«Ναι, είμαι XL. Κοιτάξτε τον εαυτό σας και αφήστε μας στην ησυχία μας». Γράψτε τη δική σας άποψη, εμπειρία, σχόλιο στο άρθρο
DOC TV
27 Ιουνίου 2014
ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΛΙΓΟ την κατάστασή μου, η οποία δεν είναι μοναδική. Είμαι υπέρβαρη. Φοράω XL νούμερο στα ρούχα. Είμαι πιο στρογγυλή. Δεν προεξέχουν τα κόκαλά μου. Δεν μοιάζω με τα πρότυπα αυτής της εποχής. Μοιάζω περισσότερο με γυναίκες άλλης δεκαετίας.
ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. Αλλά κάθε φορά που έρχεται το καλοκαίρι μαρτυράω. Η εποχή αυτή είναι πιο δύσκολη για ανθρώπους σαν κι εμένα (για διάφορους πρακτικούς λόγους που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε εδώ) και σαν να μη φτάνει αυτό, έχουμε και την κόλαση των άλλων.
ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΝΟΡΜΑΛ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ όταν γίνονται από εμάς θεωρούνται «περίεργες»: Μιλάμε για τα «αυτονόητα» όπως το να φοράς σορτσάκι στον δρόμο ή να τρως παγωτό δημοσίως. Αυτά τα νορμάλ σιγά-σιγά σε ψήνουν οι γύρω σου να μην τα κάνεις ή να τα αποφεύγεις. Σε κάνουν γενικά να βρίσκεσαι σε θέση άμυνας και να αποφεύγεις οτιδήποτε θα προσγειώσει ένα βλέμμα επάνω μας, που με τον τρόπο του «σχολιάζει» υποτιμητικά.
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΟΡΓΗ, ΛΥΠΗ, ΚΛΑΜΑ, ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ, δουλειά, πάλι κλάμα, και πάλι από την αρχή, προκειμένου να βγάλω το κεφάλι μου μέσα από αυτό το «Η Κόλαση είναι οι Άλλοι». Βγήκα από τη θέση άμυνας για να περάσω στην επίθεση, να προσπεράσω και το στάδιο της επιθετικότητας, ώσπου να βρω το δικό μου μέτρο, και να κερδίσω τελικά τη δική μου θέση στον κόσμο.
ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ, ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΩΣ ΕΞΗΣ: ίσως δεν είστε υπέρβαροι αλλά μπορεί να είστε υπερβολικά αδύνατοι, να έχετε σπυράκια, ή να μην έχετε μαλλιά. Ή ίσως να δείχνετε εντελώς γελοίοι με τις σαγιονάρες και το εμπριμέ πουκάμισο με τους κοκοφοίνικες. Και τέλος πάντων, κοιτάξτε τον εαυτό σας και αφήστε μας κι εμάς στην ησυχία μας.
εμφάνιση σχολίων