Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Σπεύσε έρωτα

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΦΕΥΓΕΙ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ, ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΒΡΟΧΕΣ ΤΟΥ στον υπόνομο, καταρρέουν οι βιτρίνες του -λουλούδια και κουφετί υφάσματα συνοψίζουν την άνοιξη, που έρχεται με αέρα από τη δεκαετία της επανάστασης.

ΒΗΧΩ ΚΑΙ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΝΕΡΑΤΖΙΕΣ, ΠΟΥ ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ από γονιμότητα και αισιοδοξία. Αλλεργική. Και στον γάτο του διπλανού μπαλκονιού, που θέλει χειραψία με την ουρά του, αλλά του νιαουρίζω το εμπόδιο και μάλλον δείχνει να καταλαβαίνει. Περισσότερο φως. Με διάρκεια. Μαζί με τους υπόλοιπους λογαριασμούς και μια ανώνυμη ειδοποίηση ότι θα ερωτευτούμε κάπου στα μέσα του Απρίλη. Και ο Μάρτης καλός είναι, θέλω να πω, δεν με χαλάει να παραλύσω ολοζώντανη πάνω στις αναδρομικές κακοκαιρίες. Σπεύσε, έρωτα. Να είσαι κανονικός. Σεβάσου την ιωνική μας καταβολή και έλα.

ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΧΩΡΙΣ ΠΑΛΤΟ. Δεν μπαίνω σε κανένα λεωφορείο. Χαμένα λεπτά και δεν αξίζει. Θέλω να ουρλιάξω από τη χαρά μου. Αφηρημένη χαρά, άπιαστη σαν υδράργυρος. Να θυμηθώ να βάλω φωτιά στο πρόγραμμα της Δευτέρας και να πάω μαζί με τον Γ., τον Σ. και τη Μ. στην Άγρας, που παίζουν μουσική για πρώην παραδαρμένους και νυν παιδιά. Α, ξέχασα τις πολλές γάτες του δρόμου. Εν τάξει, θα προσέχω.

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΣΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ και δεν σέβονται την καρδιά σου. Δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε. Θα με πεις με το μικρό μου όνομα, χωρίς να έχουμε πριν συστηθεί. Θα με θυμάσαι από τη Μαριναλέδα, που ποτέ δεν έχω πάει κι εγώ θα σε θυμάμαι από τη Φολέγανδρο, που δεν γνώρισες ποτέ.

ΣΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ, ΕΠΙΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΕΝ ΝΤΕΛΟΝ σπιτική λεμονάδα στην Ύδρα. Στο αποψινό, θα κρατώ στην αγκαλιά μου ένα παιδί από τη Συρία. Και θα του λέω «σ' αγαπώ» στα ελληνικά. Και αυτό θα παίζει με τις άκρες των μαλλιών μου μέχρι να κοιμηθεί. Γιατί έτσι κάνουν τα παιδιά. Έρχεται άνοιξη κι έχω πολλά στον νου μου.
 

εμφάνιση σχολίων