Από την Μελίτα Κάραλη
Στρίβω από ένα μικρό πέρασμα και μπαίνω στο πάρκο για να κρυφτώ από το θόρυβο του κόσμου. Δεν έχω ξαναέρθει από εδώ, μέσα σε δευτερόλεπτα μερικές πεταλούδες έχουν καταφτάσει μαζί με μια αναπάντεχη γιορτή.DOCTV.GR
1 Νοεμβρίου 2023
Πετάνε μεθυσμένα, κάνουν βουτιές στα πολύχρωμα άνθη, πηδάνε από πέταλο σε πέταλο, εκτοξεύονται στα ψηλά δέντρα, αφήνονται σε ελεύθερες πτώσεις, ο ήλιος τις λούζει και τις κάνει απόκοσμα διάφανες, Μιλάω μόνη μου, «μακάρι το πέταγμα της πεταλούδας να έφερνε μια αλλαγή στο χάος»
Κάνω το γύρο του πάρκου και μια ώρα μετά, ξαναβρίσκομαι εδώ. Τώρα οι πεταλούδες έχουν ζευγαρώσει, με περιμένουν δυο-δυο, ο ήλιος είναι πια χρυσός κι εκείνες ακόμα πιο όμορφες, χορεύουν γύρω μου εναλλάξ σαν να μου λένε κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. Βάζω τα γέλια, δακρύζω, τελικά αφήνομαι στην ομορφιά τους, περνάμε μαζί μερικά λεπτά ανόθευτης ομορφιάς, εκείνες σίγουρα μετράνε τον χρόνο διαφορετικά, μπορεί να μιλάμε και για μια αιωνιότητα.
Αν πίστευα στο ανεξήγητο θα έλεγα ότι οι πεταλούδες μου δίνουν την δική τους απάντηση μέσα στο χάος, ότι αυτός είναι ένας γλυκός οιωνός. Ότι ίσως σήμερα ένα παιδί του πολέμου που καταγράφει το φόβο του και μετράει τις ελπίδες του στο ημερολόγιό του, δεν θα γίνει μια νέα Άννα Φρανκ, δεν θα γράψει ιστορία αλλά θα ζήσει. Θα ζήσει όλα όσα είναι γραμμένα στο dna του και όχι στο «ριζικό» του. Κι ότι σύντομα -σήμερα, τώρα, σε δύο λεπτά- θα χορεύει στο ηλιοβασίλεμα.
Αλλά η πίστη μου στους οιωνούς και στους περισσότερους ανθρώπους είναι αντιστρόφως ανάλογη από αυτήν που έχω στον κόσμο που υπερασπίζεται η πεταλούδα.
Υ.Γ. Μια πεταλούδα μπορεί να ζήσει μερικές ώρες ή μερικούς μήνες.
Διαβάστε επίσης:
Στον Αη Γιώργη για ηλιοβασίλεμα και παρακμή
Μαλβίνα, μια επίμονη ερώτηση
Robolita + Aiora: Duality Vol.2
εμφάνιση σχολίων