ΚΟΣΜΟΣ ΕΡΕΥΝΑ: Διαχωρισμένες πόλεις

ΚΟΣΜΟΣ Πατήστε στις φωτό για να τις δείτε σε μεγάλη διάσταση


Ο διαχωρισμός των ανθρώπων βάσει εισοδήματος έχει αυξηθεί σε 11 από 13 μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Ένας διαχωρισμός που σημαίνει ότι οι γειτονιές, οι πόλεις, οι άνθρωποι, επηρεάζονται συλλογικά, αλλάζοντας τελικά την όψη του πλανήτη. Όμως ποιες πόλεις της Ευρώπης είναι οι πιο άνισες και γιατί;

Στο Λονδίνο, το πλουσιότερο 10% των κατοίκων του κατέχει το 60% του πλούτου του. Αυτοί που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας των μισθωτών κερδίζουν περίπου 4,5 φορές περισσότερα από εκείνους που είναι στη βάση της. Ωστόσο, σύμφωνα με νέα έρευνα και σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, τη δεκαετία 2001-2011, στο Λονδίνο δεν αυξήθηκε ο οικονομικός διαχωρισμός γιατί ήταν ήδη πολύ υψηλός. «Στα κεντρικά σημεία του Λονδίνου, η στέγαση είναι εξαιρετικά δαπανηρή -δεν είναι πολλοί αυτοί που μπορούν να αντεπεξέλθουν», λέει ο Maarten van Ham, καθηγητής στο Delft University of Technology, στο Πανεπιστήμιο του St Andrews. Ο Van Ham είναι και συν-συγγραφέας της μελέτης, η οποία μετρά μια σειρά από μεταβλητές που σχετίζονται με τον διαχωρισμό, όπως το εισόδημα, την επαγγελματική κατάσταση, την εκπαίδευση κ.ά.

Η έρευνα διαπίστωσε ότι κατά τη δεκαετία 2001-2011 ο διαχωρισμός αυξήθηκε σε 11 από 13 μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Η άλλη εξαίρεση, μαζί με το Λονδίνο, ήταν το Άμστερνταμ.

Σε όλη την Ευρώπη, η ανισότητα βρίσκεται σε άνοδο. Οι πόλεις αλλάζουν καθώς επιτηδευματίες της μεσαίας τάξης συρρέουν προς τις κεντρικές γειτονιές ενώ οι μετανάστες όλο και περισσότερο συγκεντρώνονται σε φτηνά προάστια. «Χωρίς ανισότητα, δεν θα υπήρχε κανένας διαχωρισμός βάσει εισοδήματος», λέει ο Van Ham. «Αν η ανισότητα αυξάνεται σε μια πόλη, τότε αυξάνεται και ο διαχωρισμός». 

Οι ερευνητές εντόπισαν τέσσερις βασικούς παράγοντες πίσω από την αύξηση του διαχωρισμού στις πόλεις της Ευρώπης: την παγκοσμιοποίηση, την οικονομική αναδιάρθρωση, την «απόσυρση» του κράτους και την επένδυση (ή την έλλειψη αυτής) στην κοινωνική στέγαση.

Η πόλη όπου ο διαχωρισμός αυξήθηκε περισσότερο είναι η Μαδρίτη, εξαιτίας της έλλειψης προσιτής στέγης. Στην Αυστρία, ο αριθμός των επιτηδευματιών έχει διπλασιαστεί κατά την τελευταία δεκαετία, συμπιέζοντας τους φτωχότερες κατοίκους. Ακόμα και στη Σκανδιναβία, το παραδοσιακό σκανδιναβικό μοντέλο φαίνεται να ξεφτίζει στις άκρες. Στη Στοκχόλμη, την κοινωνική στέγαση την αναλαμβάνει ο ιδιωτικός τομέας ενώ στο Όσλο, πλούσιοι και φτωχοί ζουν ολοένα και περισσότερο παράλληλες ζωές σε διαφορετικά μέρη της πόλης.

«Η κρίση έχει πιθανότατα προκαλέσει την άνοδο της ανισότητας στην Ευρώπη», λέει ο Βαν Χαμ. «Αλλά υπάρχει μια σοβαρή χρονική καθυστέρηση -5 έως 10 χρόνια- μεταξύ της αυξανόμενης ανισότητας και της επιρροής της στις πόλεις».

Για να υπάρχει ευημερία στις πόλεις, χρειάζονται επενδύσεις σε εκπαίδευση και κοινωνική κινητικότητα χωρίς αποκλεισμούς. Για να μην καταντήσουν οι γειτονιές, οι πόλεις και κατ' επέκταση όλος ο κόσμος, στρατόπεδα πλούσιων και φτωχών.

Πηγές: Segregation Europe, The Guardian
 

εμφάνιση σχολίων