Μπουσκάλια: Η αγάπη Α' ΠΡΟΣΩΠΟ δεν ξεθωριάζει

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ πάνω σε ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα δεν είναι ούτε εφικτός ούτε επιθυμητός. Και είναι πάντα καταστροφικός. Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που αφορούν την αγάπη θέλει δύο ανθρώπους που αγαπιούνται αληθινά να είναι συνέχεια μαζί, να ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι, να έχουν τους ίδιους στόχους και τα ίδια ενδιαφέροντα, οι ζωές τους να είναι αιώνια συνυφασμένες και η κάθε στιγμή του ενός μακριά από τον άλλο να μοιάζει με αιωνιότητα. Ακόμα κι αν αυτό ήταν δυνατό, εμένα μου φαίνεται τρομερά ανιαρό.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ή τη ζωή μας με τον/τη σύντροφό μας, να θέλουμε να νιώθουμε δεμένοι και προστατευμένοι. Αυτό γίνεται πρόβλημα μόνο όταν η αγάπη μετατρέπεται σε πλήρη και αποκλειστική απασχόληση. Όσοι επικεντρώνουν την αγάπη τους σε ένα μόνο πρόσωπο έχουν πρόβλημα σχέσεων γενικά.

ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑ ΑΠΕΙΛΗ το να ανακαλύπτουμε πως εκείνοι που αγαπάμε έχουν την ικανότητα να αγαπούν κι άλλους ανθρώπους και να αγαπιούνται. Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες που έχουν ενδιαφέροντα πέρα από εμάς, που είναι αυτάρκεις και αυτοδύναμοι. Είμαστε πραγματικά ικανοί να αγαπάμε πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μειώνεται εκείνο που έχουμε να δώσουμε.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΧΟΥΜΕ, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν, τόσο περισσότερα κομίζουμε στην προσωπική μας σχέση. Η αγάπη δεν ξεθωριάζει όταν μοιράζεται. Μάλλον γίνεται πιο φωτεινή και σίγουρα βελτιώνεται με την πείρα.


Απόσπασμα από το βιβλίο του Λεό Μπουσκάλια, Γεννημένοι ν’ αγαπάμε, εκδ. Λιβάνη. Ο Λέο Μπουσκάλια (11 Ιουνίου 1924-11 Ιουνίου 1998) έχει γράψει πολλά βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία πραγματεύονται το θέμα της αγάπης. Για μια περίοδο, πέντε από τα έργα του εμφανίζονταν ταυτόχρονα στον κατάλογο των best sellers των New York Times. Ως ιδρυτής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Felice Foundation, αφοσιώθηκε στην προώθηση της δυναμικής της προσφοράς και της αγάπης, προσφέροντας παράλληλα τις υπηρεσίες του σε αμέτρητες φιλανθρωπικές οργανώσεις. Υπήρξε επίκουρος καθηγητής της κοινωνικής παιδαγωγικής και ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, όπου δίδαξε επί δεκαεννιά χρόνια.


Διαβάστε επίσης:
Μπουσκάλια: Να γίνω όλα όσα είμαι
Μπουσκάλια: Όλα είναι μέρος της ζωής
 

εμφάνιση σχολίων