμε. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να ρίξουμε τα τείχη εντός και εκτός των εθνών, όχι να σηκώσουμε καινούρια.

Αν είναι να έχουμε κάποια ελπίδα να το κάνουμε αυτό, οι ηγέτες του κόσμου πρέπει να αναγνωρίσουν ότι έχουν αποτύχει, και αποτυγχάνουν για τους πολλούς.

Με πόρους που προστατεύονται όλο και περισσότερο στα χέρια των λίγων, θα πρέπει να μάθουμε να μοιραζόμαστε πολύ περισσότερα από ό,τι τώρα. Με όχι μόνο θέσεις εργασίας, αλλά και ολόκληρες βιομηχανίες να εξαφανίζονται, πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να εκπαιδευτούν/ μορφωθούν ξανά για έναν νέο κόσμο και να τους στηρίξουμε κανονικά ενώ το κάνουν αυτό.

Αν οι κοινωνίες και οι οικονομίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα υπάρχοντα επίπεδα μετανάστευσης, πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να ενθαρρύνουμε την παγκόσμια ανάπτυξη, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος τα εκατομμύρια που μεταναστεύουν να πειστούν να αναζητήσουν το μέλλον τους στις πατρίδες τους. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό, είμαι αισιόδοξος για το είδος μου- αλλά θα χρειαστεί οι ελίτ, από το Λονδίνο στο Χάρβαρντ και από το Κέμπριτζ στο Χόλιγουντ, να πάρουν μαθήματα από το περασμένο έτος. Να αποκτήσουν, πάνω από όλα, ένα επίπεδο ταπεινότητας».
 

εμφάνιση σχολίων