Η επιδημία της εφηβικής πείνας. Στην πλευρά της υπερ-αναπτυγμένης δύσης οι έφηβοι ανταλλάσσουν σεξ με φαγητό
ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
3 Απριλίου 2019
«ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΙ»: Η νέα έκθεση από το Urban Institute και της μεγαλύτερης Τράπεζας Τροφίμων των ΗΠΑ, Feeding America, φέρνει στο προσκήνιο το πρόβλημα κάτω από τον ζοφερό τίτλο «Επιλογές που δεν αντέχονται», αποκαλύπτοντας ότι η πείνα σπρώχνει πολλούς νέους ανθρώπους στις ΗΠΑ σε επικίνδυνες καταστάσεις. Οι έφηβοι της Αμερικής που πασχίζουν για το φαγητό τους δεν είναι μόνο οι φτωχότεροι όλων, δηλαδή οι άποροι. Είναι παιδιά εργαζόμενων οικογενειών, με χαμηλούς μισθούς και μικρά επιδόματα που επαρκούν μόλις μετά βίας ως τα μισά του μήνα. Είναι έφηβοι που νιώθουν ότι στιγματίζονται από την φτώχεια τους.
Στην έρευνα μελετήθηκαν 20 ομάδες εφήβων -χωρισμένες με βάση το φύλο- με 193 έφηβους σε 10 φτωχές κοινότητες της Αμερικής και διαπιστώθηκε ότι πολλά από αυτά τα παιδιά νιώθουν στιγματισμένα από την κοινωνία κρύβουν όσο καλύτερα μπορούν την κατάσταση. Άλλα, φοβούνται τις κοινωνικές υπηρεσίες και γι αυτό δεν δέχονται φαγητό παρά μόνο από έναν στενό κι έμπιστο κύκλο ανθρώπων.
ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ (ΚΡΥΦΗΣ) ΠΕΙΝΑΣ: Προκειμένου να μετριάσουν την πείνα τους, τα παιδιά αυτά ακολουθούν διάφορες στρατηγικές: κρατούν το σχολικό γεύμα για το σαββατοκύριακο. Αγοράζουν γρήγορο φαγητό τις ώρες της ημέρας που τα φαστφουντάδικα ξεπουλάνε τα μπέργκερ τους με ένα δολάριο. Προσπαθούν να τρώνε σε σπίτια φίλων και συγγενών. Μερικές φορές δανείζονται από τον γείτονα υλικά δήθεν για να φτιάξουν μια συνταγή. Πολλοί γονείς παραλείπουν γεύματα για να ταΐσουν τα παιδιά τους και αποφεύγουν να μιλάνε για το πρόβλημα μπροστά σε αυτά, φοβούμενοι ότι εκείνα θα σταματήσουν να τρώνε για να βοηθήσουν τους ίδιους και τα μικρότερα αδέρφια τους.
Η ΕΦΗΒΙΚΗ ΠΕΙΝΑ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ: Όταν όλα τα άλλα αποτυγχάνουν, το νέο αίμα της Αμερικής περνά σε άλλες πίστες επιβίωσης.
-Δεν είναι λίγα τα παιδιά που αποτυγχάνουν επίτηδες στα σχολεία τους ώστε να τους στείλουν σε θερινό και να εξασφαλίσουν δυο γεύματα την ημέρα.
-Άλλα αναγκάζονται να κλέβουν για να φάνε, πουλάνε ναρκωτικά, παίζουν τζόγο…
-Πολλές φορές φτάνουν στο σημείο να ανταλλάζουν σεξ με ένα πιάτο φαγητό (όχι χρήματα διότι τότε θα έλεγαν ότι εκδίδονται), ή να μπαίνουν εσκεμμένα στη φυλακή για να γλιτώσουν από την πείνα.
«Δε γνωρίζουμε πόσα παιδιά κινδυνεύουν. Όμως το γεγονός ότι και στις 10 κοινότητες οι έφηβοι ήταν εξοικειωμένοι με το ζήτημα και κανείς από αυτούς δεν είπε, ότι αυτό δε συμβαίνει στη γειτονιά του, μας δείχνει ότι το πρόβλημα είναι εκτεταμένο και θα έπρεπε να χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου», λέει η επικεφαλής της έρευνας, Σούζαν Πόπκιν. «Παρότι τραβά λιγότερη προσοχή, η οικονομική δυσπραγία –το να ζεις δηλαδή χωρίς βασικά είδη– είναι πιο εξαπλωμένη από τη φτώχεια. Το να ζει κανείς χωρίς φαγητό είναι το είδος της οικονομικής δυσπραγίας που αναφέρεται πιο συχνά από την ανασφάλεια στέγης ή ιατρικής κάλυψης ή απώλεια ζωτικών υπηρεσιών, όπως είναι το νερό και η θέρμανση», καταλήγει η έρευνα.
Το περιοδικό The Atlantic αναφέρει ότι το 2014, το τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν στοιχεία, καταγράφηκαν 17,4 εκατομμύρια νοικοκυριά στις ΗΠΑ όπου ζουν πάνω από 48 εκατομμύρια πεινασμένοι άνθρωποι. Αυτά τα στοιχεία πιθανότατα σήμερα είναι ακόμη χειρότερα, καθώς οι κανονισμοί για διανομή κουπονιών σίτισης στις οικονομικά ευάλωτες ομάδες, έχουν γίνει πιο αυστηροί.
Η ΠΕΙΝΑ ΧΤΥΠΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ: Διαταραχές συμπεριφοράς, ακόμα και αυτοκτονικές τάσεις, είναι λίγες από τις «παρενέργειες» στον ψυχισμό των εφήβων. Πολλοί από αυτούς εγκαταλείπουν το σχολείο για να εργαστούν και να συνεισφέρουν στην οικογένεια, και τελικά, στερούμενοι εκπαίδευσης, παγιδεύονται για πάντα σε κακοπληρωμένες εργασίες και μια ζωή γεμάτη στερήσεις. Κι όλα είναι φαύλος κύκλος. Γιατί σύμφωνα με τις έρευνες η Χώρα των Ευκαιριών έχει σταματήσει εδώ και καιρό να καλλιεργεί όνειρα καθώς τα παιδιά των φτωχών παραμένουν φτωχά ενώ ο πλούτος κληροδοτείται πλέον από τζάκι σε τζάκι.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν επιτρέπει στα νεαρά «ταλέντα» να πιστεύουν στις θεωρίες του καπιταλιστικού «υγιούς ανταγωνισμού» η στα σλόγκαν αισιοδοξίας των baby boomers, του «Όλα είναι δυνατά» και του «Ο καλύτερος θα νικήσει».
Όπως έλεγε και ο Γκορ Βιντάλ προφητεύοντας την πτώση της «Αυτοκρατορίας» της χώρα του: «Δεν έχουμε Εθνικό Σύστημα Υγείας για τη βαρέως φορολογούμενη μεσαία τάξη, έχουμε ανεπαρκές σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης. Με λίγα λόγια είμαστε μια τριτοκοσμική χώρα που διαθέτει ένα στρατό χώρας του ανεπτυγμένου κόσμου. Με τον καιρό κάτι θα καταρρεύσει, και φοβάμαι πως αυτό το κάτι θα είναι η αδύναμη οικονομία μας...»
εμφάνιση σχολίων