Ένα ποίημα του Νομπελίστα ποιητή για τους πολλαπλούς εαυτούς που κρύβουμε μέσα μας
DOCTV.GR
23 Σεπτεμβρίου 2019
Δεν μπορώ να κατασταλάξω σε ένα μόνο.
Έχουν χαθεί για μένα υπό την κάλυψη της ένδυσης
Έχουν αναχωρήσει για μια άλλη πόλη.
Όταν τα πάντα φαίνεται να έχουν καθοριστεί
για να με αναδείξουν ως νοήμων άνθρωπο,
ο ανόητος που κρατώ μέσα μου κρυμμένο
αναλαμβάνει να μιλήσει για εμένα.
Σε άλλες περιπτώσεις, λαγοκοιμάμαι ανάμεσα
σε ανθρώπους με κάποια διάκριση,
και όταν καλώ τον θαρραλέο εαυτό μου,
ένας δειλός εντελώς άγνωστος σε μένα
τρέχει να καλύψει τον σκελετό μου
με χίλιες καλές δικαιολογίες.
Όταν ένα αξιοπρεπές σπίτι τυλιχτεί στις φλόγες,
αντί να καλέσω τον πυροσβέστη,
ένας εμπρηστής εμφανίζεται στη σκηνή,
και αυτός είναι εγώ.
Δεν υπάρχει τίποτα που μπορώ να κάνω.
Τι πρέπει να κάνω για να ξεχωρίσω τον εαυτό μου;
Πώς μπορώ να συμμαζέψω τον εαυτό μου;
Όλα τα βιβλία που διάβασα
είναι γεμάτα εκθαμβωτικές ηρωικές μορφές,
γεμάτες αυτοπεποίθηση.
Πεθάνω με φθόνο για αυτές·
και, σε ταινίες όπου σφαίρες πετούν στον άνεμο,
ζηλεύω τους καουμπόηδες,
θαυμάζοντας ακόμη και τα άλογα.
Αλλά όταν καλώ το τολμηρό μου είναι,
έρχεται ο παλιός τεμπέλης εαυτός,
και έτσι ποτέ δεν ξέρω ποιος είμαι ακριβώς,
ούτε πόσοι είμαι, ούτε πόσοι θα είμαστε.
Θα ήθελα να είμαι σε θέση να αγγίξω ένα κουδούνι
και να προσκαλέσω τον πραγματικό εαυτό μου,
γιατί αν χρειάζομαι τον πραγματικό εαυτό μου,
δεν πρέπει να εξαφανιστώ.
Ενώ γράφω, βρίσκομαι μακριά·
και όταν γυρίσω, έχω ήδη φύγει.
Θα ήθελα να δω αν το ίδιο συμβαίνει και
σε άλλους ανθρώπους όσο και σε μένα,
για να δούμε αν υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι όσοι εγώ είμαι,
και αν μοιάζουν στον εαυτό τους με τον ίδιο τρόπο.
Και όταν σιγουρευτώ,
μαθαίνω τόσο ωραία πράγματα
που, όταν προσπαθώ να εξηγήσω τα προβλήματα μου,
θα μιλάω για γεωγραφία».
Ο Πάμπλο Νερούδα, φιλολογικό ψευδώνυμο του Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασοάλτο (12 Ιουλίου 1904-23 Σεπτεμβρίου 1973) ήταν χιλιανός συγγραφέας και ποιητής. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση σε ηλικία 10 ετών και θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του 20ού αιώνα στη Λατινική Αμερική. Εργάστηκε στο Διπλωματικό Σώμα ως πρόξενος. Όταν ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, Γκονζάλεζ Βιντέλα, απαγόρευσε τον κομμουνισμό στη Χιλή, βγήκε ένταλμα σύλληψης εις βάρος του. Διέφυγε στην Αργεντινή και από εκεί στην Ευρώπη, όπου έζησε ως εξόριστος από το 1948 μέχρι το 1952. Μετά το τέλος της Δικτατορίας, επέστρεψε στη Χιλή, αφού πλέον είχε γίνει διάσημος για τα ποιήματά του. Το 1971 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η βράβευσή του προκάλεσε αντιδράσεις, λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας.
Διαβάστε επίσης: Νερούδα: Απέραντη
εμφάνιση σχολίων