Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Καρχαρίες και ψευτοπροφήτες

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Αυτό είναι η ιστορία: είναι ο δρόμος της ελευθερίας, κι αυτό τον δρόμο τον πορευόμαστε ελεύθερα, είτε την θέλουμε την ελευθερία είτε όχι.

Η πορεία θα είναι γεμάτη ψεύτικους αρχηγούς και σκάρτους καθοδηγητές, γεμάτη λαοπλάνους και ψευτοπροφήτες, κι εμείς έχουμε την ελευθερία να διαλέξουμε για λυτρωτές μας ενσαρκώσεις του Κακού, την ελευθερία να τους προσκυνάμε και να τους ακολουθούμε, όπως κι αυτοί έχουν την ελευθερία να μας παραπλανούν.

Όμως αυτός ο ζοφερός, αιματηρός δρόμος της ελευθερίας είναι ο δρόμος της συνάντησης της ανθρωπότητας με τον εαυτό της.

 
Γιενς Μπιέρνεμπου, Καρχαρίες (Ιστορία ενός ναυαγίου), Εκδ. Μέδουσα. Ο Γιενς Μπιέρνεμπου (Κρίστιανσταντ, 1920 - Veierland, 1976) είναι Νορβηγός πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας της μεταπολεμικής γενιάς. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατέφυγε στη Σουηδία, για να αποφύγει την καταναγκαστική εργασία των ναζί, όπου γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, γερμανοεβραία ζωγράφο Lisel Funk. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με τη συλλογή ποιημάτων θρησκευτικού περιεχομένου, "Ποιήματα" ("Dikt"), το 1951. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα κοινωνικής κριτικής "Πριν αλέκτωρ λαλήσαι" ("For Hanen Galer", 1952), "Ιωνάς" ("Jonas", 1955, για το εκπαιδευτικό σύστημα) και "Ο κακός ποιμένας" ("Den Onde Hyrde", 1960, για το σωφρονιστικό σύστημα). Στο "Πριν αλέκτωρ λαλήσαι", ιδαίτερα, ασχολείται με τη μεροληπτική αντιμετώπιση ως "προδοτών" όσων Νορβηγών συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του πολέμου, αμέσως μετά τη λήξη του, όπως ο Κνουτ Χάμσουν, κ.ά. Από τα μυθιστορήματα που έγραψε στη συνέχεια, σημαντικότερη θεωρείται η "Τριλογία της ωμότητας" (ή, "της θηριωδίας"): "Η στιγμή της ελευθερίας" (Frihetens Oyeblikk, 1966), "Μπαρουταποθήκη" ("Kruttarnet", 1969) και "Σιωπή" ("Stillheten", 1973). Έγραψε, επίσης, θεατρικά όπως "Οι εραστές των πουλιών" ("Fugleelskerne", 1966), "Σεμελβάις" ("Semmelweis", 1968) και "Ακρωτηριασμός" ("Amputasjon", 1970, για τον Εουτζένιο Μπάρμπα και το Θέατρο Οντίν). Το 1967 το μυθιστόρημά του "Χωρίς ραφή" ("Uten en trad"), κατηγορήθηκε ως πορνογραφικό και απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του στη Νορβηγία, αποφέροντάς του ωστόσο μεγάλα έσοδα από την κυκλοφορία του στο εξωτερικό. Τελευταίο σημαντικό έργο του ήταν το μυθιστόρημα "Καρχαρίες" ("Haiene", 1974). Υποφέροντας πολλά χρόνια από αλκοολισμό και κατάθλιψη, έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του στις 9 Μαΐου 1976. 


Διαβάστε επίσης:
Ζητάμε θαύματα
Γκόρκι: Θα ζούνε για την ομορφιά
Αμπράμοβιτς: Εκεί που πνιγόμουν

εμφάνιση σχολίων